CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Kiejsi kierchowy były za kościołym i farorze mieli to po rynce

“...kupić se cosi do chałupy...”. fot. FJD

“Na samym dole je piekno szkoła...”. fot. FJD

“Na drugi strónie cesty je kościółek...”. fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie “Paskudno dziurka od klucza" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie". fot. FJD

Redakcja portalu www.gazetacodzienna.pl nawiąże współpracę z miłośnikami naszej pięknej, cieszyńskiej gwary, którzy podjęliby się współtworzenia "Kącika gwarowego" poprzez pisanie gwarą krótkich opowiadań o swoich miejscowościach. Mogą one przybrać formę wspomnień lub aktualnych spostrzeżeń na temat swojej "małej ojczyzny". Przesłane opowiadania mogą zapoczątkować cykle: "Szpacyrek po..." Skoczowie, Strumieniu, Goleszowie lub innej cieszyńskiej miejscowości.

Chętnych prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy. Tel. 602-571-636 lub redakcja@gazetacodzienna.pl

cd. słownika:

balón - piłka do gry
Dzisio se na boisku pogrómy balónym.

bałamóncić - mówić od rzeczy
Powiydz prowde a nie bałamónć.

SZPACYRKYM PO CIESZYNIE

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Bo mieli to po rynce

Kapkech łostatnio tymu gospodzkimu z tego baru Agora w Domu Narodowym dokuczył boch napisoł, że chlastani piwa to ni ma kultura. Dzisio uż wiym,że jednakowóż majóm tam kapke inszej kultury, kieróm jo nazywóm herbacianóm. Majóm tego tam aż dziewjyńć sortów i żech se jednóm zamówił co bych móg tej kultury skosztować. Przed wypiciym dali mi do miyszanio cukru jakómsi drzewianóm rułke, kiero wóniała skurzicóm i trzeja było nióm s kulturóm miyszać we szklónce. A tak przi okazji tymu gospodzkimu bych doradzoł coby raczyj poszukali se inszego miana, bo kiejsi za hańdownych czasów słowym agora mianowali ludziska plac na kierym sie handlowało i radziło o niedoszłych czasach. Dzisio sie radzi o rozmajtych wiecach w ratuszu a handluje pod budami na katowicki. Wyndymy teraz na pole i pujdymy kole poczty ku Placu Lóndzina a po ceście eszcze cosi połoglóndómy. Zaroz po lewo mómy przileżytoś kupić se cosi do chałupy, dejmy na to jak nóm zarajbowało cosi w pralce abo jak lódówka zacznie nóm grzoć i przidzie nóm zzielyniały wórszt abo łowiynzine wyciepać do hasioka. Na samym dole je piekno szkoła, kiero też mo moc ciekawóm historyje. Możne, że nie wiycie ale łóna eszcze została postawióno za Franza Jozefa w 1906 roku i dziecka sie musiały tam uczyć jyno po nimiecku. I podzwiejcie sie jako ty czasy sie pomiyniały, bo dzisio uczóm tam po polsku i po angielsku coby jak urosnóm miały lekciyj tu stela dybnóć do świata. Kiejsi też jakosi inakszyj dbali cieszyniocy o zdrowi i kondycyje swojich dziecek i zaroz przi tej szkole postawili sale gimnastycznóm, kieróm ochrzcili mianym Stanisława Hassewicza, bo to łón doł piyrsze pinóndze na budowe tej szkoły. Dómy uż tej szkole pokuj i przyndymy na drugóm stróne cesty kaj je kościółek św. Trójcy, kierymu pieknie opucowali ściany a dach posztrajchowali na zielóno. Downij za tym kościółkym był kierhof i chowali tam umrzików, bo mieli to po rynce i nie trzeja było ich wozić kóniami jyno zaroz za kościołym spuścić do przyrychtowanej dziury. Dzisio tam sóm huśtowki i zjyżdżalnie dlo dziecek i trzeja tam być raczyj cicho coby nie obudzić naszych starzików i nie narobić se ostuty.

A teraz zaś fajny wic:

- Panie dochtór jak żeście uż obezdrzili mojóm staróm to teraz połoglóndejcie też mojóm krowe i rzeknieci mi co ji je. - Panie Nowok czy mocie dobrze w głowie przeca jo nima weterynorz. - Panie dochtór nie gniywajóm sie ale ta moja krowa tego nie pozno.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiolego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie “Paskudno dziurka od klucza" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie".