CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Przi farze...

"...je też tam wymalowany zigelschif...". fot. Ewelina Szuścik

"Zaroz przi kierchowie je marownia...". fot. Ewelina Szuścik

"...legnył też panoczek kiery pieknie pisoł w gwarze...". fot. Ewelina Szuścik

Przyndymy sie po dziedzinie

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Umrzitymu uż je wszecko jedno

Ostatnio bylimy przi downej gospodzie a dziesiejszym GS-ie, a dzisio poszolóntómy sie zaś głównóm cestóm, przez most na Pietrówce i do lewa ku farze. Mómy tam szumnóm chałpe w kierej miyszko farorz. Zaroz przi nij sóm izby kaj młodzi sie spotykajóm swóli roztomajtych imprez bezgorzołczanych, miyndzy inszymi na smarzyniu wajecznicy na Zielóne Świóntki a tyrckajóm tam całe familie, bo bez gorzołki też idzie sie bawić. Ta chałpa kaj sóm ty salki je pieknie omalowano s pola, a interesantny je obrozek kiery tam je wymalowany a je to staro damfula kierej żywot je wpisany w karty historyji Zybrzidowic. Inszym malunkym je odewrzite łokno postrzodku kierego je nasza kula ziymsko, ale s czoła je też tam wymalowany zigelszif pod kierym je napisane " Nie bój się, wypłyń na głębię". W tej malowanej chałpie je też kszeft s flanckami, świyczkami, barewnymi karkoszkami w puketach i inszymi wiecami. Jak pójdymy kónsek dalij tak wlezymy na kiechów, kiery je wedle kościoła. Polygali na nim miyndzy innymi, znani ludzie, kierzi sie przisłużyli naszej dziedzinie, ale też i całymu krajowi i aji tacy co umrzili za naszóm wolność i za Polske. W roku 2009 na Zybrzidowickim kierchowie legnył też panoczek kiery szumnie pisoł w gwarze i miłowoł tóm naszóm rzecz pón ś.p. Karol Klocek. Kie idym przez kierchów tuż zawsze porzykóm za niego, po naszymu wieczne odpoczywani, bo aji pón ś.p. Karol Klocek napisoł "Pónbuczku roztomiły wierzimy, żeś je w niebie. Wiymy, że nas rozumiysz, jak po naszymu rzykómy do Ciebie". Zaroz przi kierchowie je marownia a na nij tabulka na kierej wiszóm klepsydry jak gdo zemrze. Co je zaimawe w roku 1963 w starej marowni, kiero tam eszcze była, ludzie znaszli trówłe wielorazowego pochówku z odpinanym dnym na tzw. kopa. Bezmała była tam od roku 1853 kie w Zybrzidowicach była epidymia cholery i skuli tego mocka ludzi umiyrało, tuż żywi se dali wtedy zoleżeć i prziszli na to, że umrzitymu uż je wszecko jedno czy je w trówle czy ni. Dzisio u nas uż takij trówły nie nóndziesz bo w roku 1963 kie jóm w tej marowni znaszli to prziszolóntoł sie sanepid i kozoł jóm spolić. Tak żech se wszymła ,że isto znaszli by sie tacy aji dzisio, coby se tyn patynt zerzli i na pojczowaniu takij trówły utarżyli by moc pinindzy.

Mini słownik:

Cesta - droga,

Swóli - z powodu,

Farorz - ksiądz,

Wajecznica - jajecznica,

Tyrckać - chodzić szybszym krokiem,

Damfula - lokomotywa,

Odewrzić (np. łokno) - otworzyć okno,

Postrzodek - środek,

Flancki - sadzonki,

Karkoszka - suche gałązki wyk. do robienia suszonych kompozycji bukietowych, w niektórych miejscach na Śląsku Cieszyńskim nazywano tak też suchy sękaty patyk,

Puketa - wiązanka, bukiet,

Kónsek - kawałek,

Kierchów - cmentarz,

Rzykać - modlić się,

Marownia - kostnica na cmentarzu,

Zaimawe - ciekawe, interesujące, fajne.

Miyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku!

Dzisio Wóm zaś poczytóm cosi od siebie "Umrzitymu uż je wszecko jedno".