CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Sóm my uż blisko Rynku i na prziszyły tydziyń isto tam bydymy

"Zaś dalij we dwiyrzach je maluśki kantor...". fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Urodziny", Anny Filipek z książki "Na żiwot w grudniu". fot. Maciej Kłek

Szanowni internauci i miłośnicy naszej cieszyńskiej gwary: Zapraszamy Was do wystartowania w konkursie na "Najpiękniejsze Cieszyńskie Słowo". Na naszym portalu www.gazetacodzienna.pl należy kliknąć na wiadomości a potem w spisie odszukać hasło "Najpiękniejsze Cieszyńskie Słowo" i w ten sposób można zapoznać się jak wystartować w konkursie. Kupon konkursowy można też otrzymać we wszystkich bibliotekach powiatu cieszyńskiego od Istebnej po Zebrzydowice. Dlatego zachęcamy też wszystkich, którzy preferują pismo odręczne o pobranie i wypełnienie kuponów konkursowych w naszych powiatowych bibliotekach.

Jak my uż wlyźli na tego Szersznika i cosi my ło nim napisali to teraz zaś muszymy poglóndać na ty nasze kszefty. Piyrszy nazywo sie "Cotto" a ze zadku na wyrchu mo eszcze małe "n". Jak by kiery nie wiedzioł to je to bawełna jyno zaś napisano jakosi po zagranicznymu. Każdy teraz sie roztopiyrzo, że wszecko wiy ale isto tyn szyld je dobry dlo młodzioków bo moja starka miała by uż s tym doś starości. Kapke dalij dziynki bogu na ausladze uż sóm polski wyrazy ale tak sóm przez kogosi do kupy poskłodane, że mi sie zrobiło do śmiychu. Bo jak to dobrze poczytocie to wyndzie na to, że skupujóm łod ludzi ślubne pierściónki. Jo bych im doradzoł coby se taki drugi kszeft łodewrzili w sóndzie przi rozwodach a ruch w interesie bydzie taki, że chybi im piniyndzy. Co je dalij to isto zaroz zgodniecie aji z zawrzitymi łoczami bo je to zaś babsko łobłyczka. Ku tej oblyczce za auslagóm majóm też wystyrczóne do kupiyno rozmajte taszki bez kierych żodno paniczka ni może sie obynś. Zaś dalij we dwiyrzach je maluśki kantor w kierym nasze złocioki możecie zmiynić na $ i € ale też na czeski korónki, a za to co wóm zbydzie z tego zmiynianio możecie se też zapłacić aji insze rozmajte rachunki.

A teraz zaś fajny wic:

Starka poszła sie zbadać do dochtora bo jóm bolały kolana. Dochtór po zbadaniu zakozoł ji chodzić po schódkach. Za dwa tydnie starka prziszli na badani kóntrolne. A dochtór prawi: - Je uż fest lepszyj i możecie zaś po tych schódkach chodzić. -Tóż dobre panie dochtorku bo mi uż to dropani i spuszczani sie po rynnie do moji izby szło na nerwy.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Urodziny", Anny Filipek z książki "Na żiwot w grudniu".