Dobrze, że to już koniec...

O takie dwujęzyczne tablice Polacy walczyli od 1999 roku. fot. Wojciech Trzcionka

Temat poruszaliśmy już kilkakrotnie w „Codziennej". Tym razem trochę historii, bo z komentarzy, które pojawiły się pod naszym ostatnim tekstem wynika, że wielu Czytelników nie rozumie, po co polskie ulice w Czechach. Może się też wydawać, że to świeży problem. Tymczasem o dwujęzyczne tablice Polacy walczyli od 1999 roku, kiedy to zgromadzenie ogólne Kongresu Polaków w Republice Czeskiej wysunęło wniosek wprowadzenia polskiego nazewnictwa na Zaolziu.

W wielu mediach pojawiło się wtedy święte oburzenie. — Polskie napisy w Czechach, po co? Niech Polacy uczą się czeskiego! — głosili nie tylko mieszkańcy, ale i czescy dziennikarze nie znający historii regionu, w którym żyją. Głosy sprzeciwu nie milkły też w kolejnych latach, gdy Polacy jeszcze bardziej zaczęli dopominać się o swoje prawa gwarantowane im z czasem przez Europejską Kartę Języków Regionalnych.

Spór o podwójne nazewnictwo trwał, ale tylko na szczeblach władzy. Na ulicach rządził pieniądz. W walce o klienta, handlarze sami zaczęli wymieniać szyldy na sklepach i targowiskach, i to po obu stronach granicy. Nawet duże sieci handlowe, żeby przyciągnąć klientów zachęcały do odwiedzin w językach polskim i czeskim. Dzisiaj na ulicach Cieszyna znaleźć można dziesiątki tablic reklamowych po czesku, a w Czeskim Cieszynie - po polsku. Reklamy w obu językach zobaczyć można nawet wiele kilometrów od granicy w Ostrawie czy Bielsku-Białej. Granica coraz bardziej się zaciera. Czechów spotkamy w Silesii w Katowicach, a Polaków w Ikei w Ostrawie.

Urzędnikom dogadywanie szło znacznie oporniej niż handlarzom i ich klientom, ale w końcu i Praga uchwaliła ustawę, na mocy której gminy dostały prawo do wymieniania tabliczek na dwujęzyczne. Początkowo prawo było jednak tak skonstruowane, że mniejszość narodowa musiała zebrać odpowiednią ilość podpisów pod petycją do Rady Miasta, co bardzo zniechęcało Polaków do działania. Ponadto, w przepisach nie określono, kto ma na to wszystko łożyć i Czesi, którzy nie pałają miłością do Polaków znowu mieli pole do popisu przekonując, że są inne potrzeby, niż wydawanie pieniędzy na tabliczki w języku polskim.

Przykład? Radny Czeskiego Cieszyna Viliam Šuňal tuż przed końcem kadencji w październiku ub. roku przekonywał, że podwójne nazewnictwo w ogóle nie jest potrzebne, bo „w dzisiejszych czasach ludzie doskonale rozumieją języki”. – Przecież wszyscy mieszkamy w Unii Europejskiej i dogadujemy się bez problemu – tłumaczył dodając, że w polskim Cieszynie też przecież nikt nie wprowadza czeskich napisów. Nie przyjmował argumentacji, że w Cieszynie nie ma czeskiej mniejszości narodowej, a w Czeskim Cieszynie żyje kilka tysięcy Polaków.

Całe szczęście ostatnio takich głosów było już coraz mniej. A słuszność starań Polaków z Zaolzia ostatecznie potwierdził rząd w Pradze upraszczając przepisy i dając na wymianę tablic 5 mln koron.

— Dobrze, że pieniądze są, ale szkoda, że musieliśmy na nie czekać tak długo. Gdyby były wcześniej, mogliśmy uniknąć całej tej nieprzyjemnej dyskusji — mówił Józef Szymeczek, prezes Kongresu Polaków w RC. Właśnie. Całe szczęście nowe władze Czeskiego Cieszyna, z burmistrzem Vitem Slovackiem i jego zastępcą Stanisławem Folwarcznym na czele, postanowiły raz na zawsze uciąć dyskusję i szybko zajęły się wprowadzaniem podwójnego nazewnictwa ulic. Polscy wyborcy z Czeskiego Cieszyna pewnie to docenią. A czy czescy? Chciałbym w to wierzyć.

***

Powyższy artykuł wyraża osobiste poglądy jego autora. W dziale Opinie Gazetycodziennej.pl chcemy prezentować różne stanowiska na tematy społeczne, gospodarcze, polityczne, historyczne, kulturalne, religijne i sportowe Śląska Cieszyńskiego ludzi różnych opcji, wyznań, zainteresowań... Chcielibyśmy, aby dział Opinie naszego dziennika stał się szeroko pojętą platformą wymiany opinii o regionie. Zapraszamy chętnych do przesyłania nam felietonów, dzielenia się z nami swoimi spostrzeżeniami oraz bieżącego komentowania artykułów.