Pokielzać na skijach

Podziwejcie sie ludziska, co to na tym naszym świecie sie porobiło. Sónki s ryniferami stoły przeszło miesiónc na golutkich kamiyniach i nie szło ani dzieckóm wyłoślić, że sóm zaprzóngnióne do tych sónek po to, coby łóne poradziły nieskorzij smyczyć ji po śniegu. I naroz w jedyn dziyń pónboczkowi sie isto spómnało, że trzeja by było naszym dzieckóm pokozać jako tyn prowdziwny śniyg wyglóndo i skónd sie biere, a że wysuł go kapke za moc, to uż zaś je inszo wiec. Bo do dzisia jak tatowie s dzieckami pojechali kansi se pokielzać na skijach, to łóne widziały yno jak tyn śniyg leci s jakisi ruły. Trzeja sie było jdnakowóż wartko śpiychać, coby chcioż strzelić dzieckóm fotkem na śnigu, bo było go ze dwa dni i uż to stajało. Nie wiym gdo dzisio w tych modernych czasach tym śniegym rozporzóndzo, ale ni ma to dobre, coby tela energije wywalić yno na dwa dni radości. Taki przyszły do nas teraz dziwoki czasy, że wszecko musi być wartko sporzóndzóne. I możne też tymu, tyn śniyg wziył se to za ambit i jak pryndko sie pokozoł tak też wartko sie stracił. A że dzisio nie trzeja ekstra chodzić do zdjyńcorza na rychlij objednany termin, to każdy kiery mioł w kapsie telefón, to se s tym śniegym strzelił roz dwa fotke. Bydzie chocioż s tego śniega tela dobroci, że ta woda ś niego nie uciecze roz dwa do Olzy, ale dobrze namoczy wszecki trowniki. Gorzij yno na tym wyndzie to łobili, kiere je dycki na zime zasiote po to, coby porem miesiyncy być przikryte śniegowóm dekóm, kiero go chróni przed mrozym. Jak tak dalij pudzie to nasze dziecka bydóm swojim dzieckóm klarować, że śniyg kiejsi lecioł s nieba i nie trzeja było do tego żodnej wielki ruły.

Mini słownik gwary cieszyńskiej:

podziwejcie sie - poatrzcie, wyłoślić - wytłumaczyć, smyczyć - ciągnąć, isto - pewnie, wusuł - wysypał, kapke - trochę, wiec - rzecz, tatowie - rodzice, kansi - gdzieś, pokielzać - poślizgać, skije - narty, ruła - rura, śpiychać sie - śpieszyć się, dziecka - dzieci, dziwoki - śmieszne, sporzóndzóne - zrobione, objednany - zamówiony, łobili - zboże, dycki - zawsze, deka - kołdra.

Tóż miyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.