Ficek: W poniedziałek pójdę na szachy, a potem do pośredniaka

Przygotował pan już portret, który mógłby zawisnąć w gabinecie burmistrza Cieszyna, obok portretów pańskich poprzedników?

- Najpierw musiałbym umrzeć, bo oprócz tego, że trzeba mieć zasługi dla miasta, trzeba też odejść do krainy wiecznego szczęścia. Myślę jednak, że tutaj na ścianie wiszą ci najwybitniejsi burmistrzowie.


Zalicza się pan do tego grona?

- Nie potrafiłbym się ocenić. Niech spokojnie minie 50 lat, nie będę już wtedy żył, i może wówczas na wszystko popatrzy obiektywnie jakiś historyk. I wtedy być może odpowie, czy byłem dobrym, średnim czy marnym burmistrzem.

Jest pan zadowolony z tych 12 lat spędzonych w ratuszu?

- Jestem bardzo zadowolony, choć wiem, że w tym zadowoleniu jestem subiektywny. Pamiętam jak miasto wyglądało gdy zostawałem burmistrzem i wiem jak wygląda teraz. Najlepszym potwierdzeniem są osoby, które przyjeżdżają do miasta po kilku latach nieobecności, spoglądają na wszystko świeżym okiem i sobie chwalą. Mam dużo pokory w sobie, i myślę że inni powinni oceniać, z bardzo różnych perspektyw. Byłem burmistrzem przez 12 lat, dłużej ode mnie ten urząd sprawował Jan Demel von Elswerh - przez 33 lata. Jego jednak wybierał cesarz, nie był weryfikowany w bezpośrednich wyborach.

Czego będzie panu najbardziej żal, gdy dobiegnie końca pańska kadencja?
- Najbardziej chyba tego, że nie wszystko udało mi się skończyć podczas pełnienia funkcji burmistrza. Przecież zdobyliśmy pieniądze na rewitalizację nadbrzeża Olzy, powstaną boiska Pod Wałką oraz zalew kajakowy, będzie wyremontowany kemping "Olza". Włożyłem w to dużo serca. Podobnie rzecz ma się z kanalizacją. Wiele osób nie ma świadomości, że rozwiązujemy problemy miasta na 100 lat do przodu, i to głównie za pieniądze europejskie. Nie ukrywam więc, że chciałbym być człowiekiem, który kończy te inwestycje.

Nie będzie panu brakować polityki?

- Myślę, że nie. W moim odczuciu do polityki, nawet tej lokalnej, wkraczają partie. I nie jest ważne co chcemy zrobić dla miasta, ważne jest, by realizować interesy partii. I z tym nie mogę się zgodzić, aby na zebraniu partii decydowano o najważniejszych rzeczach dla miasta.

Zarzucano jednak panu ostatnio, że brał udział w wyborach do Rady Miasta, aby wprowadzić radnych z własnego ugrupowania. I po wyborze szybko zrzekł się pan mandatu...
- Startowałem do rady za każdym razem gdy walczyłem o fotel burmistrza, zdobywałem mandat i wtedy się go zrzekałem. A przecież i wtedy nie wiedziałem czy będę burmistrzem. Teraz nie mogłem łączyć funkcji burmistrza i radnego, stąd ta decyzja. I tak naprawdę chodziło o okres dwóch tygodni. Chciałem być szeregowym radnym, ale przepisy prawa na to nie pozwoliły. Bałem się, że jeśli nie zrezygnuję to część radnych pozwie mnie, że bezprawnie uczestniczę w sesjach rady. I wtedy mógłbym się wstydzić na koniec kadencji.

Nie myśli pan np. o parlamencie i kandydowaniu w przyszłym roku?
- Parlament mnie nie kusi zupełnie, nie mam najlepszego zdania o wielu parlamentarzystach. I jeśli poszedłbym do Sejmu, pewnie wciąż bym się z nimi kłócił, i nie dlatego że jestem kłótliwy, ale dlatego, że chciałbym wyegzekwować minimum uczciwości. W ogóle by wchodzić w politykę na większą skalę, nawet w wymiarze wojewódzkim, musiałbym związać się z jakąś partią. A tego nie zrobię.

Jak ocenia pan swojego następcę - Mieczysława Szczurka. To przecież pański były podwładny...
- Rzeczywiście wybierałem go w konkursie na dyrektora Domu Spokojnej Starości i uważam, że był dobrym dyrektorem. Gdy zobaczyłem, że w drugiej turze wyborów znaleźli się Mieczysław Szczurek i Włodzimierz Cybulski, to szczerze się ucieszyłem. Obaj gwarantują rozsądek, a to jest potrzebne w mieście, realizujemy bardzo poważne projekty. I gdyby przyszedł ktoś chcący wzniecać rewolucję, to mógłby tylko zaszkodzić. Więc wybór był dobry, a ja zawsze podkreślam, że to wyborcy zawsze mają rację.

Jakie w pańskim odczuciu były największe porażki tych minionych 12 lat?

- Najboleśniejsza była sprawa budowy parkingu nad cmentarzem komunalnym. Mieliśmy na to pieniądze i projekt, a jednak radni jeszcze poprzedniej kadencji zablokowali tą inwestycję. Pieniądze rozkurzyli, a parkingu jak nie było tak nie ma. Tamta rada nie chciała się również zgodzić na remont parku Pokoju, lecz w końcu się udało.

A utrata festiwalu Era Nowe Horyzonty czy niezrealizowana budowa mostu do projektu Francoisa Roche'a?
- Kibicowałem projektowi Roche'a, sam sprowadziłem go do Cieszyna i uważam, że była to znakomita promocja miasta. Stało się jednak inaczej, nie doszło do realizacji. Z kolei z Romanem Gutkiem byłem w bardzo dobrych relacjach. Po prostu któregoś dnia Gutek zapytał mnie wprost, ile pieniędzy jesteśmy mu w stanie przekazać na kolejny festiwal. Gdy zadeklarowaliśmy 250 tys. zł, powiedział nam wówczas, że prezydent Wrocławia daje mu 10 razy więcej. I wybrał później lepszą finansowo propozycję. Szkoda jednak, że pojawiły się z jego strony te wszystkie informacje, że współpraca nam się nie układała, że nie pomagaliśmy itd. A było przecież inaczej. O tego czasu już się nie widzieliśmy.

Co będzie pan robić od poniedziałku? Bo to pana ostatni dzień w pracy w ratuszu...
- W poniedziałek pójdę na szachy, bo je kocham. A w kolejne dni zastanowię się, co dalej. Do emerytury brakuje mi jeszcze 10 lat. Z jednej strony chciałbym wrócić do szkoły, bo przecież szkoła to mój żywioł. Ale to nie jedyny mój pomysł na siebie. Ostatnio myślałem też o Politechnice, bo tam też miałbym otwarte drzwi. Nie ukrywam jednak, że odpowiadałaby mi praca dla miasta, cicho, w kąciku, bez piedestału, bez pieniędzy. Chciałbym dalej pracować dla Cieszyna. A niewykluczone, że w przyszły wtorek czy środę pójdę zarejestrować się jako bezrobotny. Bo często jest tak, że gdy traci się stanowisko, to traci się ponad 90 procent przyjaciół. Ale to bardzo ludzkie.

Gdy rano będzie pan wychodzić z domu, to wciąż będzie zerkać pan na miasto gospodarskim okiem?

- Z rozpędu na pewno tak będzie, i z pewnością ludzie dalej będą mnie zaczepiać na ulicy i zgłaszać swoje problemy. Na pewno przyjdę do ratusza na sesję budżetową oraz absolutoryjną.

Myśli pan, że koledzy ze Wspólnoty dla Cieszyna będą prosić o pomoc?
- Jeśli będą o nią prosić, z przyjemnością pomogę. Z pewnością jednak będę starał się unikać osób, które nieładnie ze mną postąpiły, podpisując się pod pismem skierowanym do prokuratury. I choć przecież mnie uniewinniono, nikt z nich mnie nie przeprosił. O to mam żal.

Rozmawiali: MARCIN MOŃKA i WOJCIECH TRZCIONKA