Kino na granicy, ale bez pompy

Choć była to jubileuszowa impreza, obyło się bez pompy. Odrobinę celebry widzieliśmy tylko podczas środowego otwarcia, gdy minister w Kancelarii Prezydenta RP Ewa Junczyk-Ziomecka wręczała odznaczenia osobom związanym z Solidarnością Polsko-Czesko-Słowacką, organizatorem przeglądu. Szybko jednak pani minister rozluźniła atmosferę. — Zgadnijcie państwo, gdzie byłam po przyjeździe do Cieszyna? Na piwie w Targowej, gdzie spotykają się starzy przyjaciele — żartowała.

Wspomnienie o piwie nie było przypadkowe, bo picie i pijący byli bohaterami jednego z kilku cykli filmowych, które cieszyły się wśród widzów sporym powodzeniem.

Prawdziwym przebojem tej edycji stał się nowy film Petra Zelenki „Bracia Karamazow". Reżyser przyjechał do Cieszyna, żeby spotkać się z widzami. Gdy po projekcji wyszedł na scenę, publiczność ociągała się z zadaniem pierwszego pytania. — Mam takie doświadczenie z pierwszych pokazów, że widzowie byli przerażeni i nie chcieli o nic pytać -— wyjaśniał. Ale później pytania się posypały.

Część filmów było słabych albo nawet złych. Zdarzało się, że widzowie wychodzili w czasie trwania seansów. W tym roku czeski przemysł filmowy wyprodukuje ponad 30 nowych filmów, więc trzeba mieć nadzieję, że w przyszłym roku na przeglądzie pojawią się najlepsze z nich.

Festiwal był za to rekordowy pod względem frekwencji - w sumie wzięło w nim udział 30 tys. osób. Były seanse, na których brakowało wolnych miejsc, a przed wejściem np. do Teatru im. A. Mickiewicza kłębił się tłum kinomanów. — Klimat jak na Nowych Horyzontach — wspominali widzowie pamiętający jeszcze imprezę Romana Gutka w Cieszynie. Przeniesienie terminu przeglądu na majowy weekend okazało się strzałem w dziesiątkę. Wydano 700 akredytacji, a rozmowy o kinie i filmach słychać było w wielu lokalach zarówno po polskiej, jak i po czeskiej stronie Olzy.

W Cieszynie można było spotkać filmowców, którzy przyjechali podpatrzeć dzieła kolegów. Wielokrotnie nagradzany „Rezerwat" Łukasza Palkowskiego reprezentował odtwórca głównej roli i współscenarzysta Marcin Kwaśny. Chętnie opowiadał o warszawskiej Pradze, gdzie toczy się akcja filmu. Mówił, że teraz nawet nieznani mu tzw. olimpijczycy (panowie w dresach z trzema paskami) stawiają mu na Pradze piwo.

O ile widzowie mieli szansę wybierać spośród naprawdę bogatej oferty filmów, o tyle spory zawód czekał wszystkich, którzy chcieli wieczorem posłuchać muzyki. Kino na Granicy słynęło ze świetnych koncertów, a w tym roku takich po prostu nie było.