Niepełnosprawność na co dzień: Niepełnosprawni na cieszyńskim dworcu

fot. Julia Czarniak

fot. Julia Czarniak

fot. Julia Czarniak

Pierwszą podstawową kwestią jest brak stałego pracownika dworca, który poza innymi obowiązkami udzielał by informacji oraz pełnił również funkcję asystenta osoby niepełnosprawnej. Dla podróżujących niepełnosprawnych możliwość zapewnienia sobie wsparcia asystenta na obszarze dworca jest kwestią kluczową, ponieważ odnalezienie się w obcym miejscu np. osobie z dysfunkcją wzroku przysparza wiele problemów.

Co prawda to dworce kolejowe udostępniają numer telefonu, pod którym można zgłosić potrzebę takiego wsparcia, jednak z cieszyńskiego dworca odjeżdżają zarówno autobusy jak i pociągi, a podróżujących nimi niepełnosprawnych i to nie tylko z terenu naszego powiatu nie brakuje. Przez pierwsze miesiące funkcjonowania dworca osobom z niepełnosprawnościami wsparcia udzielała straż miejska, lecz obecnie o jakiejkolwiek pomocy można sobie tylko pomarzyć, zwłaszcza w godzinach porannych i późnym popołudniem, kiedy to na dworcu są tylko nieliczni pasażerowie, do których można zwrócić się o pomoc.

To w Cieszynie mieści się między innymi Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie oraz siedziby fundacji i stowarzyszeń działających na rzecz osób z niepełnosprawnościami do których często przyjeżdżają niepełnosprawni z całego Powiatu Cieszyńskiego.

Teren dworca dla niepełnosprawnych, a w szczególności dla osób z dysfunkcją wzroku stanowi nie lada wyzwanie i potrzeba wielu godzin ćwiczeń z instruktorem orientacji przestrzennej, po to aby mogły odnaleźć nieliczne punkty orientacyjne, dzięki nim zlokalizowały swoje położenie i dotarły na interesujące ich stanowisko lub na peron by wsiąść do pociągu. Tak samo ma się sprawa po przyjeździe, gdy trzeba dojść do budynku dworca czy na postój taksówek. Dojście do wyznaczonego celu jest szczególnie trudne wtedy, gdy przyjeżdżający na dworzec autobus zatrzymuje się w innym miejscu niż powinien, o czym niektórzy kierowcy albo nie wiedzą, albo po prostu nie zwracają uwagi na potrzeby niepełnosprawnych pasażerów.

Osobom widzącym nie przeszkadza przejście dla pieszych, które prowadzi nie na wprost, lecz aby dojść na drugą stronę jezdni trzeba iść po skosie, dla niewidomego takie przejście jest pułapką o czym zapomniano w trakcie przebudowy dworca. Za przykład może posłużyć przejście z chodnika przy ul. Hajduka na stanowiska lub w dalej w stronę Starostwa. Osoba sprawdzająca drogę laską nie jest w stanie prawidłowo ocenić kąta, pod którym ma iść i często wychodzi poza przejście.

W budynku dworca w zimowe dni jest ciepło i przytulnie, jednak po wejściu niewidomy ma problem z odnalezieniem siedzisk nie mówiąc już o samodzielnym dotarciu do toalety czy do drugich drzwi. Standardem na większości dworców są rynienki, które po umieszczeniu w nich laski poprowadzą niewidomego w konkretne miejsce, niestety o tym udogodnieniu w Cieszynie również zapomniano.

Nie zawsze osoby z niepełnosprawnościami mogą skorzystać z pomocy asystenta osobistego i zdarza się, że nie mają innego wyjścia jak tylko samodzielnie wyruszyć w podróż. w trakcie jej trwania bywa różnie, często kierowcy oraz inni pasażerowie widząc niepełnosprawnego oferują mu swoją pomoc, lecz nie brakuje również sporadycznych sytuacji, gdy podróżujący zamiast wsparcia słyszy pod swoim adresem kilka przykrych słów.

Dworce są wizytówką miasta jaką ocenę na podstawie dostępności cieszyńskiego dworca wystawią naszemu miastu przyjeżdżający do nas niepełnosprawni pasażerowie?