Cieszyn, kocham Cię z daleka, a Galerię Szarą z bliska

Wystawę "Cieszyn, kocham Cię z daleka" będącą próbą identyfikacji miejsca jakim jest Szara, wraz z jego historią, w oparciu o relacje artystów i kuratorów, a także odbiorców jej działań i “wychowanków” można podziwiać do 28 listopada. fot. AK

Ponad 300 uczestników prezentuje podczas wystawy mailart, obiekty, instalacje, grafiki, video, malarstwo oraz fotografię. - Wystawa miała otwartą formułę. Zaprosiliśmy tych, którzy brali udział w innych naszych wystawach, ale również wszystkich tych, którzy czuli się związani w jakiś sposób z naszą galerią poprosiliśmy, aby wysłali nam pocztówkę z pozdrowieniami. Otrzymaliśmy pocztówki, prace, filmy zrealizowane specjalnie dla nas - mówiła podczas wernisażu Joanna Rzepka-Dziedzic, kuratorka, opiekunka galerii.

Podczas ostatniego wernisażu nie zabrakło wzruszeń, wspomnień i życzeń. - Jest mi bardzo przykro, że jest to ostatnia wystawa. Życzyłabym sobie i wielu z nas, żeby ta galeria wcale nie została na stałe zamknięta, ale tylko po to, aby znaleźć sposób na nowe jej funkcjonowanie, z nowym szyldem i zupełnie po autorsku, według formuły Asi, Łukasza i tych z którymi będą współpracować - mówiła Joanna Wowrzeczka, współzałożycielka i kuratorka Galerii Szarej w Cieszynie. - Jak wygląda kultura w Cieszynie, to sprawa nas wszystkich, nie tylko władz. Jeśli będziemy w niej uczestniczyć, będzie nam łatwiej takie miejsca utrzymywać. Jeśli będziemy się uczyć, czytać, będziemy też rozumieć, co w takich galeriach jest. To smutny moment, a równocześnie niesamowite, że aż tylu się was zebrało i szkoda, że akurat na zamknięcie - dodała Wowrzeczka.

- Jest mi smutno, ale mam nadzieję, że to nie jest ostatnia wystawa w Szarej. Wierzę że stanie się cud i Cieszyn nie będzie funkcjonował bez tej galerii - mówi Agnieszka Sojka-Swoboda, współzałożycielka Szarej i dodaje, że można to na pewno inaczej rozwiązać. Szkoda takiego miejsca, takiej pracy i tego, co tutaj się wydarzyło i jeszcze może się zdarzyć.

Pierwszy raz Galeria Szara miała tylu sponsorów. Wśród nich znaleźli się urząd miasta i starostwo powiatowe. - Szkoda, że wcześniej władze Cieszyna nie pomyślały o większym dofinansowaniu. Przykre, że uczynili to dopiero przy okazji ostatniej wystawy i to pożegnalnej. Odbieram to tak: A macie na koniec, niech wam będzie, a potem pa pa - mówi Marek Witosik z Cieszyna.

Swoje zdanie wyrazili również licznie przybyli na wernisaż goście, studenci i mieszkańcy Cieszyna. - Joanna Wowrzeczka poruszyła bardzo ważną kwestię. To też nasza sprawa, jak wygląda kultura w naszym mieście. Połowa tych ludzi przyszła odwiedzić Szarą po raz pierwszy i wielce ubolewała nad jej zamknięciem: Och jaka szkoda, oj jak przykro - mówili. Mogli wcześniej ruszyć się z ciepłych pokoi, akademików, mieszkań i przyjść - przyznaje Marzena Kondzioła i dodaje, że zawsze jest tak, że jak się coś kończy, to wszyscy płaczą, biadolą. Nikt nie pomyśli o tym, dlaczego i że można było coś zrobić, aby do tego nie dopuścić.

- Z Szarą zaczęliśmy współpracę w 2005 roku podczas przeglądu Wakacyjne Kadry. Zapytaliśmy, czy możemy tu zagrać. Potem grywaliśmy na wernisażach z Bartkiem Mazurkiem i innymi młodymi ludźmi. Opiekunowie galerii zawsze byli nie tylko otwarci na współpracę, ale mają ogromną wiedzę i wiele pomysłów, którymi się dzielili - przyznaje Daniel Heller, dj z kolektywu Podaj Kabel. - Zamknęli Targową, teraz galerię. Nie mamy gdzie grać i nie wiem, co się będzie działo. Kluby, które jeszcze funkcjonują w Cieszynie to kluby komercyjne i nie przychylne na naszą muzykę - dodaje Heller i zaznacza, że jest wściekły, że miasto nie ma pieniędzy na finansowanie tego miejsca tym bardziej, że tutaj odbywały się nie tylko wystawy, ale również warsztaty dla dzieci. Była również czytelnia i można było przyjść porozmawiać, skorzystać z darmowego internetu, poradzić się.

Tłumy przybyłych młodych i starszych zgodnie stwierdzili, że Galerię Szarą kochają bardziej z bliska niż z daleka.

Wystawę "Cieszyn, kocham Cię z daleka" będącą próbą identyfikacji miejsca jakim jest Szara, wraz z jego historią, w oparciu o relacje artystów i kuratorów, a także odbiorców jej działań i “wychowanków” można podziwiać do 28 listopada.