Cieszyn: Wyjątkowy projekt MOPS-u

— Wszyscy jednak borykają się z podobnymi problemami, takimi jak długotrwałe bezrobocie i społeczna stygmatyzacja będąca skutkiem niepełnosprawności — mówi koordynator projektu, Łucja Stolpa (z prawej).

Tegoroczny projekt spotkał się z bardzo dużym zainteresowaniem.

Celem projektu jest przede wszystkim przeciwdziałanie skutkom wykluczenia społecznego i aktywizacja zawodowa.

Podobnie jak w przednich latach program projektu obejmuje etap szkoleń tzw. miękkich i zawodowych, w początkowym okresie prowadzone są treningi mające na celu ogólnie pojętą aktywizację społeczną i życiową. Kolejne działania skoncentrowane będą na aktywizacji edukacyjnej. Beneficjenci będą uczestniczyć np. w kursie z zakresu podstaw obsługi komputera, spotkają się z konsultantem pracy i konsultantem ds. osób niepełnosprawnych, następnie zostaną skierowani na szkolenia zawodowe zgodnie z własnymi predyspozycjami i preferencjami. Zaplanowano przygotowanie zawodowe w następujących zawodach: pracownik terenów zielonych, sprzątaczka - pokojówka, pomoc kucharza, stolarza, piekarza. Wszystkie kursy zawodowe będą certyfikowane.

Celem projektu jest przede wszystkim przeciwdziałanie skutkom wykluczenia społecznego i aktywizacja zawodowa. — Działaniami objęliśmy 15 osób, 9 mężczyzn i 6 kobiet. Przedział wiekowy jest zróżnicowany, najmłodszy uczestnik ma 32 lata, najstarszy 51. Wszyscy jednak borykają się z podobnymi problemami, takimi jak długotrwałe bezrobocie i społeczna stygmatyzacja będąca skutkiem niepełnosprawności. Brak perspektyw zatrudnienia pogarsza sytuację życiową, praca dla osoby niepełnosprawnej jest nie tylko warunkiem utrzymania rodziny i niezależności finansowej, ale i sposobem na podniesienie własnej samooceny i ucieczką przed odstawieniem na „boczny tor” — mówi koordynator projektu, Łucja Stolpa z MOPS.

Miałam obawy
— Rekrutację uczestników do tegorocznego projektu postrzegałam jako duże wyzwanie, i miałam pewne obawy o realizację tego przedsięwzięcia, jednak determinacja i zaangażowanie jakie obserwuję u moich podopiecznych pozwala mi pozytywnie myśleć o dalszym przebiegu szkoleń. Podpisanie deklaracji uczestnictwa było nie tylko dopełnieniem formalności ale również deklaracją woli uczestników —dodaje Danuta Łusiak pracownik socjalny z MOPS.

Tegoroczny projekt spotkał się z bardzo dużym zainteresowaniem. — Cieszy mnie to, że znalazłem taką okazję — mówi pan Roman, uczestnik projektu. — Jestem osobą niepełnosprawną, na rencie, po śmierci mamy mieszkam sam. Nie dawałem sobie rady. Opieka postanowiła mi pomóc. Zgłosiłem się, ponieważ szukam dodatkowego zajęcia. W przyszłości chciałbym znaleźć zatrudnienie jako pracownik zieleni miejskiej, aby przybyło parę groszy na rachunki i żywność — dodaje.

Pan Eugeniusz ma grupę inwalidzką w stopniu lekkim. W przyszłości też chciałby pracować w „zieleni”. — Zamierzam podnieść kwalifikacje, tu jest dla mnie nadzieja na rozwój zawodowy. Pracowałem w „Olzie” i w budownictwie. Teraz jestem na bezrobociu, a mam dom, który potrzebuje remontu, wiec pieniążki się przydadzą — mówi o swoich planach.

Chciałbym być między ludźmi
Uczestnictwo w projekcie daje także możliwość integracji społecznej, spotkania z ludźmi o podobnych problemach, wspólne wsparcie w grupie. Cześć osób chce się nauczyć pewności siebie, przebojowości, zaradności. Pomagają w tym spotkania z psychologiem. — Mieszkam sam i chciałbym być między ludźmi — mówi pan Eugeniusz. — Tu jest bardzo przyjemna atmosfera i można się czegoś dobrego dowiedzieć. Ludzie są zgrani. Chcę dalej to kontynuować, bardzo mi to odpowiada. Człowiek może poznać zdanie innych, ich doświadczenie zawodowe, podejście do życia. To jest bardzo pozytywne. Obowiązek żeby wstać na zajęcia też jest dobry, uczy dyscypliny, mobilizacji — dodaje.

Pani Urszuli jeszcze do niedawna ciężko było wyjść z domu. Udział w projekcie nadał jej życiu nowy cel. — Jest to jakaś odskocznia od życia codziennego. Atmosfera jest bardzo dobra — mówi pani Urszula. — Chciałabym spróbować pracy jako pomoc kuchenna. Kiedyś cieszyłam się z pracy, z pieniążków. Mam nadzieję, że coś z tego wyjdzie, a spróbować zawsze można — przyznaje.

Dodać odwagi i wiary w siebie
Tegoroczny projekt gromadzi osoby z bardzo różnymi problemami natury psychologicznej. Zajęcia prowadzone są w taki sposób, aby ułatwić uczestnikom naukę i odbiór. Dla organizatorów to także nowe wyzwanie.

— Jestem zaskoczony, ponieważ wobec tej grupy było najwięcej obaw dotyczących zaangażowania, frekwencji, możliwości udziału w tego rodzaju zajęciach. Jest to forma zajęć tzw. miękkich, uczących umiejętności społecznych — mówi Dariusz Bożek, psycholog prowadzący zajęcia, wiceprezes Zarządu Fundacji Rozwoju Przedsiębiorczości Społecznej „Być Razem”. — Podejście uczestników jest bardzo dobre, frekwencja na pierwszych szkoleniach była stuprocentowa, a to się rzadko zdarza. Większość reaguje entuzjastycznie. Duża część uczestników to osoby samotne, dla nich to okazja, żeby wyrwać się z domu, spędzić w ciekawy sposób czas. My staramy się, żeby te zajęcia były dla nich atrakcyjne. Bardzo dobrze pracuje się z grupą, która jest wdzięczna za samą możliwość spotkania — dodaje.

Udział w projekcie daje szansę bezrobotnym na podjęcie pracy lub odbycie praktyki zawodowej na otwartym rynku pracy. Uczestnicy mogą np. w przyszłości znaleźć zatrudnienie w Spółdzielni Socjalnej „Nowy Horyzont”, jako pracownicy terenów zielonych, sprzątaczki, pokojówki, pomocnicy kucharza i stolarza. Spółdzielnia ma coraz więcej zamówień, wśród pracodawców są m.in. MOPS, Śląski Zamek Sztuki i Przedsiębiorczości, wspólnoty mieszkaniowe. — Dzięki udziałowi w projekcie osoby te mogą zdobyć umiejętności niezbędne do podjęcia normalnej pracy, która w przyszłości da im możliwość dodatkowego zarobkowania. Uczestnicy czują się bardziej pożyteczni, mają nadzieję na zarobienie własnych pieniędzy. To jednak wymaga dużej pracy, aby dodać tym ludziom odwagi i wiary w siebie — mówi Dariusz Bożek .

PISALIŚMY:
Kolejna edycja projektu Aktywna Integracja Społeczna
Rosnąca popularność projektu Aktywna Integracja Społeczna