CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Zeszły tydziyń wartko postawili na tej chałupie tyn rusztónek

"Sóm my teraz na Szersznika...". fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Niepodarzóne zolyty", Anny Filipek z książki "Na żiwot w grudniu". fot. Maciej Kłek

Szanowni internauci i miłośnicy naszej cieszyńskiej gwary: Zapraszamy Was do wystartowania w konkursie na "Najpiękniejsze Cieszyńskie Słowo". Na naszym portalu www.gazetacodzienna.pl należy kliknąć na wiadomości a potem w spisie odszukać hasło "Najpiękniejsze Cieszyńskie Słowo" i w ten sposób można zapoznać się jak wystartować w konkursie. Kupon konkursowy można też otrzymać we wszystkich bibliotekach powiatu cieszyńskiego od Istebnej po Zebrzydowice. Dlatego zachęcamy też wszystkich, którzy preferują pismo odręczne o pobranie i wypełnienie kuponów konkursowych w naszych powiatowych bibliotekach.

Zeszły tydziyń wartko postawili na tej chałupie tyn rusztónek, żech sie ani niespozdrził a uż ty łodropane ściany były pozatykane jakimisi płchtami. Teraz je tako moda, że na tych płachtach sie każdy chwoli co to też nejlepszego poradzi zrobić. A że tako płachta jak i papiór wszecko zniesie to ludzie bałamóncóm jacy to sóm ś nich nejlepsi fachmani i co to poradzóm wszecko zrychtować. Dómy im na chwile pokuj i pujdymy dalij tam kaj przedujóm kwiotki na wszecki przileżytości. Wyczytołech też tam na taki tabulce co stoji na sztyróch nogach, że jak mocie kogosi strasznie radzi to takóm pukiete z kwiotków możecie posłać aji kansi daleko do świata. Teraz zaś muszymy przelyś przez ceste i dować pozór coby nas gdosi nie przejechoł i żeby my sie cali do rynku dochrampali. Sóm my teraz na Szersznika i mogymy se chocioż na chwile spómnieć gdo to był i czymu mo swojóm ulice. Myślym, że dzisio we szkołach uczóm o tym nasze dziecka ale starziki i starki możne uż to pozapóminały to sie isto nie pogniywajóm jak ze dwa zdania o nim napiszym. Tyn Poldek Szersznik był Cieszyniokym i jak pokóńczył wszecki móndre szkoły w rozmajtych czeskich miastach tak sie wrócił do Cieszyna i zaczył uczyć we szkole dziecka. Potym zbiyroł rozmjte móndre ksiónżki nó i chycił sie też grzebanio w ziymi za rozmajtym skolim, kiere jak przebadoł to móg opowiadać wszeckim jak stary je nasz Cieszyn. Zaś ksiónżki przez niego nazbiyrane mogymy se dzisio eszcze połogłóndać w naszej Cieszyńskiej Książnicy.

A teraz zaś fajny wic:

- Jak zaczyła goreć nasza chałupa tak żech wartko wlecioł do kuchynie i na rynkach wynióslech ś ni mojóm szwigermutre. - To nima możne! - Ale w taki chwili to aji móndrymu chłopu padnie cosi na czepanie.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Niepodarzóne zolyty", Anny Filipek z książki "Na żiwot w grudniu".