Rok 2010 w polityce: Ficek odszedł, kobiety zostały

Politycznym pożegnaniem, ale i wydarzeniem roku 2010 na pewno była rezygnacja z ponownego kandydowania na urząd burmistrza przez Bogdana Ficka. Deklaracja burmistrza Cieszyna wielu zaskoczyła, bo w polskiej polityce nieczęsto zdarza się, że ktoś rezygnuje z takiego stanowiska z własnej nieprzymuszonej woli i bez podtekstów.

Jako że pewne fotele nie lubią zbyt długo być niegrzane, szybko znaleźli się politycy chcący oddać trochę swojego ciepła. W Cieszynie było ich aż nadto. Ostatecznie fotel burmistrza wygrał Mieczysław Szczurek, co również dla wielu było sporym zaskoczeniem, bo to polityk raczej niewychylający się, niekoniecznie lubiący pierwsze strony gazet. Tak przynajmniej było przez ostatnie lata, gdy za Bogdana Ficka był dyrektorem Domu Spokojnej Starości w Cieszynie, a następnie wicestarostą cieszyńskim (przez ponad pół roku był właściwie starostą, gdy jego szef Czesław Gluza po ciężkim wypadku samochodowym na długie miesiące wylądował w szpitalu). Zawsze bardziej urzędnik, niż polityk, czego oczywiście nie można stawiać mu jako zarzut. Zawsze też lojalny. Gdy Gluza leżał w szpitalu, nie próbował zawalczyć o najwyższy stołek w powiecie. O stanowisko burmistrza Cieszyna postarał się dopiero wówczas, gdy jego dawny szef postanowił odejść z polityki. A jakim będzie burmistrzem? - Dajmy mu szansę - słyszę od wielu cieszyniaków, nawet tych, którzy niekoniecznie na niego głosowali. Oby Szczurek tę szansę wykorzystał.

Do kategorii politycznych upadków na pewno należy zaliczyć pożegnanie ze stołkiem burmistrza Wisły Andrzeja Molina, którego wyborcy ocenili bardzo surowo, nie dając mu nawet wejść do drugiej tury. Był też polityczny come back roku, i też w Wiśle. Mowa o powrocie do burmistrzowania Jana Poloczka. W Wiśle w ogóle zrobiło się gorąco, bo nie należy zapominać również o Pawle Brągielu, który choć ostatecznie przegrał walkę o stołek burmistrza, to do rady wprowadził swoich radnych i przez następne lata pewnie będzie recenzował poczynania Poloczka.

Nie był to rok udany również dla znanych cieszyńskich radnych: Jana Żurka, Aleksandra Matysiaka i Olgierda Lizonia (ten ostatni jako jedyny został ponownie radnym, za to sromotnie przegrał wybory na burmistrza). Podsumowałbym to jako odejście wielkiej trójki (nie mylić ze Trójcą), ale odejście na pewno nie ostateczne. Na zawsze świata polityki nie opuści też na pewno Andrzej Bacza, który przeszarżował jako przewodniczący Rady Miejskiej Skoczowa i przegrał walkę o Ratusz, nie zostając nawet radnym. Bacza to jednak typowy polityczny fighter, więc prędzej czy później wstanie z desek, otrząśnie się, otrze krew z łuku brwiowego i ponownie skrzyżuje rękawice w walce.

Ale tak naprawdę prawdziwymi wygranymi wyborów samorządowych 2010 są kobiety: Anna Grygierek w Strumieniu, Danuta Rabin w Istebnej, Janina Żagan w Skoczowie, Elżbieta Dubiańska-Przemyk w Chybiu i Iwona Szarek w Brennej. Wbrew niedowiarkom, powtórzyły sukces sprzed lat. Pokazały, że parytety są niepotrzebnym wymysłem emancypantek. - Myślę, że Śląsk Cieszyńskim jest takim specjalnym miejscem, gdzie wyborcy nie mają większego problemu z płcią kandydatów do stanowisk burmistrzów, wójtów czy radnych. Myślę, że wiele pań wciąż zwleka z większym zaangażowaniem się w politykę, a przykład Śląska Cieszyńskiego udowadnia że naprawdę się do tego nadajemy - podsumowała w wywiadzie dla Gazetycodziennej.pl burmistrz Strumienia.

No i na koniec polityczny awans na wyjeździe Krystiana Legierskiego z Koniakowa, który został radnym Warszawy. Awans nie byle jaki, bo 32-latek jest pierwszym - co media z dumą podkreśliły - otwartym gejem wybranym na publiczną funkcję w Polsce. Swoją drogą, ciekawe ile głosów Legierski by dostał, gdyby startował na radnego w rodzinnym Koniakowie?