Każdy niezależnie od wieku, płci wykształcenia, wykonywanego zawodu, czy stanu zdrowia ma swoje lepsze lub gorsze dni. Mówi się, że osoby zorganizowane nie mają problemu np. z odnalezieniem kluczyków do auta, przedmiotów codziennego użytku lub dokumentów. Niestety to tylko mit, niema takiej osoby, która by przynajmniej raz na jakiś czas czegoś nie szukała.
Osoby z niepełnosprawnościami, a w szczególności z niepełnosprawnością wzroku zmuszone są do wprowadzenia w swoje życie dobrej organizacji lub jak kto woli logistyki co pozwala im uniknąć nie chcianych sytuacji typu spóźnienie na wizytę do lekarza, odnalezienie ulubionego swetra czy rękawiczek.
Tak jak osobom zdrowym tak i niepełnosprawnym zdarzają się jednak wpadki wystarczy chwila dekoncentracji by oni również zapomnieli o nieistotnych drobiazgach. Gorzej ma się sprawa, jeżeli z powodu gapiostwa lub przeoczenia dochodzi do sytuacji, kiedy to osoba niepełnosprawna na turnus rehabilitacyjny zjawi się w określonym dniu, lecz o miesiąc za wcześnie, a mieszka na drugim końcu Polski.
Podobnie jak szukanie telefonu, czy białej laski, bez której samodzielne wyjście z domu graniczy z cudem. Ale to też szukanie ulubionego kubka, w którym czeka zaparzona herbata, nie pamiętanie o umówionej rozmowie telefonicznej, bądź spotkaniu, to tylko nieliczne z przykładów z jakimi można spotkać się na co dzień.
O ile osoby widzące mają łatwiej odnaleźć zgubę, o tyle niewidomi muszą do poszukiwań zaangażować własne dłonie i systematycznie sprawdzić każdy zakamarek mieszkania, a ważne daty zapisywać pismem Brajla bądź w wersji elektronicznej.
Nikt nie jest doskonały i sytuacji związanych z chwilową nieuwagą, które mają czasami zabawne, a innym razem poważne konsekwencje, pomimo najlepszych chęci, nie da się uniknąć.
Jedni do tematu podchodzą z przymrużeniem oka, dla innych jest to powód do zdenerwowania, jednak są i tacy którzy wiążą dane zdarzenie z ewentualnym pogorszeniem pamięci. Nie da się ukryć, że życie bez takich gaf z pewnością było by monotonne.
Dodaj komentarz