Samotnie w świecie niepełnosprawności

Stopień trudności w odnalezieniu się w świecie niepełnosprawności zależy w głównej mierze od tego, z kim wkraczającego w ten świat zetknie los. Czasami jest to lekarz, który podpowie kogoś z kim można się skontaktować, a kto w danym temacie ma dużą wiedzę, innym razem może to być zasłyszana informacja o istniejącym stowarzyszeniu działającym na rzecz osób z daną dysfunkcją. Tym sposobem zaczyna się łańcuszek ludzi, których wiedza i doświadczenie pozwala na otwieranie nowych drzwi, za którymi są nowe możliwości.

Na poparcie tego, że przypadek może zdziałać bardzo dużo, może być przykład osoby z dysfunkcją wzroku, która przez szereg lat samotnie walczyła ze swoją niepełnosprawnością. Wszystko zaczęło się zmieniać od momentu przypadkowej rozmowy z osobą, która skontaktowała ją z niedowidzącą pracownicą MOPS-u, a ta z kolejną i tym sposobem wiele z problemów pozornie nie do rozwiązania stało się banalnie prostymi. Obecnie jest to osoba pracująca i działająca na rzecz osób niepełnosprawnych.

Ile rodzajów dysfunkcji tyle różnorodnych problemów. Można mówić o szczęściu kiedy lekarz prowadzący bądź personel szpitala wyjdzie poza ramy swoich obowiązków i ukierunkuje dalsze działania pacjenta. Zdarza się to coraz częściej, lecz nadal mają miejsca sytuacje kiedy pacjent po ukończonym leczeniu zostaje pozostawiony sam sobie, a jedyną informacją jest ta o dacie kolejnej wizyty kontrolnej.

Najgorszą z opcji jest izolacja niepełnosprawnego od otaczającego go świata, a kontakt z osobami o podobnych problemach zdrowotnych jest bezcenny. Któż bowiem lepiej udzieli prawidłowych wskazówek? Kto zrozumie bolączki i trudności wynikające z danej dysfunkcji?

Skorzystanie z doświadczenia innych pozwala nieraz na uniknięcie wielu niepotrzebnych problemów, a wzajemne podnoszenie na duchu dodaje sił.

Nikt nie powinien być skazany na samotne życie w świecie własnej niepełnosprawności i dużą rolą w niedopuszczaniu do tego rodzaju sytuacji mają pracownicy MOPS, lekarze, znajomi, no i oczywiście najbliżsi.

Nie bójmy się wyciągnąć ręki do drugiego człowieka bo nieraz podzielenie się posiadaną przez nas wiedzą może okazać się nieocenioną pomocą.