Bydymy szpacyrować po naszych dziedzinach i miastach po łobu strónach Olzy

F.J.Dral, współpracownik portalu gazetacodzienna.pl, prowadzi kącik gwarowy "Co tydziyń po naszymu", fot. ARC

Prawie przez cały rok pisalimy uż o wszeckim jako co sie pisze i jako co sie rzóndzi. Pisalimy też w co sie oblykómy, co jymy, na co sóm my nimocni i eszcze o moc rozmajtych inkszych wiecach. I jak uż my sóm tak naumjóni to myślym se, że mogym Was namówć abyście sie zdecydowali sami cosi napiać na naszóm strónke. Myślym, że bydziecie mieć z tym moc uciechy. Jo wjym, że to nima tak leko pisać po naszymu ale nie starejcie sie żodyn nie bydzie Waszych błyndów poprawioł. Jo se myślym, że nejlekciyj pisać je to co sie widzi we swojim mieście abo dziedzinie. Bydymy to każdy tydziyń drukować jako piyrsze na naszej strónce. Niżyj je przikład jako to bydzie fajnie pisać. Trzeja jyno napisać jaki to bydzie miasto abo dziedzina a jo tymu dorobjym tytuł. Dejmy na to: Szpacyrkym po Goleszowie abo Szpacyrkym po Skoczowie abo szpacyrkym po Jabłónkowie itp.

Piszcie na adres: f.j.dral@gazetacodzienna.pl a jak sie bydziedzie gańbić to jo bydym za Was dalij każdy tydzyń szpacyrowoł po Cieszynie.

Szpacyrkym po Cieszynie

"Moja ty słodko cieszyńska mowo
być zawsze do prawiynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydzie rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

"Pojczać pinióndze"

Szełech po Starym Targu i trefiłech na taki jedyn maluśki kszeft z chlebym, kajzerkami i inszymi wiecami do jedzynio, kiery sie nie doł przedać tym zagranicznym wysmolyńcóm i nazywo sie po polsku. Jak człowiek sie na to dziwo to mu je mu lekczyj na sercu i se myśli, że eszcze Polska nie zginyła. Za auslagóm i na tych płachtach nad dwiyrzami i łoknym je namalowany chlebiczek z dwóma kłóskami po bokach. Je to moc piekne i myślym se, że to sie ludzóm podobo bo co chwila kierysi tam do nich zozdrzi. Kónsek dalij zaś mómy bank, kiery chce nóm pojczać pinióndze a namowio nas do tego taki panoczek co eszcze nie tak downo udowoł w telewizorze ibrycznego łojca. Teraz zaś szkryfie jakisi koliczka na szybie i myśli se, że nódzie jakichsi guptoków co przidóm tam niechać abo pojczać pinióndze. Jo by tam może wloz do postrzodka ale jak żech sie podziwoł na tyn puc co wszyndzi nad i pod łoknami odlazuje toch uż wszechno wiedzioł. A do tego eszcze na poły tyn urwany szyld wedla dwiyrzi prawi ło nich wszechno.

A teraz zaś fajny wic:

"Roz w hareście siedzioł złodziyj ganc sóm. I naroz prziszeł ku niymu siedzieć nowy haresztant i tyn stary sie go pyto? - Za co ty tu bydziesz siedzioł? - No za darmo! - Ty guptoku prawi tyn stary myślisz se, że mje tu płacóm!

Mjycie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popiątku a jak uż se spoczniecie po całym tydniu to piszcie i nie gańbcie sie.

F.J. Dral czyta opowiadanie Władysława Wrana "Rodzinno tragedia", z książki "Prawdziwe starzikowe opowiadania"