U Jelenia nihil novi - cały czas w dół [FELIETON]

Z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że najgorszą decyzją Jelenia, która przyniosła za sobą naprawdę opłakane skutki, była ta o podpisaniu kontraktu z Podbeskidziem. Możemy tylko zgadywać, czego były reprezentacyjny napastnik oczekiwał od pobytu w Bielsku, ale dziś widać wyraźnie, że żadne z tych oczekiwań nie doczekało się realizacji. W ciągu dwóch miesięcy spędzonych przy ul. Rychlińskiego Jeleń przegrał wszystko, co mógł jeszcze przegrać. Wyglądał jak gwiazdy NBA z "Kosmicznego Meczu", którym śmieszni kosmici skradli wszystkie umiejętności. Ok, początek może nie był aż tak bardzo tragiczny, ale już całokształt twórczości, to jeden wielki obraz nędzy i rozpaczy. Bo jak inaczej można nazwać te daremne podrygi? Bez jaj, mówimy przecież o gościu, który strzelił dla Auxerre blisko 50 bramek, grał w Lidze Mistrzów, był na mistrzostwach świata...

Być może gdzieś na świecie znajdą się niepoprawni optymiści, głęboko wierzący i czekający na powrót Irka do najwyższej dyspozycji. Nie ma sprawy, to w końcu ich prawo, aczkolwiek równie dobrze można czekać na list z Hogwartu albo powołanie do Rady Jedi. Co prawda jest jeszcze chyba odrobinę za wcześnie (niewiele), by mówić, że czas Jelenia minął bezpowrotnie, ale do przekroczenia tej niewidzialnej granicy jest zdecydowanie bliżej niż dalej. No, chyba że ziszczą się spekulacje o powrocie napastnika do Podbeskidzia, wtedy będzie można odtrąbić oficjalny koniec.

Rozważanie powrotu do klubu z Bielska-Białej, który jesienią prezentował się tylko odrobinę lepiej niż reprezentacja artystów polskich, jest czymś na wzór próby samobójczej. Ta drużyna w ostatnim czasie nie miała, i szybko raczej mieć nie będzie, przed sobą żadnych perspektyw. Najbliższą rundę, mimo szumnych zapowiedzi, które można co najwyżej spuścić w kiblu, będzie dogorywać w ekstraklasie i grać co najwyżej o mocno nadszarpnięty w poprzedniej rundzie honor. Zadanie będzie o tyle utrudnione, że w składzie TSP w dalszym ciągu figuruje kilkunastu przebierańców i ze 2-3 piłkarzy. Rachunek jest więc prosty. Nawet jeśli Jeleń złapałby nagle jakąś kosmiczną formę, to reszta drużyny i tak ściągnie go na dno, a on - ze względu na swoje nazwisko - dostanie po łbie najmocniej.

Dużo rozsądniej wygląda za to podawana przez Super Express opcja zabrzańska. Tam, pod czujnym okiem trenera Nawałki, Jeleń mógłby się odbudować i może nawet udowodnić, że ci, którzy dziś na niego psioczą, są w błędzie. To jednak (w razie gdyby...) wcale nie będzie takie proste. Trzeba bowiem wziąć poprawkę na to, że Jeleń, od rozwiązania kontraktu z TSP (zresztą przed podpisaniem umowy również) nigdzie nie trenował. W żaden sposób nie jest przygotowany do występów na ekstraklasowym poziomie. Nadaje się co najwyżej do gry w lidze ministrantów, i to wyłącznie za zgodą lekarza. Nawet jeśli, któryś trener zdecyduje się wziąć go do siebie, to i tak nie będzie miał z niego żadnego pożytku. Co innego, gdyby do startu ligi było jakieś 6 tygodni. Wtedy Jeleń przeszedłby te wszystkie mikrocykle, pojechałby na jakiś obóz, itp. Miałby jakieś podwaliny pod dalszą pracę. A tak, kolejny raz wejdzie w ligę z marszu. Efekt raczej nietrudno przewidzieć.

PS. 1. Oczywiście Jeleń nie chodził od drzwi do drzwi z pytaniem, czy ten i ten prezes chce go w swojej drużynie. Miał od tego agenta, który jednak nie potrafił go nigdzie ulokować, między innymi dlatego, że wdał się w prymitywną wojnę o Kamila Adamka i koncentrował się na wydawaniu jeszcze bardziej prymitywnych oświadczeń.

PS. 2. Ewentualny angaż w Górniku Zabrze (choć pojawiło się już jakieś dementi) byłby o tyle korzystny, że w ataku drużyny z ulicy Roosvelta panuje - tak, jak w Watykanie - bezkrólewie. Po sprzedaży Arkadiusz Milika klubowi działacze ściągnęli tylko Tomasz Zahorskiego, czyli napastnika z inklinacjami do niestrzelania bramek. Granie Zahorskim w ataku jest jak wypowiedzenie wojny USA i wyruszenie na front z dziurkaczem i nożyczkami. To po prostu podpisanie wyroku na samego siebie. Gdyby tylko Jeleniowi udało się zahaczyć w Zabrzu miałby spore szansę na grę w naprawdę niezłej drużynie, dla kapitalnego trenera, który jest najlepszym w kraju specjalistą od pracy z zawodnikami teoretycznie wypalonymi i upadłymi. Ale no właśnie, gdyby...