Tadeusz Kopeć: Znalazłem się poza nawiasem

Chcielibyśmy odnieść się do Pana niedawnych decyzji, które wywołały kontrowersje. Przez 10 lat Pana poglądy były spójne z ideami głoszonymi przez partię PO, a następnie odszedł Pan z tej partii. Dlaczego po odejściu z Platformy Obywatelskiej nie czuł się Pan w obowiązku oddać mandat senatora, skoro Pana pozycja została w dużym stopniu zbudowana na partyjnym członkostwie?

Kiedy powstawała PO, jej fundamentem była Deklaracja Ideowa, która wyznaczała kierunki działania partii. Jej zapisy w sprawach społecznych i światopoglądowych są mi bliskie. PO w poszukiwaniu szerokiego poparcia skręciła mocno w lewo, wyrzucając na margines, a następnie poza nawias wielu ludzi o poglądach centrowych i konserwatywnych. Ponieważ przez te 10 lat moje zasady i system wartości się nie zmieniły, znalazłem się poza nawiasem, stąd moja rezygnacja była właściwie formalnością i nastąpiła wtedy, kiedy PO przodowała w sondażach. Gdy władze PO rozpatrywały moją rezygnację, okazało się, że niewiele osób pamięta o Deklaracji, jeszcze mniej zna jej treść, a są i tacy, którzy w ogóle o niej nie słyszeli. To tylko utwierdza mnie w słuszności podjętej decyzji.

Sugestia że powinienem złożyć mandat Senatora RP po odejściu z PO, świadczy o braku wiedzy na temat pracy w parlamencie i przyjętych tam reguł. Po odejściu z partii w dalszym ciągu pracowałem w komisjach, zespołach parlamentarnych i grupach ekspertów nad nowymi projektami ustaw, brałem też udział w posiedzeniach plenarnych. Różnica polegała na tym że, w głosowaniach nie musiałem kierować się dyscypliną partyjną, jedynie własnymi przekonaniami i zasadami. Poza tym,
będąc wybranym w Jednomandatowym Okręgu Wyborczym, w Senacie RP reprezentuję przede wszystkim wyborców, a dopiero w drugiej kolejności partię.
Również teza że, zbudowałem swoją pozycję w środowisku politycznym dzięki przynależności partyjnej, jest chybiona. Przynależność partyjna definiuje obszar działania, zaś pozycję i uznanie buduje się własną pracą z poszanowaniem zasad moralnych.

Proszę podsumować upływającą kadencję. Co w tym czasie zyskał powiat cieszyński dzięki Pana obecności w Senacie, a czego nie udało się Panu osiągnąć?

Należy zaznaczyć, że praca w Senacie to praca dla całego kraju, zupełnie różni się od pracy w samorządzie na rzecz konkretnego regionu. Jednak powiat cieszyński jest bliski mojemu sercu i nie potrafię być obojętny na nasze lokalne problemy. Jednym z nich była komunikacja. W roku 2013 udało mi się przekonać ministra transportu oraz zarząd PKP S.A. do bezpłatnego przekazania gminie Cieszyn dworca PKP oraz placu przy ulicy Hajduka. Nie było to proste, ponieważ taki grunt w samym centrum miasta ma wielomilionowa wartość. Mam nadzieję, że miasto Cieszyn oraz Powiat dobrze wykorzystają ten potencjał i już wkrótce nastąpi poprawa sytuacji komunikacyjnej w naszym regionie.

Ustawy, nad którymi bardzo aktywnie pracowałem w Senacie przez 4 lata, a prowadziłem ich wiele, dotyczą wszystkich Polaków, także mieszkańców Śląska Cieszyńskiego. Jedna z ostatnich to niezwykle trudna ustawa o in vitro, którą prowadziłem w imieniu całej prawicy, przygotowując do niej 47 poprawek. Podobna sytuacja była z ustawą o zmianie płci.

Obecnie przygotowuję poprawki do ustawy mającej na celu naprawę aktualnych wadliwych i szkodliwych społecznie przepisów ustawy o grach hazardowych, dzięki niej do budżetu państwa wpłynie dodatkowo 720 mln zł rocznie. Ważnymi dla mnie tematami, którym się poświęcam, są programy wspierania budownictwa mieszkaniowego, dzięki proponowanym przeze mnie rozwiązaniom jest realna szansa, że obejmą nie tylko duże aglomeracje, ale i mniejsze miasta powiatowe takie jak np. Cieszyn.

Niestety wiele ustaw, nad którymi pracowałem, były skutecznie hamowane przez rząd i władze PO - co również wpłynęło na moją decyzję o odejściu z Platformy. Mam nadzieję, że po październikowych wyborach to się zmieni, a wartością nadrzędna będą interesy Polski i Polaków, a nie polityków.