A co tam, daję teraz sobie upust swym nerwom, jednak pisze również dlatego, aby ostrzec innych użytkowników basenu w Skoczowie przed nieuprzejmością, nawet bezczelnością, za którą słono płacimy.
W piątek zaprosiłam siostrę z rodziną za basen. W taki oto sposób chciałyśmy rozpocząć słoneczny, piękny weckend fundując sobie odrobinę relaksu po ciężkim tygodniu pracy. W tym zwariowanym, jakże szybko uciekającym życiu myślę, że temat dla wszystkich znany. Gdy usłyszałam od siostry , że jeszcze nigdy nie korzystała z sauny, pomyślałam, że miło będzie jak wrócę do kasy i podaruję jej wejściówkę na poznanie nowych, myślę miłych wrażeń. Siostra bardzo się ucieszyła i pełna niespodziewanych wrażeń pomknęła w stronę sauny, a ja puściłam nura w jedynym jaki był tego dnia wolnym torze. Jakże wielkie było moje zdziwienie kiedy zobaczyłam mocno zdenerwowaną siostrę przy torze, oznajmiającą mi, że zatrzymał ją ratownik, który z marszu zaatakował oskarżeniami w stylu „nie będzie mnie pani okradać, to nie pani zegarek i na pewno tam panią nie wpuszczę”. Pomyślałam, że to jakieś nieporozumienie choć tekst jakim „zabłysnął” kulturalny pan ratownik, automatycznie wprowadził i mnie w nie najlepszy nastrój. Nie mogłam uwierzyć w to co się dzieje, nie rozumiałam kompletnie w czym tkwi problem, poradziłam siostrze, aby się nie przejmowała bezpodstawnymi, bezczelnymi oskarżeniami, saunę jej zapłaciłam i niech do niej się uda. Druga nieudana próba wejścia na podstawie opłaconego wejścia do sauny doprowadziła również i mnie bo bardzo nieprzyjemnego nastroju, a raczej złości. Postanowiłam wyjść z basenu i wytłumaczyć ratownikowi, że jego zachowanie jest bezpodstawne. W efekcie siostra weszła, choć pewnie ochota na saunę już dawno jej minęła, ja natomiast wróciłam do basenu z zamiarem wyrzucenia z siebie tych nieprzyjemnych emocji oddając się pływaniu. Pan ratownik nazwę go tu już brzydko olbrzymi upierdliwiec, nie odpuścił jednak i postanowił, że skoro siostrze już dokuczył to może mi jeszcze pozawraca głowę. Przeszkadzając w pływaniu i jeszcze bardziej wpływając na poziom mojego zdenerwowania życzył sobie podania mu numeru mojego zegarka. TU.....moje nerwy osiągnęły już najwyższy poziom, że jednak panu ratownikowi ciągle coś nie daje spokoju, choć zepsuł nam dobre pół godziny słono zapłaconego czasu basenowego+koszt sauny, choć przecież wybrałyśmy się tutaj z nadzieją wypoczynku i zrelaksowania. Poprosiłam o nazwisko nieprzyjemnego ratownika,dwukrotnie odmówił, gdy jednak w końcu podał je, udałam się do kasy, złożyć skargę, aby chociaż w ten sposób wpłynąć na ukaranie pana Wojciecha P, za naganne, bezpodstawne zachowanie.
Cóż z tego , że nagryzmoliłam tam skargę na półtorej strony, byłam tak zdenerwowana, że pewnie nie odzwierciedlała ona zaistniałej sytuacji, straciłam większość czasu na nerwy choć słono płaciłam za czas basenowy, miłe spędzenie czasu jakie zaoferowałam siostrze okazało się kupą nerwów zarówno dla niej , jak i dla mnie.
Pan Wojciech P. paradował dalej po basenie, denerwując nas swoją osobą. ABSOLUTNIE nie przyszło mu do głowy, aby przeprosić nas za zaistniałą sytuację, a co gorsza mierzył nas wzrokiem, jak gdybyśmy rzeczywiście „go okradały”.
Choć do tej pory byłam częstym klientem basenu w Skoczowie będę teraz gorąco odradzać innym takiego pomysłu spędzania wolnego czasu, bo nie wpływa on na nasze zdrowie.
P.S. Podczas rozmowy w saunie siostra dowiedziała się od jednego saunowicza, że i on kiedyś był nieprzyjemnie potraktowany wykupując bilet na saunę dla siebie i starszego syna. A że wybrali się na basen również z czteroletnia córką, która w oczekiwaniu na brata i ojca stała w przedsionku, zostali niegrzecznie potraktowani i wyproszeni z sauny. Czy tak to powinno wyglądać? Czy osoby pracujące z ludźmi nie powinni wykazać się większą kulturą niż taka jaką zaprezentował pan W.P??
Jestem bardzo ciekawa czy książka (a raczej zeszyt) skarg i zażaleń jest w jakiś sposób kontrolowana i czy zostaną wyciągnięte konsekwencje dla „takich” pracowników, którzy odpychają stałych klientów, niszcząc opinię swojego pracodawcy??