CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jak cosi w lufcie smerdzi to lepszyj dycki zawrzić łokna

”...na szpicu przirazić zajónca”

Był śniyg i uż zaś go nima i coby se żodyn nie myśloł, że uż sie nóm zima pominyła, to zaczło mar-znóć jak diasi. Wiater ucich i wszecki smród s kafloków i kaczyc leci s kuminów, coby se tustelocy przipadkym nie wszymali, że sóm na jakichsi wywczasach. W mieście smerdzi, że dychać ni ma czym, a eszcze po cestach żynie auto za autym. Ale za to, miasto je fórt pieknie ustrojóne jakby wczora skóńczyły sie Gody i nima pana coby poskludzoł ty wszecki świycidełka. Nie wiym czy na to skludzani tych wszeckich świycóncych wiecy przipisany je jakisikej czas, czy możne zoleży to od jakigosi rotuzowego urzyndnika. Kiejsi nasi starzicy prawili, że jak kiery chce to może strómek dóma dzierżeć aji do grómnic, bo to je taki zwyk, kiery skónsi s hańdwych czasów do nas prziszeł. Skónd sie to wziyło, to isto dzisio na zicher żodyn nie wiy, ale dycki ludzie se znóndóm jakómsi wymówke, coby strómek dóma tak dłógo dzier-żeć, aż sie ś niego jegły na ziym zesujóm. Prziszeł mi do czepani taki napad, coby możne było dobre, to wszecko co wisi na tych sznórach miyndzy chałupami tak wyszpekulyrować, coby to bez ściepowanio byłó aji przidajne na Wielkanoc. Przeca ty żarówki, kiere tam sóm, mógłyby sie rożygać tak, coby roz było widać zajónce, a po drugi strómki i gwiozdki. I szło by aji na tym zaszporować, bo to je przeca leki do porachowanio. Chłopi by nie musieli dwa razy do roka dropać sie na ściany i wieszać tego na hoki. Gorzij jednakowóż by było s tym plastikowym strómkym co stoji na rynku, bo gupie by go tam było niechać do Wielkanocy, a nieskorzij na szpicu przirazić zajónca.

Mini słownik: jak diasi-jak diabli, kaczyca-rodzaj piecyka, wszymali-myśleli, smerdzi-śmierdzi, cesta-droga, fórt-ciągle, Gody-Święta Bożego Narodzenia, poskludzoł-uprzątnął, wieca- rzeczy, prawili-mówili, strómek –drzewko, dycki-stale, jegły-igły, czepań-głowa, napad-pomysł, rożygać-zaświecać, niechać-zostawić, nieskorzij-później, przirazć-przyczepić

Tóż miyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku