CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Zdjyńci idzie dzisio zrobić kónskym plastiku "...kiery i po co rozporzóndzo tóm chałupóm". fot. FJD  "...stoji do dzisia chalupa w kierej kiejsi pón Piszkiewicz...". fot. FJD  Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "W Tatrach" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie". fot. FJD cd. słownika: bibza - marna karta bicykiel - rower być zawsze do prawjynio gotowo a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł" Dzisio zaś bydymy sie przesmrodzać tóm Biylskóm na kierej eszcze nóndymy przerozmajte ważne instytucyje. Jedna ś nich to je nasze Pogotwi, kiere jak każdo instytucyja bez biura sie nie obyndzie. Coby snadno, to biuro było nónś, to se pieknie na różowo opucowanej ścianie wymalowali dwa elefanty, kiere isto majóm ukazować jak wartko jeżdzóm po nimocnych tusteloków. Jak sie pokroczy kapke dalij i łoczy dżwignie ku wyrchu to na tej drugi niepobabranej ścianie uwidzymy kiery i po co rozporzóndzo tóm chałupóm. W placu widać wszecko pieknie poukludzane i żodnych ździorbów ani harapucio tam kole tych sanitarek nie idzie spozdrzić, bo możne że to rychlij wszecko poukludzali cobych o nich nic szpatnego ni móg napisać. Kapke niżyj przi tym róndzie co nóm go Unija fundła stoji do dzisia chałupa w kierej kiejsi pón Stasio Piszkiewicz do grómady ze swoim fotrym fotografirowali wszecko co sie jyno w Cieszynie ruszało. Moc Cieszynioków eszcze isto se spómino jak kiejsi każde wiesieli, chrzciny, biyrzmowani, komunije i możne aji pogrzeby fotografirowali ci dwa panoczkowie, kierzi przi tej robocie mieli zawsze moc rzeczy s klijyntami. Co im zawadzało, że to zawrzili tego nie wiym, ale możne mieli uż doś zwyrtanio cydzymi głowami przi fotgrafirowniu. Dziynnie przeca wszeckim klijyntóm kozali sie dziwać na tego ptoszka, kiery mioł wylecieć i pumóc zrobić zdjyńci s kierego mieli być wszedcy radzi. Dzisio ptoszki furkajóm jyno kole jejich chałupy i żodyn uż zdjyńcio tam nie robi. Taki mómy dzisio czasy, że każdy sóm poradzi zrobić se fotografije kaj jyno stanie i zdjyńciorze uż ni majóm takigo kszeftu jaki mieli kiejsi. Nasi starzicy jakby to teraz uwidzieli, że do kónska plastiku idzie mówić a do tego se eszcze ś nim zrobić zdjyńci, to isto wartko przestaliby wydychać i byłaby ostuda ś nimi prziś do rzeczy. A teraz zaś fajny wic: - Wiysz Antón, że baba to je taki wielki aniół stróż. Po wiesielu aniół ufurknie ku niebu a stróż zostanie coby cie całe życi wachowoł i tobóm dyrygowoł. Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiolego popióntku. Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "W Tatrach" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie".
|
reklama
|
|||||||||||||||
|
Dodaj komentarz