Co tydziyń po naszymu: Taszki i inksze dzichty, do kierych mogymy se cosi wrazić
Mómy teraz problym w tym naszym świecie ze wszeckimi rozmjtymi plastikami. Wrażuje sie do nich rozmajte ździorba, ale też i cosi do zjedzynio. Nazywómy to teraz reklamówkami, chocioż moc razy nima na nich żodnej reklamy. Dzisio chcym Wóm przipómnieć, jak to kiejsi bywało i czy nie lepszyj by było do tych czasów wrócić. Nie byłoby wyciepowanych tych niby poryncznych reklamówek i nasze gory byłyby czyściejsze. Kiejsi ludziska używali:
Tasza - torba uszyta ze skóry abo z grubego materiału, z którą Cieszyniok chodził do roboty, a jego żona na zakupy. Taszka - damska torebka Sak - mała torba uszyta z płótna /prostokątna/ Siatka - rodzaj saka zrobiony ze sznurkowej siatki Bojtel - woreczek uszyty z materiału do przechowywania pieczek albo suchych bułek Bojtlik - mały bojtel Tytka - mała trójkątna torebka na cukierki Rukzak - plecak Miech - worek na ziemniaki Hacka - płócienna chusta, która odpowiednio zwinięta służyła do noszenia małych dzieci Dzichta - duża płachta służąca to noszenia siana i chrustu Zopaska - duży fartuch, w którym nosiło się jabłka z ogrodu albo jajka z kurnika Jak kiery eszcze spómni se insze taszki, w kierych mogymy nosić rozmajte wieca, to niech napisze. Jak zwykle chcym Wóm przipómnieć, że nasz "kącik gwarowy" je dlo wszeckich kierzi majóm chynć cosi po naszymu napisać. Jak co tydziyń chcym Wóm też powiedzieć, żebyście sie nie gańbili i pisali jako kómu pasuje. Nima przeca żodnych zasad pisowni naszej rzeczy i żodyn sie z Was nie bydzie śmioł. A dokucznikami sie nie przejmujcie, bo tacy sóm każdy tydziyń i majóm potrzebe kómósi zawsze wbić szpyndlik. Je ich jednakowóż coroz mjynij. Zeszły tydziyń fajnie napisoł SAWA 2011-06-04 22:57:02 Witom Was, bede prawił ło tym, jako kiesi my paśli krowy. Wiycie, kiesi prawili tak ludziska, że po Michale można paść i na powale. Tóż my sie gromadzili w kupy na łonce z krowami i łony sie pasły, a my polili fajer i piykli pieczoki, a jak sie mierzło toż my dokozywali. Wziyli my puszke z farby, narobili dziur, uwionzali konsek drutu, nałozyli suchej trowy i podpolili i tym sie łobracało w koło i puszczało i dziwali my sie, jako kiery dali ciepnie i lepszom mo smuge. Wiycie, z tym trza było uwazać, bo jak to spadło na suchom trowe, to już był wielki fajer. Szpacyrkiem po Cieszynie, DZ w Cieszynie 10.06.2011 F.J. Dral czyta opowiadanie Karola Piegzy "Jako hawiyrz Byrtek wylyczył swojóm babe"
|
reklama
|
|
Dziynka Ci, Steloku, za przipómniyni tych pieknych naszych słów. Wszystki żech jako chłapiec dóma słyszoł i używoł, a teraz leżóm tam kansik na dnie pamiynci przisypane kupóm wszelijakigo śmiecio i ledwo dychajóm.
Listonosze, abo też pocztorze, chodzowali nejczynścij ze sabatoróm - takóm torbóm przez ramióno, z kierej wycióngoł pakle i pisma. A jak sie kiejsik chcioł pachołek wybrać na wander do świata, to mu w chałupie spakowali pinkiel. Stare gorolki zaś poradziły cosi przismyczyć aj w łochtuszy, gor jak sie kwanckały do dóm z jermaku.
lezy jak szlolf w trowie:)kiery to wymyslol to je kamrat
Przebocz, ale teraz żech prziszeł na to, że "Brieftasche" je po ichniejszymu portmonetka albo portfel. Widocznie "nimiecko opcja" nosi w portfelach zamiast Euro listy.
Witojcie jak my chodzili do spółki ( sklep)to rowar my wkłodali do siatki taki robionej ze sznorka,albo pamiętom takom robionom plastikowom a czym wiyncyj sie do ni wkłodało tym łona była wiynkszo. Jak mi mama kupiła bombonów, to sklepniczka wkłodała to do ditki taki robionej z papiyruw rożek. Wiycie kiesi nie było traktorów,a konie mieli gazdowie tóz siano, chróst i inne ździorba nosiło się w dzichciena plecach. jak żech był młodszy tóż lubiołech chodzić po górach , a rukzak się brało na pleca i fajnie było,w kabsie była szporkasa na jakisi glajcar. Wiycie dzisio ludziska jadom autami a na góry wyjadom wyciongym i łopowiadajom ,ze byli w górach.
Witej, Walter. Tóm historie żech słyszoł w cugu, kierym żech też jeździł sztyry roki z Kóński do Cieszyna.
Witojcie Dziynka Ci Dralu za pochwałym, napisołech to co my robiliza chłapca. Teroz nie napiszym bo ni mom głowy do tego, ale z rana bydzie lepszo nuta tóż cosi nabazgrzym. Dobrej nocy.
Andrzej, pierónie kaj na to chodzisz? Jo sztyry roki jeździł z Cieszyna do Karwinej, ale o taki przigodzie żech niesłyszoł. Isto tymu, żech jeździł autobusym, ale z taszkóm.
A tu je tyn łobiecany wic. Przed sóndym w Karwinej stanył jedyn hawiyrz za to, że w cugu doł facke jednej paniczce. Syndzia sie pyto: „Łoskarżóny, co mocie na swojóm łobróne?” A hawiyrz prawi: „Panie syndzio, to było tak. Jadym po szychcie cugym z Karwinej do Cieszyna, łutropióny, jak diosek. A tu do przedziału wsiado tako fiflynda. Wierci sie a wierci, stowo a siado, fórt cosi babrze ze zdrzodłym kole gzychtu... Ale dobre, pawiym, nie bedym se ji wszymoł. A tu wchodzi kónduktor i chce cestowni listki. Jo mu tyn swój doł, podziwoł sie i dobre. A ta baba – łotwiyro taszke, wycióngo bajtlik, taszke zawiyro, bajtlik łotwiyro, wycióngo hantaszke, bajtlik zawiyro, hantaszke łotwiyro, wycióngo geltaszke, hantaszke zawiyro, geltaszke łotwiyro, wycióngo listek, geltaszke zawiyro, dowo kónduktorowi listek. Kónduktor sie podziwoł, pokiwoł głowóm i wraco ji go spatki. A baba łotwiyro geltaszke, dowo tam listek, geltaszke zawiyro, łotwiyro hantaszke, dowo tam geltaszke, hantaszke zawiyro, łotwiyro bajtlik, dowo tak hantaszke, bajtlik zawiyro, taszke łotwiyro, dowo tam bajtlik, taszke zawiyro. Ledwo kónduktor łodeszeł, wraco sie spatki a prawi – przeboczcie paniczko, ale jo wóm w tym listku zapómnioł zrobić dziurke. A baba – łotwiyro taszke, wycióngo bajtlik, taszke zawiyro, bajtlik łotwiyro, wycióngo hantaszke, bajtlik zawiyro, hantaszke łotwiyro, wycióngo geltaszke, hantaszke zawiyro, geltaszke łotwiyro, wycióngo listek....” Na to syndzia wyskakuje, cały spocóny, z łoczyskami wybałuszónymi jak gałuszki na parze i wrzeszczy: ”Człowiecze sakramyncki, przestóńcie, bo wóm jednóm strzelym po pysku”. A hawiyrz na to: „Widzóm, panie syndzio, dyć jo też nie zrobił nic inszygo”.
Bryftaszka bedzie mieć cosi wspólnego z pocztóm a listami. U nas listonosza nazywali "bryftreger".
Siatka sie u nas nazywała "necówka" (zaś podskoczóm germanofobowie). Jak już majóm podskoczyć, to przidejmy jeszcze hantaszke - to była torebka. "Taszka" zaś je zwykło torba na zakupy. Geltaszka to je pordmónetka. Jak bedym mioł wieczór czas, to napiszym jedyn z tych wiców-tasiymców ło taszce, hantaszce, bajtliku a geltaszce.
Miech słóży ni jyny na noszyni ziymioków, ale aji na łodnoszani złych dziecek. Zbiyrała ich do niego czarownica, baji ciotka Julka.
a może to powinno być GRYFTASZKA od gryfnych frelek
że jeszcze była BRYFTASZKA ale nie wiem do czego
je owiynziok
Tyn taniec był myślim "owiynżok".
A zicher je "dokazować", bo "-ywać" u nas nie ma.
pytel, pytlik - worek, woreczek
rajzentasza -torba podróżna
owynźlok - pardon (czy to może taniec?)
czy jest taki wyraz - owynźliok?
- jeszcze mniejszy bojtlik
dokazywali czy dokazowali...jestem za drugim wyrazem
RIP
Dodaj komentarz