Andrzej Drobik: Czekając na echo…

Trudno jest mi wypowiadać się na ten temat, bo przecież jakkolwiek nie podejdę do tematu, pewnie ktoś się obrazi, wkurzy albo przynajmniej obruszy. Boję się, że temat rzeźby na Zawodziu powróci jeszcze ze zdwojoną siłą. Pierwsza nawałnica informacji o Ustroniu zaczęła się w sobotę - to wtedy większość portali umieściła informację o nowej rzeźbie. Oczywiście internauci zawrzeli. Rozpoczęła się dyskusja, na największych portalach liczona w tysiącach komentarzy. Burza trwała krótko, bo przecież nie było czasu na dłuższą zawieruchę - rzeźba stanęła z dnia na dzień, nikt wcześniej o niej nie dyskutował, właściwie nic nie było wiadomo. Instalacja rzeźby rozpoczęła się w piątek około dziesiątej, wczesnym popołudniem wszystko było już gotowe. Nie było jak w Świebodzinie (do którego porównania nie damy radę uniknąć), gdzie o projekcie dyskutowało się od lat, a kilka miesięcy przed instalacją posągu, jego projekty (i przede wszystkim informacja o wysokości, która rozbudziła wyobraźnię) obiegła całą Polskę. W Ustroniu było inaczej. Bo i pomnik niższy i jakoś tak znienacka postawiony. Tylko co teraz? Przejdzie bez echa? Szczerze mówiąc - nie sądzę.

Od kilku dni, pewnie z racji obecności w Ustroniu, odebrałem kilka telefonów od dziennikarzy, najczęściej z mediów ogólnopolskich, którzy zainteresowali się tematem rzeźby. Najczęściej pojawiają się trzy pytania. Pierwsze - jak można było się spodziewać - o tajemniczego fundatora pomnika, który tak naprawdę tajemniczy wcale nie jest (jego nazwisko podały kościelne media). Nie ukrywajmy - temat dla mediów całkiem ciekawy. Po drugie - dlaczego wcześniej o rzeźbie nie było nic wiadomo? Generalnie to ciągle wiadomo mało - podczas instalacji rzeźby dowiedziałem się, że chodziło po prostu o dokończenie projektu kościoła pod wezwaniem Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata i o jego naturalne zwieńczenie. Fundator sprawy nie nagłaśniał, bo jak twierdzi, nie zależy mu na rozgłosie. Jest jeszcze trzecie pytanie – najbardziej chyba skomplikowane. Bo skoro rzeźba przedstawia Jezusa Chrystusa Króla Polski, to jest ona mimo wszystko emanacją narodowego nurtu katolicyzmu, czyli dogmatycznie jest odległa od luteran. Czy stawianie takiego pomnika w naszym regionie, podzielonym przecież wyznaniowo, było zatem przemyślanym posunięciem? Na ten temat być może wypowiedzą się (o ile uznają to za zasadne) hierarchowie Kościoła Ewangelickiego.

PISALIŚMY: Andrzej Drobik: Czas supermarketów

Samo uzasadnienie fundatora, który twierdzi, że Jezus zwrócony jest w stronę Skoczowa - na północ, żeby obejmował swoimi ramionami całą Polskę, jest dla mnie dość ryzykowne. A Wisła? Problemy mogą zatem zacząć się pojawiać, kiedy popatrzymy na to głębiej. A jedno dla mnie nie ulega wątpliwości - dziennikarze na pewno głębiej się przyjrzą (od razu powiem, że nie po to, żeby generować konflikty, tylko z prozaicznego powodu - od tego przecież są, a temat jak pokazały ostatnie dni, jest bardzo medialny).

Jestem w niekomfortowej sytuacji. Z jednej strony nie chciałbym, żeby rzeźba generowała konflikty, tym bardziej, że przecież już stoi i każda dyskusja na jej temat będzie bezzasadna. Z drugiej strony właśnie to, że już stoi, może wywołać burzę. Myślę, że temat jeszcze wróci i miejmy nadzieję, że nie odbije się nam czkawką.