W tym czasie stanowimy jedność
Oświadczenie Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego:
W obliczu tragedii, jaka dotknęła Naszą Ojczyznę i Jej Obywateli, XII Synod Kościoła łączy się z wszystkimi, którzy zostali doświadczeni koniecznością przeżywania bólu, cierpienia, poczucia zagubienia i beznadziejności. Szczególnie polecamy w naszych modlitwach i myślach członków rodzin i wszystkich najbliższych ofiar tragedii. Właśnie Oni w tym najtrudniejszym dla nich czasie momencie muszą wyczuwać naszą ludzką solidarność i zwykłą serdeczność. Ich ból jest naszym bólem, a ich strata naszą stratą. Nie ma bowiem w takim momencie żadnego znaczenia jakikolwiek czynnik wyróżniający. W tym czasie stanowimy bowiem jedność przeżywających ludzki dramat Współobywateli. Symbolika miejsca i czasu dzisiejszej tragedii powinna być dla nas wszystkim znakiem potrzeby jedności, wzajemnego braterstwa i należnego dla przyszłości Polski zaangażowania w budowaniu prawdziwej miłości. Jako członkowie najwyższego gremium polskich luteran wyrażamy prawdziwy szacunek dla dokonań wszystkich tak nagle powołanych do Pana Współobywateli. Ich doświadczenie, życiowa droga budowania lepszej, bardziej sprawiedliwej i zasobnej Ojczyzny oraz zaangażowanie w życie publiczne są nie do zastąpienia. Jakże trudno będzie nam bez nich dalej kształtować teraźniejszość. Wyrażamy przekonanie, że pamięć o Nich, wytyczone przez nich drogi postępowania a także możliwość odbudowania silnej jedności spowodowana Ich odejściem mogą pomóc nam w tym niezwykle bolesnym doświadczeniu. W imię pamięci i szacunku dla ofiar, świadomi, iż Powołujący Bóg działa zgodnie z Jego wolą oświadczamy, że uczynimy wszystko, aby w codziennej aktywności społeczność luteran dawała świadectwo, że odejście naszych Współbraci nie było bezcelowe. Łączymy się nie tylko w obliczu tragedii, ale działajmy razem w budowaniu tego co Ojczyźnie jest potrzebne. JERZY SOJKA, rzecznik prasowy Kościoła ewangelicko-augsburskiego w RP
|
reklama
|
|
z całym szacunkiem i zrozumieniem dla słów rzecznika Jana Sojki - warto jednak w takich momentach powściągać optymalnie enigmatyczne określenia i pojęcia, unikając w tej delikatnej materii określeń, w rodzaju Powołujący Bóg - co może na poziomie bardzo intymnych i wysublimowanych rejonów wiary, nadziei i miłości, powodować dysonanse, m.in.rozczarowanie, irytację, zgorzknienie i bardziej nawet zintensyfikowane w tych okolicznościach : bezsilność, zalążki niewiary i dojmujący ból - dotyczy to zarówno solidarnych z najbliższymi ofiar osób a w szczególności tych, co obciążeni są teraz trudno pojmowanym brzemieniem straty...
Jurku, proszę powstrzymaj się w tych dniach od komentarzy... Dziękuję!
Jak najbardziej...nie zamierzam więcej nic na ten temat dodawać, ale to leżało mi na sercu, gdyż podobne doznania dotykają mnie czasami na cmentarzach, kiedy żegnam(y) kolegów...
nie będę się jednak (jak sądzę też, nikt wrażliwy...) wzbraniał z dzieleniem się odczuciami i refleksjami, jakie wywołuje wciąż ta tragedia, teraz wierszem,który powstał.... po nagłych łzach:
Niewinny wielki ptak
=============
O Boże! nie/
umiem Cię/
o nic zapytać/
tak jak nie/
potrafię/
odpowiedzieć/
dlaczego.../
skąd wziął/
się nagle/
jak niewinny/
drapieżny/
ptak/
ten zbiorowy/
ból.../
niczym duch/
przemierzający/
żywą krainę/
naszych sumień/
Boże cofnij/
czas/
i poprowadź/
raz jeszcze/
samolot/
bezpiecznie/
nad lasem/
naszych/
cierpień/
i pragnień/
*post mortem*
widzimy las/
wielki las/
łzy rosy/
jaśniejące/
karminowe/
krople krwi/
las wielkiej/
niewidzialnej/
miłości.../
Cieszyn, 10.04.2010, g.9.15, 15.30
taka jest forma haiku.
...Jeśliby ktoś mówił: Miłuję Boga, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. (21) Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.
(1 List Jana 4:1-21)
chmura ołowiana
===========
deszcz wielki
deszcz
tak rzęsiście
świat kocha...
C.,9.07.2007
gołąb=======jak mała ołowiana chmura=======walnął prosto w parapet
z przymrużeniem oka... widzę stela -m-jo'ka, nie istnieje jego dusza a jednak słowami porusza...
Dodaj komentarz