CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Kaj sie lyczyć w tym Cieszynie“...kiejsi Braciszkowie Miłosierni mieli tam szpitoł...”. fot. FJD “...chybiło im piniyndzy na tyn kónsek muru...”. fot. FJD Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "O marszu Radeckiego i biurokracji", Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie". fot. FJD Redakcja portalu www.gazetacodzienna.pl nawiąże współpracę z miłośnikami naszej pięknej, cieszyńskiej gwary, którzy podjęliby się współtworzenia "Kącika gwarowego" poprzez pisanie gwarą krótkich opowiadań o swoich miejscowościach. Mogą one przybrać formę wspomnień lub aktualnych spostrzeżeń na temat swojej "małej ojczyzny". Przesłane opowiadania mogą zapoczątkować cykle: "Szpacyrek po..." Skoczowie, Strumieniu, Goleszowie lub innej cieszyńskiej miejscowości. Chętnych prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy. Tel. 602-571-636 lub redakcja@gazetacodzienna.pl cd. słownika: bałamónt - pocieszny człowiek bauszyć - mówić głośno rozmaite głupoty SZPACYRKYM PO CIESZYNIE "Moja ty słodko cieszyńsko mowo Mógli wybrać szpitol Dzisio sie zwyrtnymy i obyndymy tego "Lóndzina" dookółka, coby nóm nic nie uciykło s łoczy. Zaroz wedla tego małego kościółka s zielónym dachym uwidzymy wielki papyndekiel na kierym je napisane, że Braciszkowie Miłosierni majóm tam swojóm aptyke. Muszym was jednakowóż upozornić, że ji tam nikaj nie nóndziecie, bo jak żech sie dowiedzioł to uż ze trzi roki je zawrzito. Isto ty zieliny s kierych łóni robili ty lyki były tak dobre, że wszedcy nimocni cieszyniocy sóm uż zdrowi i starczóm uż im lyki s inkszych aptyk. Powiym wóm też, że kiejsi Braciszkowie Miłosierni mieli tam szpitol, kiery postawili uż strasznie downo, bo w roku 1694 i uż wtynczas była to konkuryncyjo dlo Elżbietanek, kiere też opatrowały chorych ganc przi rynku. Cieszyniocy kiejsi to mieli fajnie bo jak byli nimocni to se mógli wybrać szpitol w kierym bydóm lyczóni. Dzisio mómy jedyn i jesi kómu sie niepodobo to musi wydobrzeć dóma abo jechać ze swojóm chorobóm kansi do Polski. Powiym wom też, że ci Bonifratrzi abo jako też ich nazywajóm Miłosierni prziszli w tych downych czasach aż s Portugaliji i tak sie im u nas w Polsce spodobało, że pamiyntali to sztyrysta roków. Ta pamiyńć o Polsce, kieróm im przekozali jejich starzicy teraz im pumógła coby mógli aji dzisio polskimu /cieszyńskimu ludowi w czymsi pumóc. Isto żeście sóm ciekawi w czym ci “dobroduszni” portugalczycy tymu podobno wolnymu cieszyńskimu ludowi pumagajóm. Łóni se wynaszli sposób coby nóm wycióngać s kapsów resztki drobnioków w tych swojich sztyróch Biedrónkach bo se myślóm, że po tym bydzie nóm sie lekczyj chodziło i nie bydzie nas bolało w krziżach, co je na storoś dokuczliwóm chorobóm. Widzym,że ci braciszkowie sóm moc zaradni bo udało im sie zegnać pinióndze na łopucowani wszeckich murów i chybiło im jyno piniyndzy na tyn kónsek muru przi parkingu. A teraz zaś fajny wic: - Kiedyście swojóm babe poznali - pyto sie syndzia Nowoka? - Panie syndzio jakbych tego pieróna poznoł to na iste bych se jóm nie wziył. Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiolego popióntku. Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "O marszu Radeckiego i biurokracji", Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie".
|
reklama
|
U nas w chałpie(w Zebrzidowicach) to nóm dycki mamulka prawiła że bałamónt to je taki szfarny chłapiec, co mo fest dziołchy rod. Bezmała taki to dziołsze w głowie zakrynci jak na ryngiszpilu a po tym zostawi. Szczyńści że też tu piszecie po naszymu,bo powiym tak łod serca że było mi uż luto ,że na tej naszej Cieszyńskij Ziymeczce uż co roz miynij sie rzóndzi a co roz wiyncyj rozmawia.
Dodaj komentarz