Wystarczy telefon i jedziemy

W zeszłym roku straże pożarne Polski i Czech podpisały porozumienie o współpracy. Jak ona się układa?
— Na razie wspólnie się szkolimy, razem ćwiczymy, razem bierzemy udział w zawodach. Integrujemy się. Wymieniamy się też na bieżąco informacjami np. o stanie wód w rzekach. Ostrzegamy się. Gdyby była potrzeba udzielenia pomocy sąsiadowi, to po prostu jedziemy.

Wystarczy telefon i jesteście gotowi?
— Kiedyś współpraca też była, ale była bardziej sformalizowana. W Unii Europejskiej nie ma już zbędnych formalności. Wystarczy telefon i jesteśmy gotowi do udziału w akcji. Na razie jednak ani my, ani Czesi nie potrzebowali pomocy. Sprawdzamy się podczas wspólnych ćwiczeń, w akcji jeszcze nie. Zresztą lepiej, żeby potrzeby udziału we wspólnej akcji nie było.

A jeżeli podczas akcji w Czechach ucierpi polski strażak, to co wtedy?
— Każda ze stron odpowiada za swoich ludzi. Strażak jest ubezpieczony w Polsce, ale może działać po drugiej stronie Olzy. Ubezpieczenie obejmuje wypadki również podczas akcji u sąsiadów.

Jak wygląda porównanie odnośnie sprzętu?
— Jest podobnie. Czesi też mają trochę starszego sprzętu, który systematycznie, po trosze wycofują. Nie odstajemy ani sprzętem, ani umiejętnościami. Specyfika tej służby praktycznie na całym świecie jest zbliżona.

Na całym świecie?
— No może nie wszędzie, fakt. Byłem prywatnie u kolegi strażaka na Ukrainie. Jeżdżą na starych ziłach... Tam w ogóle nie ma ochotniczych straży pożarnych. Nie ma też współpracy z polską stroną. Zawodowi strażacy są zdani sami na siebie. Jak się to widzi, to nabiera się pokory. Nie możemy narzekać.

Rozmawiał: WOJCIECH TRZCIONKA