Tak się zastanawiam czy aby masz rację. O normach prawnych mówić by wypadało gdyby z ogólnego życia publicznego wynikało, że dążeniem głównym jest ich przestrzeganie. Tak jednak nie jest. Pytanie: dlaczego można tak sądzić. Dlatego, że wiedza o nich jest nikła a zatem niemal każdy bierze je "na czuja". Od budki z piwem po najwyższe stolce od gminnych po najwyższe państwowe. Od agnostyków po nominalnie i deklaratywnie wierzących. Szkoda nawet przypominać deklaratywne, puste przepisy, od Konstytucji, przez ustawy, do napośledniejszych Uchwał. Kupujemy zlepki słów i z rzadka tylko słychać: veto. Takie przysłowiowe: każdy sobie rzepkę skrobie. Z tzw. normami etycznymi jest jeszcze gorzej. Zewsząd słychać nawoływania do moralności, ale dobrze wiemy, że każdy z Nas ma coś za skórą. Chwała jak czyni zmiany. Pół biedy gdy nie kłamie. Powszechność opiera się jednak na czymś zupełnie innym. Najczęściej słychać złożone niezrozumiałe zdania jakby rodem wprost z prawnego podwórka. Tzw. przeciętny obywatel niewiele z tego rozumie i przekłada sobie na słownictwo dość powszechnie uważane za obraźliwe. Dobrze. Bo prawdziwym opisem rzeczywistości jest pogląd tych maluczkich. Tym stanowczo zbyt często odbiera się prawa określone tzw. normami. Powinna zadziałać w sprawie kultura osobista zaangażowanych w wybór Dyrektora DN. Przychylam się do opinii, że nie wszyscy się wysilili aby ją w tej sprawie wykorzystać. A jak nie ma "sznytu" to nie ma rozmowy. Co najwyżej jednostronna prezentacja własnej "kultury prawnej i etycznej". Po prezentacjach z reguły jest dyskusja. Tu nawet tego zabrakło. W związku z tym opinie są jakie są.