, czwartek 28 marca 2024
CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jydzmy po naszymu
"...Łobiod jak u Mamulki...". fot: FJD



Dodaj do Facebook

CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jydzmy po naszymu

F.J.DRAL
CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jydzmy po naszymu

"...se osłodzić swoji żywobyci". fot. FJD


CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jydzmy po naszymu

"...nima se ani kaj siednóc...". fot. FJD


CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Jydzmy po naszymu

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Prawidła jazdy" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie". fot. FJD

"Gdo sie za swój jynzyk wstydzi takim niech sie każdy brzidzi".

cd. słownika:

beje - będzie to
U mamy beje wiesioło.

bek - płacz
S bekym poszeł do szkoły.

SZPACYRKYM PO CIESZYNIE

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Miynso s trusioka

Łostatnio chybiło mi placu przy tym doradzowaniu i dzisio to przidom coby sie to kupy dzierżało. Bo dejmy na to jesi by kiery chcioł mieć w tej małej gospodzie co mianuje sie “Łobiod jak u Mamulki” jadłospis po naszymu, to przeca kierysi by sie naszeł coby im to naszkryfoł. Przeca je tela pieknych naszych nazwów,że starczy jyno sióngnóć do czepani a to sie samo ś ni wysuje: - łowiynzina, -kurzina, - miynso s babucia, - miynso s kity, - miynso s cieloka, - miynso s trusioka, - wyrzoski, - brzostek, - jelitka, - droba, - faszyrki, - jelitka, - kruszka, - wórszt, - preswórszt, - szpyrka, - szónka, - brezle, - polywka s kurziny, - fazolónka, - czoskula, - kapuściónka, - grzibula, - bigus, - gryzek, - cebulowo moczka, - byncok, - placki s zimioków, - amolety, - marekwia, - sznytlok, - keleruby, - sałot, - zielynina, - syr, - becok, - horzica, - krupy, - zimioki, - puczoki, - rużoki, i eszcze moc inszych pieknych cieszyńskich słów. Eszcze ku tymu jedzyniu dzisio móm taki napad coby s przerobiynio u nich tego wielkigo aportu też zrobić atrakcyje. Przeca we Warszawie stojóm dwa aeroplany, kiere nie lotajóm: jedyn ruski Tu-154 a drugi amerykański Dreamliner w kierych som maluśki hazielki w sam raz pasowne do tego jejich wielkigo aportu. A jak by im tego nie przedali to starczy zebrać miare ze szyrzki, zwyżki i zdelki i kozać jakimusi stolorzowi to postawić coby najedzóni klijyńci mógli na strónie poczuć sie jakby byli w lufcie roz nad ruskim a po tym zaś nad amerykańskim niebym. Jak pokroczymy dalij to mogymy zahoczyć na słodkości do przez wszeckich chwolónej “Bajki” i se osłódzić swoji żywobyci. Szkoda jyno, że nie udało im sie też takigo samego kszeftu odewrzić we “Kaflandzie” bo ty pszczynioki co tam teraz kszefcóm poskludzali wszecki stołki i nima se ani kaj siednóć, coby przi kołoczu i kawie społym porzóndzić i ponarzykać na ty dziury w cieszyńskich cestach.

A teraz zaś fajny wic:

- Panie syndzio! To nima prowda,że jo to ukrod!
- A mocie alibi? Nó, czy was kiery w tym czsie s kamratów widzioł?
- Na szczynści żodyn Panie syndzio!

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiolego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Prawidła jazdy" Henryka Jasiczka, z książki "Humoreski Beskidzkie".

Komentarze: (6)    Zobacz opinię czytelników (0)    Dodaj opinie
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy pozostawionych przez internautów. Komentarz dodany przez zarejestrowanego użytkownika pojawi się na stronie natychmiast po dodaniu. Anonimowy komentarz zostanie opublikowany z opóźnieniem, po jego akceptacji przez redakcję. Komentarze niezgodne z regulaminem będą usuwane.

Serwus, Tómek!
Tak łu nas "stryki" byly jyny ty na łumaście a na patelni. Ty łostatni sie nazywały "placki na blasze", bo sie piykły rowno na kuchynnej blasze. Nejwiynkszy kónszt było udzierżować tóm właściwóm tymperature w piecu. Placki na blasze sie po upieczyniu mazało szmolcym abo masłym (wtedy sie ich posypowało jeszcze grubym kryształowym cukrym) a potym sie ukłodały do wysokigo sztuska, aby dłóży udzierżały ciepłote. Placki na blasze sie też mógły jeść s kwaśnóm śmietónkom, kieróm nóm mamusia dowała do miseczki na kómpot. Z placka sie kónsek utargało, zrobiło sie z niego takóm łyżyczke a szup go tam. Jak żech sie po rokach prziżynił na Słowioki, tak tam sie jeszcze robiła "palacerka" - co był jedyn wielki placek przigotowany tak, jako na stryki, czyli s wajcym a myryjónkym, ale łupieczóny na plechu w trómbie. Richtig wczora mi to moja baba zrobiła ku fazolónce. W palacerce je cebulka, a fazolónka - jak to fazolónka, co Wóm bedym łopowiadoł - dobrze, że miyszkómy na dziedzinie.
Co do TVN - łod kiedy żech nie zapłacił opłate za Polsat, czyli wiyncyj jako rok, tak mi płatne programy nie idóm, zostały mi jyny Kultura a Polónia a pore słabszych kómercyjnych - ale tyn napad s warzynim ni ma zły. Myślym, że by my tam mieli poslać przez aklamacyje Dziouche stela, alias panióm Eweline, kiero po naszymu wyrzóndzo kapitalnie a pri trzóch dzieckach musiała chycić aji jakómsi kucharskóm praktyke. Niech sie jeszcze aji podziwo do Twoji, Tómku, kucharski ksiónżki na zafriko.gwara a bedzie. Abo do ksiónżki pani Emilie Kołderowej "Kuchnia śląska". Tóm u siebie dóma łopatrujym jako skarb, ale w razie potrzeby mogym potyncjalnej kucharce - niech już to bedzie, kiero chce - pojczać.
Łoch, ani nie wiycie, jakich je dzisio rod, jak nas tu je zaś ło jednego wiyncyj.

A na placki ze ziymioków sie u nas prawiło - stryki. dycki trzeja było potrzić ziymioki na tarle, a potym smażić na szynkach na kafloku. Mój kamrat jich piecze na kuchynce elektrycznej. Jak uż sóm upieczóne to sie na nich dowo kónsek masła, a ponikierzi dowajóm śmietónke s cukrym. Inakszy sie robi stryki na oliwie. Do potrzitych ziymioków sie dowo wajco a kapke mółki. Jo eszcze dowóm cebule ,a czasym jak żech je chned po wypłacie kónsek wórsztu. Na patelnie sie kidnie kónsek szmolca abo inkszy fet. Upieczóne stryki jym s wyrobichóm (maślónkóm), czasym s tejym. Na strónce żech zaczón zaś cosi dziubać. Jyndrysku, przipómniołech se eszcze taki powiedzónko, jak sie kiejsi cielok ulóngnół, abo kurczoki powylazowały s wajec, a prziszła jedna gaździno do drugij to prawiła: "Bes uroku!". rzóndziła tak tymu, coby wszecki złe uroki przegnać precz. W Zybrzidowic żech nie był, bo mie kapke tyn czas postraszył – fórt padało. Wiym jednako, że zespół Małokóńczanie, w kierym żech kiejsi śpiywoł, zajś wyśpiywoł jakómsik nagrode. Posdrowióm. Tómek.

Posłuchejcie kamraci. Dzisio do mie zwóniła paniczka s telewizyji TVN, kiero robi taki pragram „Ugotowani”, po naszymu: „Uwarzyni”. Pytała sie mie esi nie znóm jakisich ludzi, kierzi by chcieli do tego programu iść. Za jakisi czas – ale eszcze w moju – chcóm srobić tyn program u nas kole Cieszyna. To ni ma żodno sranda. Tóż posłuchejcie, gdo umi warzić – gor nasze cieszyński jodło – umi wyrzóndzać po naszymu, a chciołby zarobić jakisi grejcar (główno nagroda je piynć tysiyncy złotych), niech sie do mie głosi. Jo warzić nie umiym – choć cieszyński recepisy znóm – tóż ni móg bych do tego programu iść, bo bych se yny narobiuł ostudy na dziedzinie. Znóm jednako ludzi, a gor paniczki, kierzi s bele czego poradzóm uwarzić taki cuda, że sie wszeckim uszy ruszajóm jak to jedzóm, a niejednymu sie eszcze po brodzie kidze.

Mój telefón je: 696 341 137, a mail: tomaszsochacki@wp.pl

I pamiyntejcie: to ni ma sranda, bo apryla uż było, a jo se s ludzi błozna nie robiym.

Jakbym ja pisał "spacerki po Wiśle", to bym Tuska obalił.

Pieknie wszystkich pozdrowióm,
Myślym se, że tyn napad pana Drala (pomysł) s eroplanym je fest dobry. Tela jyny, że isto w eroplanie, kiery loce, by przerobiało lepij, niż w takim, kiery stoji na ziymi. Aspóń se tak myślym, bo prziznóm sie z wielkóm gańbóm, żech jeszcze w eroplanie nie lecioł a jak Pónbóg do, tak ani nie polecym. Czy jo wygroł mojóm dupe w loteryji, że bych jóm dowoł na pospas jakimusi Izmaelitowi, łopasanymu szulkami s dynamitym? Jak już na to przidzie, tak do takigo Władywostoka sie do pieknie dojechać cugym. A na co lotać kansikej dali. Jak bych już chcioł uciekać przed Trybunałym Haskim do Argyntyny, to raczyj pojadym do Gdańska a tam chycym jakómsi transatlatyckóm okazje (stopa).
Dziołcho stela,
móm nadzieje, że obchody Świynta Majowego w Zebrzidowicach sie wydarziły jak sie patrzi. Jo żech na nich nie był, bo z tej dziedziny, w kierej miyszkóm łostatnich piynćadwacet roków, je do Zebrzidowic cesta daleko. Ale ta Twoja miodula mie inspirowała. Jo se pamiyntóm, że jak żech był chłapiec, tak sie robotnika s kóniami czynstowało warzónkom. Warzónke sie robiło tak, że sie skaramelizowoł cukier, do tego sie naloło albo wódki albo polskigo szpyrytusu, przeciepanego przez granice ( w tym łostatnim przipadku było trzeba prziloć jeszcze kapke wody.) Potym, myślym że jyny dlo wiynkszego efektu, sie podpoliło pary nad garcym a jak buchnył płómiyń, garniec sie hónym przikryło pokrywkóm. Jaki to było, nie wiym, bo mnie nikdy nie poczynstowali, a po rokach, jak żech mioł kónzumowani pozwolóne, tak już takóm warzónke żodyn nie umioł przirychtować.
Tomaszu Sochacki,
witej miyndzy nami, stracóny synu. Już my Cie tu wiyncyj razy spóminali. Łu nas sie kiedysi mówiło, jak prziszeł gdosi po strasznie dłógim czasie: „nale, kocur zdechnie!” Co do pyskówek, ni miyj strach, teraz tu zoglóndajóm sami rozumni ludzie. Je prowda, że to tu roz abo dwa kapke zajiskrziło w kóntekscie ideologicznym, ale hned my sie zhaltowali a wycofali sie z tego bez sińców na pyskach a szramów na hónorach. Wierzym, że to tak bedzie aji dalij.
Życzym wszystkim miłego dnia.

fakt, jo to widzioł, w tym "Kauflandzie" - to je dziadowina - ale ławki też ni ma na polu... yny sprzedać towar a rachować pinióndze...

Dodaj komentarz

Zawartość pola nie będzie udostępniana publicznie.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Dozwolone znaczniki HTML: <em> <strong> <cite> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

Więcej informacji na temat formatowania

Image CAPTCHA
Wpisz znaki widoczne na obrazku.
reklama
reklama