Niepełnosprawność na co dzień: Nie jestem dziwny, mam Aspergera

Dzieci z zespołem Aspergera z natury nie rozumieją norm społecznych i zasad, a co za tym idzie mają problem z ich przestrzeganiem. Są w swoich wypowiedziach bezpośrednie i prawdomówne, aż do bólu, tak więc uznawane są za niegrzeczne. Zachowanie to jednak wynika z niezrozumienia przez nich różnych kontekstów społecznych, a nie ze złośliwości czy buntu.

Do szerokiego grona geniuszy z zespołem Aspergera zaliczają się Między innymi Albert Einstein, twórca teorii względności, Isaac Newton. Twórca prawa ruchu i powszechnego ciążenia czy Andy Warhol Czołowy przedstawiciel pop-artu.

Kilkulatek będący z mamą na zakupach, zatrzymuje się nagle przed jednym ze stoisk i z uporem domaga się, aby mama kupiła mu interesujący go produkt, matka stanowczo odmawia, a wtedy malec zaczyna płakać, podnosić głos, tupać nogami i siada na podłodze. Rodzicielka ignoruje zachowanie syna po czym ten z oporami powoli się uspokaja, wstaje i z ociąganiem podąża za oddalającą się w stronę kas mamą. Klienci obserwują tą scenkę, jedni taktownie udają, że nie widzą zachowania chłopca, inni z niedowierzaniem kręcą głowami, a z ust niektórych padają słowa mówiące o braku dobrego wychowania dziecka.

Dzieci z zespołem Aspergera z natury nie rozumieją norm społecznych i zasad, a co za tym idzie mają problem z ich przestrzeganiem. Są w swoich wypowiedziach bezpośrednie i prawdomówne, aż do bólu, tak więc uznawane są za niegrzeczne. Zachowanie to jednak wynika z niezrozumienia przez nich różnych kontekstów społecznych, a nie ze złośliwości czy buntu.

"Nasz kolega z klasy to niezły dziwak, nie chce jeździć z nami na wycieczki, nie przychodzi na szkolne dyskoteki, a o pójściu na koncert to już zupełnie nie ma mowy…" Unikanie dużych skupisk ludzi to nie fanaberia, lecz konieczność, ponieważ wiele osób z autyzmem w takich miejscach źle się czuje natomiast w świetnie odnajduje się w otoczeniu kilku osób.

Młody człowiek pełen energii lubiący dobrą zabawę dla którego dobry humor to podstawa podejmuje pracę, a po przepracowanym pierwszym dniu w rozmowie z rodziną mówi: -nie mogę zrozumieć, dlaczego nasz przełożony jest taki „dziwny”, nie zna się na żartach, a wszystko co się do niego mówi bierze na poważnie, jest wręcz pedantyczny, a z jego twarzy nic nie można wyczytać.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że zespół Aspergera nie jest przeszkodą do zdobywania wiedzy, i wiele osób po ukończonych studiach podejmuje pracę na wysokich stanowiskach pozwalających na kierowanie dużymi zespołami ludzi. Pomimo iż nie odczytują emocji wynikającej z mimiki twarzy, nie rozróżniają ironii czy dowcipu i biorą wszystko na poważnie to w pracy uzyskują bardzo dobre wyniki.

Podczas rozmowy dwóch kobiet pada pytanie -jak to się dzieje, że nasz sąsiad ma problem z wykonywaniem podstawowych życiowych czynności, lecz jest specem od wszystkiego co się wiąże z informatyką oraz matematyką? Nierzadko osoby z zespołem Aspergera mają szczególne talenty – zwłaszcza matematyczne czy techniczne.

Wśród nas żyje liczna grupa jeszcze nie zdiagnozowanych dorosłych którzy własnymi sposobami starają się przystosować do funkcjonowania w społeczeństwie, a ich zachowania są dla wielu niezrozumiałe i niejednokrotnie uważane za dziwactwa.
Problem osób z zespołem Aspergera dotyczący relacji z innymi ludźmi, wynika z nieco innego funkcjonowania układu nerwowego i emocjonalnego (innego, nie znaczy gorszego ). Działa on po prostu inaczej, niż u większości ludzi. W ich codzienności ważne są schematy znacznie ułatwiające funkcjonowanie , niektórzy mają plan na każdą godzinę dnia, a zmiany wprowadzają chaos, z którym z trudem sobie radzą.

Fachowych określeń związanych z tym tematem jest mnóstwo jednak nie one są najważniejsze w kontaktach z osobami autystycznymi. Ważne jest poznanie zasad jakich muszą one przestrzegać, aby mogły odnaleźć się w otaczającej ich rzeczywistości. Szersze poznanie tego problemu przez społeczeństwo może znacznie ułatwić integrację z osobami ze spektrum autyzmu.