Gwary nie należy się wstydzić

Stronę www.gwara.zafriko.pl stworzył Tomasz Sochacki z Kończyc Małych. „Na miano mi je Tómek, urodziułech sie w Kóńczycach Małych dwacet osim rokóm tymu, tóż żech uż je stary kóń. Mój Tacik robili na szachcie a Mama byli ajzybanerym tak jak mój starzik. Starka dycki gospodarzili, mieli pore krów, cieloka i kupa gowiedzi – kaczyce, kury i trusioki. Lotało tego dycki po placu. Jako mały synek żech rod chodziuł po lesie, miołech rod zwierzynta i przirode. Jak mi było piynć roków to mie Mama posłali do przedszkola, a potym jak mi było siedym roków do szkoły. Uczyłech sie dojść tak, ale Tacik na mie poska nie żałowali. Jak żech prziniós jakóm złóm note to mi nieroz wyrzazali. Jak mi było patnost roków to poszełech do szkoły do Cieszyna, tam żech chodziuł sztyry roki. Potym poszełech sztudyrować na wysoki szkoły na UŚ do Cieszyna na Etnologie i powiym Wóm, że dziepro tam żech sie zainteresowoł naszóm gwaróm" — pisze o sobie Tomasz Sochacki.

Na pomysł stworzenia portalu wpadł podczas ostatniej Wigilii, gdy przeglądał zdjęcia dziadka i uświadomił sobie, jak szybko giną dawna kultura, tradycja, a zwłaszcza język przodków. Jako że jest etnologiem i od dawna gromadził teksty gwarowe, szybko wrzucił je na stronę, a teraz już tylko uzupełnia serwis. Pisze w nim o folklorze, kuchni, muzyce, tańcach, obrzędach, architekturze. Jest też kącik z anegdotami. A wszystko gwarą.

— To ma być strona poznawcza, która ma służyć propagowaniu naszej gwary wśród młodego pokolenia. Chcę pokazać młodzieży, że gwary nie należy się wstydzić i że można jej używać jak normalnego języka — mówi Gazeciecodziennej.pl Tomasz Sochacki.