Beata Branc-Gorgosz: Jestem zaprawiona w bojach

Dlaczego startuje Pani w wyborach parlamentarnych z listy KW Nowoczesna Ryszarda Petru?

Jestem społecznikiem od lat (byłam przewodniczącą w klasach, szkołach, na studiach). To zdeterminowało wybór kierunku moich studiów: zarządzanie i marketing. Od lat nadal poszerzam swoją wiedzę w szerokich aspektach (podatki, zarządzanie w oświacie i służbie zdrowia, zarządzanie w MŚP, praca w radzie miejskiej…). Udział w wyborach parlamentarnych to niejako kolejność rzeczy, ale także odpowiedź na potrzebę czasu i sytuacji. Zapytana o zgodę na kandydowanie nie od razu się zgodziłam i to z wielu różnych przyczyn. Startuję, ponieważ dlaczego nie ja, która znam dobrze Skoczów, Ustroń, Wisłę, Brenną, Cieszyn… nasze piękne beskidzkie okolice i to z wielu różnych „szczytów”, stron, z różnych poziomów. Partia „.Nowoczesna” na początku była stowarzyszeniem, a jego idee i koncepcje na rozwiązania obecnych problemów w naszym kraju są konkretne i zgodne z moimi przekonaniami. Słucham wypowiedzi pana R. Petru od lat. Stowarzyszenie stało się partią. Siłą, która dzięki swoim wielu młodym, nowym ludziom, ma szanse przeforsować wiele trudnych, koniecznych do rozwiązania kwestii, z których wiele było odwlekanych sztucznie od lat. Dlatego proste, ale skuteczne rozwiązania, dobre, racjonalne idee w zakresie naprawy zadłużonego budżetu państwa przekonały mnie, że to jest miejsce, w którym „zahartowana w zarządzaniu kryzysowym w firmach” mogę przekazać swoje doświadczenie. Ze względu na znajomość różnych środowisk i ludzi spore spectrum problemów „.Nowoczesna” w roku 2015 jest dla mnie odpowiednim miejscem , w którym dla dobra kraju i nas obywateli mogę przysłużyć się rozsądnymi, realnymi pomysłami dla naprawy obecnej sytuacji i ku dalszemu rozwojowi kraju i naszego zapomnianego regionu. Nie rozkładam rąk, zaginam rękawy i do pracy!

Który punkt z "Kierunków programowych .Nowoczesna” jest Pani ideologicznie najbliższy?

Pracuję zawodowo ponad 20 lat (handel, duża firma produkcyjna, oświata, zarządzałam w hotelarstwie i gastronomii, pracowałam w kraju i za granicą), a obecnie jestem kanclerzem w bielskiej uczelni wyższej. Ponieważ znam pracę fizyczną (każde wakacje od szkoły średniej min. 1 miesiąc), ale także administracyjną, zarządczą… stąd mogę się odnieść do kilku punktów, które są dla mnie oczywiste w „.Nowoczesnej”, głównie na podstawie moich doświadczeń zawodowych. Od lat pracuję dziennie szybko i długo, bywa i w zależności od potrzeby po 10-12 i więcej godzin bez dodatków, odpracowań, bez szalonych pensji! Dodatkowo stale pracowicie podnoszę wykształcenie (kosztem czasu dla rodziny, znajomych, kosztem wielu wyrzeczeń!) w różnych sferach od lat, dlatego mierzi mnie, kiedy słyszę, że muszę pracować niemal „do setki”, aby opłacać emerytury dla części społeczeństwa, dla ludzi młodszych, zdrowych, tylko ze względu na „niemożność zmian” ustalonych od lat, ze względu na nieadekwatne całkowicie do obecnej sytuacji przepisy… Padam ze zmęczenia po wielu godzinach pracy (a jeszcze dom i dzieci), ale stać mnie niemal zawsze na działania społeczne (nie mylić z opłacanym wolontariatem!), a dokoła słyszę „zmęczonych życiem” 40-kilkuletnich „budżetowych emerytów” dorabiających zawodowo tu i ówdzie… W kraju, w którym dług publiczny rośnie z dnia na dzień, nie potrafimy sobie poradzić z wprowadzeniem koniecznych, choć trudnych, ale potrzebnych społecznie zmian? To porażka zarządzających od lat! A polityczne dysputy od lat nie zmieniają sytuacji na lepsze. Brak faktycznej odpowiedzialności za bałagan przy pobieranych przez rządzących wysokich pensjach opłacanych przez podatników jest porażką demokracji! Ale też uczciwie trzeba dodać, że w jakiś sposób zapracowaliśmy sobie na to sami swoim brakiem zainteresowania polityką i wybieranymi politykami, których głosy determinują nasze życie. Wybory traktujemy jako „zło konieczne”, a nie wywalczony przez pokolenia przywilej; kandydatów zaś oceniamy przez pryzmat zretuszowanego zdjęcia, a nie poprzez jego czyny i faktyczne kompetencje i zaangażowanie w działania na rzecz społeczeństwa. I takie mamy rządy. W pewnym stopniu zasłużyliśmy swoim zachowaniem na to, co mamy! Dlatego jako zarządzająca od lat firmami, w których "dziedziczyłam” spore nieprawidłowości utożsamiam się z kilku postulatami w zakresie spłat długu publicznego, poprzez: ograniczenie niesprawiedliwych przywilejów emerytalnych wielu grup, ograniczenie przywilejów związkowych - jestem za ich samofinansowaniem, zakończeniem dopłat do instytucji nierentownych (wybranych!), jestem za zmianą systemu finansowania partii politycznych, ograniczeniem liczebności senatorów, za naprawą systemu ubezpieczeń (ograniczenia KRUS) oraz za ujednoliceniem systemu podatkowego (3 x 16%). To pozwoli uzyskać olbrzymie środki na spłatę długu publicznego, ale także na rozwój firm i obniżanie bezrobocia, na rozwój innowacyjności, wspieranie aktywne MŚP, umożliwi zmiany w systemie edukacji (dopasowanie kadry do potrzeb rynku) i finalnie na pozwoli na obniżenie wieku emerytalnego! Pamiętajmy - nie da się mówić o oszczędzaniu i nic nie robić w tym kierunku, natomiast konieczne zmiany musimy ponosić wszyscy!

Co zyska powiat cieszyński dzięki temu, że zostanie Pani posłanką?

Wymagam wiele od siebie, ale także od innych. Jestem twardą, życzliwą, kochającą śpiew, góry, narty i podróże góralką z Beskidów. Nie znoszę głupoty. Nigdy się nie nudzę. Jeśli zostanę posłanką, to sporo osób w stolicy zobaczy, że można pracować szybciej, więcej, efektywniej w słusznej sprawie, zwłaszcza w sytuacji, jaką nam pozostawiono. Kraj pozyska pracowitą, wiarygodną i skuteczną posłankę, ponieważ tacy są w większości ludzie z naszego regionu. Z naszych cudownych, wymagających, cierpliwych Beskidów. Nasze tereny nie są „czarne”, a ludzie tu pracujący są zaradni (muszą być!) i pracowici! Jakoś nikt nie pamiętał o „dopłatach, strajkowych, przywilejach, itd.”, kiedy traciliśmy w okolicy pracę w hotelarstwie, gastronomii, branżach okołoturystycznych (nie było czasu na strajki!) czy w branży motoryzacyjnej w okresie kryzysu i to w dziesiątkach tysięcy na przełomie 7-10 lat! Nie lubię pustosłowia. Chcę dobrze pojętej sprawiedliwości społecznej. „Zaprawiona w bojach” zarządzania w trudnych czasach, jako rozśpiewany marketingowiec z duszą dziennikarza, jako osoba zakochana w naszej ziemi, jako matka zadbam o jej promocję. Zawalczę o promocję naszego całego regionu, a nie jedynie o kilka miast. Znane miejsce na mapie, to miejsce odwiedzane, to miejsce rozwijające się, to miejsce, z którego młodzież nie musi wyjeżdżać, a rodzice i dziadkowie nie muszą się martwić o swoją przyszłość. To uczciwa praca, odpowiednia nauka i jasne zasady rozliczania wielu spraw. W naszym regionie więcej gości, to więcej miejsc pracy przez cały rok! To kontakty z ludźmi, to wymiana życzliwości, to chęć nauczenia innych kultur naszej gościnności! To chęć i odwaga do życia w bezpieczeństwie i poszanowaniu drugiego człowieka. Dlatego dzisiaj jako reprezentantka Skoczowa, Ustronia, Wisły, Goleszowa, Cieszyna, Jaworza i Bielska nie obiecuję w zadłużonym kraju cudów, ale z obiecanych słów przyrzekam się rozliczyć.