CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Strómki sie dycki stroji na Gody ”...sónki zaprzóngnióne w rynifery... ”. fot. FJD  ”...postawił drzewianóm stajynke wedla strómka...”. fot. FJD
być zawsze do prawjynio gotowo a jak cie uż żodyn nie bydzie rozumioł to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł" Idóm Gody i skyrs tego fórt cosi idzie uwidzieć na mieście. Ustrojóny strómek uż stoji na rynku tam kaj dycki, a ty śwjycónce sónki zaprzóngnióne w rynifery też stojóm jak każdego roku wedla niego. Kierysi to dobrze wyszpekulyrowoł, bo za jednym szlagym mo z głowy św. Mikołoja i Gody. Mikołoj dycki do nas przijyżdżo na sónkach, a na Gody przichodzi na świat maluśki zbawiciel i idzie go uwidzieć we stajynce, kiero stoji wedla tego świóntecznego strómka. Nie wiym gdo na kogo musi doczkać, bo łod tego dnia w kierym przichodzi Mikołoj, to do wilije je przeca eszcze kolem dwacet dni. W Czeskim Cieszynie żodyn nic nie kómbinowoł yno postawili drzewianóm stajynke wedla ustrojónego strómka i majóm to z głowy. Tak yno każdego roku rozmyślóm, skyrs czymu wszedcy tak wartko sie do tych Godów rychtujóm. Przeca każdy mo dóma kalyndorz i wiy, kiedy je ta wilija i kiedy trzeja iś na jutrznie. Jak tak dalij pudzie, to na rok isto zaroz po wszeckich śwyntych uż bydóm przedować śwónteczne strómki. Świat tak żynie do przodku, że możne aji gdosi na rok tak zrobi, coby przedbiegnóć inszych i być piyrszym. Wedla tego strómka na rynku plyncie sie dziynnie tako jedna dziełuszka przewleczóno za anieliczka i przeduje opłatki, kiere tustelocy potrzebujóm na wlije. Zaś kapke dalij stojóm taki biołe budy, w kierych idzie se kupić rozmajte wieca potrzebne do strojynio strómkow w naszych chałupach. Brakuje yno śniega, coby zaś poczuć sie jak kiejsi to w Gody bywało. Tego jednakowóż nie do sie obsztelować, bo dzisio przi tej ciepłocie bydzie wielko biyda ło te kapke śniega. Mini słownik gwary cieszyńskiej:Gody - święta, skyrs - z powodu, fórt - ciągle, strómek - drzewko, kaj - gdzie, dycki - zawsze, wedla - obok, kierysi - ktoś, szlag - uderzenie, doczkać - zaczekać, żodyn - nikt, rychtujóm - przygotowują, jutrznia - pasterka, żynie - pędzi, przedbiegnóć - wyprzedzić, przewleczóno - przebrana, budy - stragany, wieca - rzeczy, kiejsi - kiedyś, obsztelować - zamówić. Tóż miyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.
|
reklama
|
|||||||||||||||
|
Też sie dziwiym, czymu sie tak wczyscy na Świynta wczas rychtujóm a płoszóm, ale isto to będzie ta racyja ekónomiczno. Ludzióm, jak ukorzóm Mikołaja w ausladze a z rozgłośników zaśpiywajóm Lulajże, hned jak by gdosi feferónke do zadku styrczył. Zaczynajóm lotać łod kszeftu ku kszeftu a kupujóm, a kupujóm.... Geszofciorze majóm radość, a nikierzi prawióm, że dziynki tymu sie udzierżuje nasz dobrobyt. Ale jo tam nie wiym. Przedłóżyni czasu świóntecznego może mieć aji insze prziczyny. Jak my przed dwacecimi rokami kupili chałupke pod gorami, tak sie tam miyszkać nie dało. Przez weekendy żech tam czynsto jeździł sóm, a brusił, piłowoł hoblowoł, lakowoł, przibijoł, rzazoł, a zaś brusił, piłowoł, hoblowoł, niedziela nie niedziela... Aby mi tam nie było smutno, tak żech po rokach zaczył na starej tranzistorowej Wandzie, kupiónej w siedymdziesióntym szustym, posłóchać program I PR (wtedy sie to jeszcze dało), a jak żech usłyszoł wypowiadane tym samym głosym co kiedysi „Muzyka i aktualności”, to aż mie w karku ścisło. Nó, abych nie drzistoł po próżnicy: tóż też żech tam mioł choinke, kiero stoła od Godów do Wielki Nocy. Moja baba się śmioła, że jóm nie muszym skludzać, jyny zamiast baniek niech powieszóm pisanki. Nó ja, to już downo ni ma prowda, teraz na pyndzyji na chałupce miyszkómy na stałe, a prawidła tu zawiódła moja połowiczka. Tóż strómek sie rozebiyro na Grómnice. Panie Dral, niech sie darzi.
skopirowało mi to drugi roz, a nie wiym to wyciepać
Dodaj komentarz