Parkowanie z piekła rodem (felieton)

On, wychowany w dużym mieście, od zawsze przyzwyczajony do korków, problemów z parkowaniem, długich podróży autobusami i tramwajami, wiecznie biegających gdzieś ludzi, kiedy przyjechał na kilka tygodni do Cieszyna, postanowił przekonać mnie, że oto żyję w mieście najlepszym ze wszystkich możliwych.

Żył sobie przez kilka dni w Cieszynie, spokojnie, nigdzie się nie śpiesząc, chodząc wszędzie piechotą, szczęśliwy jak nigdy, w dodatku coraz bardziej utwierdzony w swojej tezie „miasta idealnego". Przełom przyszedł podczas drugiej wizyty, kiedy musiał już poruszać się po Cieszynie samochodem. A był to przełom, który szybko zamienił się we frustrację. I nie o samą jazdę samochodem chodzi, acz o parkowanie, które „w małym mieście musi być przecież banalnie proste".

Miałem okazję towarzyszyć mu podczas pierwszej próby zaparkowania w Cieszynie, a sytuacja wyglądała co najmniej tak:

Około godziny 9.00 przyjeżdżamy do Cieszyna, o 9.30 mamy spotkanie na cieszyńskim rynku. Pół godziny, zdążymy jeszcze napić się kawy. Pierwsza próba - Plac Dominikański, oczywiście za ratuszem ani jednego miejsca. Zaczynają się poszukiwania miejsc przy wąskich uliczkach - Sejmowej, Nowym Mieście, Ratuszowej. Niepowodzenie, robimy jeszcze jedno kółko, bez skutku. „Za liceum Osuchowskiego jest płatny parking, tam powinno być miejsce". Nie było. Pan obsługujący parking z miłym uśmiechem obwieścił nam, że nie mamy na co liczyć i lepiej, żebyśmy szukali parkingu gdzieś dalej od centrum. A zatem ostatni płomyk nadziei - duży parking pod Wzgórzem Zamkowym i browarem, w dodatku darmowy! Jedziemy szybko, na zegarze 9.20, po drodze obserwujemy jeszcze zapchaną samochodami Menniczą, do spotkania coraz mniej czasu. Wjeżdżamy na parking pod Zamkiem, na którym każde miejsce wykorzystane jest do ostatniego centymetra, samochody wyglądają jak sardynki w puszce, przytulone do siebie, miejsca dla nas oczywiście nie ma. Szybka decyzja, szukamy dalej, jeździmy coraz bardziej nerwowo, w końcu przy Cieszyńskiej Wenecji znajdujemy jedno miejsce parkingowe. Pozostaje tylko wbiec na cieszyński rynek (tak, schody przy Wenecji po raz pierwszy nie wydają mi się urocze), a i tak spóźniamy się 10 minut.

Pół godziny zajęło nam znalezienie miejsca parkingowego, wcale nie w Krakowie, Katowicach czy Warszawie, tu, w Cieszynie, gdzie przecież nikt nigdzie się nie śpieszy, gdzie - przynajmniej w opinii (już nieaktualnej) mojego przyjaciela - problemów być nie powinno. Tak, parkowanie w Cieszynie może być prawdziwym koszmarem, a dotychczasowe pomysły poprzedniej władzy, jak stworzenie parkingu na rynku, delikatnie rzecz ujmując, do błyskotliwych nie należały. Propozycja jednego z radnych, żeby mieszkańcom zaproponować darmową komunikację, co odciąży centrum miasta, jest z kolei nierealna ekonomicznie, co zresztą potwierdził sam burmistrz. Problem w tym, że innych propozycji na rozwiązanie tych problemów na razie się nie doczekaliśmy.

Dzisiaj rozmawiam z przyjacielem, a on mówi już: „nie ma miast idealnych, każde ma rysy, Cieszyn też". Jedną z nich jest właśnie parkowanie, a kilka innych też by się znalazło. W takim razie spytajmy urzędników: co z miejscami parkingowymi, czy macie jakieś pomysły?