W piątek, 15 maja Książnica Cieszyńska, wznawiając spotkania w cyklu "Cymelia i osobliwości", zaprezentowała Missale Vratislaviense, czyli najstarszy mszał wydrukowany w Polsce. Dzieło to, będące jedną z najcenniejszych polskich ksiąg liturgicznych, wydrukowane w 1505 r. w Krakowie, zostało niedawno ujawnione w zbiorach biblioteki.
Mszał to księga zawierająca teksty modlitw mszalnych oraz porządek celebracji Mszy świętej. Powstał z połączenia czterech ksiąg używanych podczas liturgii eucharystycznej. Pierwszą z nich był sakramentarz, przeznaczony do użytku celebransa i zawierający modlitwy liturgiczne mające zastosowanie we Mszy św., a także podczas innych celebracji liturgicznych, takich jak sakramenty, błogosławieństwa itd. Drugą był lekcjonarz, składający się z zestawu tekstów biblijnych przeznaczonych do czytania podczas Mszy św. i nabożeństw w kolejne dni roku kościelnego. W jego skład wchodził epistolarz, przeznaczony dla lektora i zawierający perykopy mszalnych lekcji oraz ewangeliarz, używany przez diakona i obejmujący teksty wszystkich ewangelii, przeznaczone do czytania i objaśniania podczas liturgii. Trzecią księgą, która weszła w skład mszału były Ordines Romani czyli Rzymski porządek nabożeństwa, w którym znajdowały się wszystkie informacje potrzebne do właściwego przebiegu liturgii, a więc modlitwy i opis celebracji. Ostatnią część mszału stanowił antyfonarz czyli księga śpiewów mszalnych, którą posługiwał się kierownik chóru. Od VIII w. nazwy Missale, Liber missalis, Missale plenum funkcjonowały jako synonimy sakramentarza.
Missale Vratislaviense, najstarszy mszał wydrukowany w Polsce, będący jedną z najcenniejszych polskich ksiąg liturgicznych, wydrukowany w 1505 r. w Krakowie, został niedawno ujawniony w zbiorach Książnicy Cieszyńskiej.
Dodaj komentarz