Czyrwióno deczka

Zeszłóm sobotem dało sie uwidzieć porem dziełuch w naszej galeryji STELA, kiere przedowały rozmajte wieca, a pinióndze za nie utarżóne majóm iś podobnież na rozmajte zwiyrza. Wszeckich łostatnio napadła jakosi moda, coby fórt na cosi zbiyrać pinióndze i to uż zaczyno być kapkem dokuczliwe. To zbiyrani na ty rozmajte zwiyrza, nie zustało tam żodnymu porzóndnie wyłoślóne i skyrs tymu ty piniódze mogóm nie trefić tam kaj sie patrzi. Bo przeca napisać na konsku papyndekla każdy poradzi bele co, a nejlepszy tak, coby żodyn sie nie skapnył ło co sie tak naprowdem sie rozchodzi. Wisiała też tam na jejich stole prziciśnióno ksiónżkami tako niewielko czyrwióna deczka, na kierej pisało” Pomagam Zwierzakóm”. Na świecie przeca tego rozmajtego zwiyrza sóm milijóny i jo se zacznył tak rozmyślać, ło kiere zwiyrzynta sie tak naprowdę rozchodzi. Bo przeca tym zwiyrzyntóm, kiere jedzóm trowem i żyjóm w lesie żodnej pumocy ekstra nie potrzeja, bo gojni w zimie tym kiere nie spióm, wciepujóm do rozmajtych żłobów siano. A insze, taki dejmy na to niedźwiedzie spióm całóm zimie i nic do szczynścio przeca im nie potrzeja. Sóm też taki, kiere całe lato i zimem rajzujóm po lesie i fórt majóm yno w głowie to, coby cosi dopaś i eszcze jakisi czas przeżyć. Zaś insze zwiyrza, kiere ludzie chowióm dóma we chlywach, sóm przeca przez nich kormióne i też żodnej pumocy nie potrzebujóm. Ty zwiyrza sóm to dycki krowy i kozy kiere trzeja dziynnie wydojić, abo barany, kiere chowane sóm na wełnem. Trefić też escze idzie u ludzi na babucie, kiere trzeja roz do roka głobnóć, coby dóma dycki była szpyrka i kapke miynsa.

Mini słownik gwary cieszyńskiej:

dało sie uwidzieć - można było zobaczyć, dzieuchy - dziewczyny, wieca - rzeczy, utarżóne - zarobione, fórt - ciągle, kapkem - trochę, wyłoślóne - wytłumaczone, kaj - gdzie, sie patrzi - się należy, papyndekiel - tektura, nie skapnył się - nie zorientował się, deczka - serwetka, gojni - leśnicy, wciepujóm - wrzucają, rajzujóm - podróżują, dycki - ciągle, babuć – wieprzek, głobnóć - zabić, szpyrka - słonina.

Tóż mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku