CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Kaj idzie dobrze pojeś

"...niedowno odewrzitego “Szybkiego Jelenia". fot. FJD

"...jak dóma u mamulki". fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Mili goście" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie". fot. FJD

cd. słownika:

bechnia - gruba kobieta
Ale s tej Jewki sie zrobila straszno bechnia.

bechnóć - ciężko paść na łóżko
Tak żech sie dzisio zmordowoł,że muszym zaroz sobóm bechnóć.

SZPACYRKYM PO CIESZYNIE

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Jak dóma u mamulki

Dzisio niepojedzóny żech sie porwoł do tego szpacyrowanio, ale snadno zaczyło mie pichać w bachórzu. Wólki nie wólki trzeja było kansi wderzić coby wciepać cosi na ruszt i nie rozmyślać o głodzie jyno dziwać sie na wieca, kiere mie bydóm zajimać. Chciołech wlyś do Trgowej ale po ni uż yno zustoł szyld i niepozamiatane schódki. Po tym mie napadlo coby wlyś do tego niedowno odewrzitego ”Szybkigo Jelynia" ale jakosi tam u nich było ćmawo a jo móm zwyk dycki dziwać sie kole siebie. Ni móg żech prziś na to skyrs czymu tam je taki cimok przi kierym ciynżko je uwidzieć jakisi szykowne dziywcze abo dobrze poczytać co majóm do jedzynio. Dobrze isto sie tam czujóm ci wszedcy co za dnia chodzóm w brylach na słóńce, bo tam se bydóm mógli ji ściepać coby se ich nie opyrskać jakomsi polywkóm . Doradzoł bych też wszeckim frelkóm, kiere zustanóm tam zaproszóne przez swojigo galana coby nejprzód wybadały czy łón mo krzepe do udżwigniyńcio zielaznych stołków, kiere żech też tam uwidzioł. Kierysi mi jednakowóż doradził, że widnij je przeca w maluśki gospodzie ”...u Mamy” na Limanowskigo i eszcze mogym tam dobrze naprowde pojeś jak dóma u mamulki. Prowde mówił tyn kierysi, że jedzyni wszeckim tam szmakuje, bo jedyn drugimu to doradzo i tak też było sy mnóm. Jesi gdo nima wysrany a widać to po nich, to zawsze bydzie mioł klijyntów i nie zbankruci. Coby jednakowóż w głowach im sie nie poprzewracało to muszym cosi na nich nónś a s dobrego serca doradzić: - przerobić tym przeogrómny aport tak coby chłopi nie przedrobiali s nogi na noge jak paniczki sie tam zała.....óm i poprawiajóm urodem, - dać se uszyć piekne fortuchy coby ludzie wiedzieli gdo obsługuje a gdo prziszeł pojeś, - postawić wedla lady przi ścianie odmaryje bez dwjyrek coby ludzie mogli ukludzić po sobie zmazane talyrze i norychta. A na kóniec fort tak dobrze warzić jak do dzisia a dwiyrze sie nie bydóm jim zawiyrać. Eszcze jakbych im móg doradzić to sprógować te karte do jedzynio pisać po polsku i po naszymu bo była by to tako cieszyńsko atrakcyja.

A teraz zaś fajny wic:

- Jak dlógo żeś je żyniaty? - A uż siedym roków. - A je żeś eszcze zazdrosny? - Na fórt zazdroszczym tym swobodnym chłapcóm.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiolego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Za śliwkami" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie".