"Cały czas dążę do samodzielności, chcę, by była ona coraz lepsza"

- Koledzy myśleli, że jak zwykle się wygłupiam, dopiero po około pół minuty wyciągnęli mnie z wody i zawiadomili ratowników, trafiłem wtedy do szpitala w Elblągu - wspomina Michał Księżak.

Lekarze nie dawali mu żadnych szans na odzyskanie sprawności, nie gwarantowali nawet, że usiądzie na wózku. Sam Michał nie zdawał sobie początkowo sprawy z powagi sytuacji. - Myślałem, że rehabilitacja potrwa kilka miesięcy i postawi mnie na nogi, dopiero po pół roku uświadomiłem sobie, że to wszystko nie jest takie łatwe. Dwa razy byłem na lekach antydepresyjnych, nie mogłem sobie dać z tym rady - opowiada.

Najgorsze dla każdego niepełnosprawnego są początki. Doświadczeni lekarze, pomoc bliskich, obecność przyjaciół i życzliwych ludzi potrafią jednak zdziałać cuda. Dzięki ukochanej Sylwii, rodzicom i wsparciu najbliższych, Michał znalazł się w takiej sytuacji, w której jest obecnie. Pracuje w Polskim Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Porażeniem Mózgowym w Cieszynie, mieszka wraz z narzeczoną, trenuje rugby. - Nim uwierzyłem w siebie i zacząłem funkcjonować na jakimś poziomie, minęło 5-6 lat. Teraz, kiedy pracuję, czuję się potrzebny, nie nudzę się w domu, mam swoje obowiązki, a rugby stało się dla mnie pasją i odskocznią od codziennych problemów - komentuje.

Przygodę ze sportem Michał rozpoczął w 2007 roku. Rok później razem ze swoją drużyną Sitting Bulls z Katowic zdobył Mistrzostwo Polski. Jego drużyna składa się z 12 zawodników w wieku od 18 do 40 lat. Obecnie trenują w Zabrzu. Na trzygodzinny trening raz w tygodniu dowozi go Sylwia albo kolega ze Skoczowa. - Moja drużyna trenuje jeszcze razem z zawodnikami z Sitting Horses. Zespół ten tworzą osoby, które nie mają jeszcze doświadczenia w tej dziedzinie sportu, nie są jeszcze na tyle ograni, by grać w pierwszym składzie. Doszlifowanie umiejętności pozwoli im w przyszłości zastępować zawodników na boisku - tłumaczy Michał.

Drużyna rugby składa się z czterech zawodników z porażeniem czterokończynowym. Różny stopień niepełnosprawności wymusił klasyfikację graczy, którym zostały przydzielone punkty. Najcięższe porażenie, takie, któremu uległ Michał, ocenia się na 0,5 punktu. - Kwalifikator przewiduje najwięcej, bo 3-4 punktów dla jednego zawodnika, przy czym na boisku może znaleźć się drużyna, która w sumie ma maksymalnie 8 punktów, wtedy możemy rozegrać mecz - wyjaśnia.

Największym dotychczasowym osiągnięciem Sitting Bulls był udział w Międzynarodowym Turnieju Bernd Best w Kolonii w Niemczech. W Radomiu, podczas ostatniej Polskiej Ligi na Wózkach, zajęli 6. miejsce. Założenia trenerów, Krzysztofa Swobody i Janusza Kozaka, zostały zrealizowane. - Rugby jest dla mnie formą rehabilitacji. To duża pomoc, trening nie polega tylko na jednorazowym wyjeździe do Zabrza. Trzeba ćwiczyć w domu, mieć samozaparcie. Ćwiczenia z ciężarami, jazdę na wózku, odbijanie piłką. Cały czas trzeba trenować, by mięśnie nie zastygły, a dalej się rozwijały - komentuje zawodnik.

PISALIŚMY: Górale organizują pokaz mody. Dla ciężko chorego Janusza

Rehabilitacją od samego początku zajmuje się Leszek Chmielniak. Teraz kiedy Michał trenuje rugby, wystarcza, by specjalistyczne ćwiczenia wykonywane były raz w tygodniu.

W tej chwili największym marzeniem Michała jest kupno samochodu przystosowanego do jego potrzeb. - Mam nadzieję, że w przeciągu pół roku uda mi się sprawnie opanować technikę jazdy - mówi. - Najważniejsze, że mam pracę, że dzięki spotkanym ludziom daję sobie radę w życiu, że nie poddałem się i walczyłem, cały czas walczę o siebie. A co dalej? Należałoby zastanowić się nad dzieckiem, wydać na świat jakiegoś małego legionistę - dodaje z uśmiechem.

Chociaż coraz częściej na ulicach miasta widać niepełnosprawnych, to i tak jest ich niewielu. Michał wychodząc na rynek często czuje się samotny. - Ważne jest, by nie krępować się swojej niepełnosprawności, by wychodzić do ludzi i prowadzić normalne życie.

Niepełnosprawni i ich opiekunowie ogromną pomoc mogą znaleźć poprzez strony internetowe. Michał poleca Fundację Aktywnej Rehabilitacji. Na stronie www.far.org.pl można znaleźć wiele przydatnych informacji dotyczących szkoleń osób niepełnosprawnych. Na Śląsku Cieszyńskim o pomoc można zwrócić się także do Janusza Rokickiego. Na www.rokicki.cieszyn.pl poza osiągnięciami mistrza znalazły się wskazówki dla osób niepełnosprawnych chcących uprawiać sport.