CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Kiejsi na mlyku warziło sie żarnówke coby dziecka były zdrowsze

“...dwie brunotne tabukki sóm na tej ścianie przirażóne...”. fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie ”Dał najpiękniejsze” Roberta Danela, z książki “Beskidzkie Opowieści Ludowe". fot. FJD

Redakcja portalu www.gazetacodzienna.pl nawiąże współpracę z miłośnikami naszej pięknej, cieszyńskiej gwary, którzy podjęliby się współtworzenia "Kącika gwarowego" poprzez pisanie gwarą krótkich opowiadań o swoich miejscowościach. Mogą one przybrać formę wspomnień lub aktualnych spostrzeżeń na temat swojej "małej ojczyzny". Przesłane opowiadania mogą zapoczątkować cykle: "Szpacyrek po..." Skoczowie, Strumieniu, Goleszowie lub innej cieszyńskiej miejscowości.

Chętnych prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy. Tel. 602-571-636 lub redakcja@gazetacodzienna.pl

cd. słownika:

bagany - mocne buty do pracy
Ty czorne bagany weś se do pola.

bagier - spychacz, koparka
Obszteluj bagier coby nóm przikope wypucowoł.

Dzisio uż dalij do wyrchu tóm Sejmowóm nie pujdymy bo wlyźlibymy na Głymbokóm a tam uż łóńskigo roku my szpacyrowali. Tak muszymy sie zwyrtnóć i iś spadki ku katolicki farze. Po ceście trefiymy na bardzo piekny bar mlyczny "Zapiecek”, kiery sie obstoł jako taki cudo co sie normalnie nazywo i eszcze przeduje rozmajte sfaczyny i podobiodki uwarzóne na mlyku. Muszym ich pochwolić, bo w postrzodku majóm bardzo pieknie i aż dziw biere, że tam nie było żodnych ludzi. Majóm też tam jako sie to teraz nazywo takóm promocyje dlo rozmaitych szkolników ale coby nie cyganili muszóm przed jedzynim pokozać swojóm legitymacyje i dostanóm to kapke tanij. Dwiyrze dalij je bar "Domino" ale możne inakszyj napiszym - łón tam był i teraz tam jyno wisi szyld, kiery downo trzeja było uż ściepać. Możne jak by prziszli na to, że wedla nich je kszeft łod pojczowanio i asekuracyji to by im pumóg przedzierżeć ciynżki czasy. Jak pokroczymy pore metrów dalij i kapke dzwignymy łoczy do góry to uwidzymy taki dwie niedziwne tabulki na kierych je tak cosi małoś niewiela napisane ło tym co tam robióm w postrzodku. Nie wiym po co ty dwie brunotne tabulki sóm na tej ścianie przyrażóne jak ś nich nic porzóndnego sie nie idzie wywiedzieć. Możne, że im je miersko bo wszyndzi na inszych chałupach je cosi powieszóne a łóni nie chcieli zustać po zadku. Zaroz wedla znaszeł se plac taki kszeft na kierym pisze "Tkaniny" chocioż kiejsi paniczki na to prawiły sztofy i żodyn downij o tkaninach nic nie słyszoł. Mie też to je dziwne, że łoni tam tkaninami nazywajóm czopki, beretki, kłobuki, taszki i inksze wieca kiere przy sztofie ani nie leżały. Wiyncyj ich nie bydym ganił bo dwiyrze i auslege majóm bardzo pieknóm i wszymóm se, że w postrzodku też majóm tak samo jak s pola.

A teraz zaś fajny wic:

Roz taki jedym doś bogaty pón na dziedzinie zanimóg i zaczył rozdować pinióndze wszeckim borokóm. Kareł prawi do Jozefa: - Podziwej sie jak teraz ciynżko zanimóg to uż nima taki wysrany jak kiejsi. A Jozef sie śmieje i prawi: - Przeca łóń wiy, że sie uż roz dwa pominie i rozdowo pinióndze kiere sie patrzóm jego babie i dzieckóm.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie ”Dał najpiękniejsze” Roberta Danela, z książki “Beskidzkie Opowieści Ludowe".