Do wielu rzeczy podchodził krytycznie

Jan Pyszko urodził się w Oldrzychowicach 14 kwietnia 1930 roku. Ukończył Gimnazjum Polskie w Czeskim Cieszynie oraz studia medyczne na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu oraz Uniwersytecie Bazylejskim w Szwajcarii, uzyskując specjalizację w chirurgii I i II stopnia oraz doktorat i habilitację. Jego kariera zawodowa była bogata. W Ołomuńcu wybudował laboratorium chirurgii eksperymentalnej. W Szwajcarii, gdzie mieszkał od 1969 roku, założył prywatną klinikę. Był autorem 25 publikacji naukowych z zakresu medycyny. Zawsze interesował się sprawami Polski i Polonii. Był założycielem polsko-polonijnej partii politycznej Organizacja Narodu Polskiego–Liga Polska, z ramienia której kandydował w 2005 roku na prezydenta RP, a także prezesem Związku Organizacji Polskich w Szwajcarii, czołowym działaczem Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, Fundacji Słowa Polskiego dla Zaolzia i innych organizacji. Za swoją działalność został odznaczony wieloma orderami i odznaczeniami – m.in. Orderem „Polonia Semper Fidelis” (1996), „Polonia Mater Nostra est” (2003), dwukrotnie medalem Senatu RP (1999 i 2000) i medalem zasługi Zarządu Głównego Związku Harcerstwa Polskiego.

Był fundatorem odnowy pomników i tablic pamiątkowych. Zafundował m.in. odnowę mogiły i wykonanie tablicy pamiątkowej (1995), przypominającej polskich żołnierzy zamordowanych w Stonawie w wojnie czesko-polskiej w 1919 roku oraz tablicy pamiątkowej Józefa Piłsudskiego w Jabłonkowie. — W 2006 roku doktor Pyszko sfinansował wykonanie pięknej tablicy z brązu, upamiętniającej 100-lecie polskiej szkoły — mówi Wilhelm Zmełty, wiceprezes Miejscowego Koła Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego w Oldrzychowicach, którego Jan Pyszko był od 1997 roku członkiem.

W ostatnich latach najściślejsze kontakty utrzymywał z Macierzą Szkolną w RC. Jej prezes Jan Branny regularnie kontaktował się z Janem Pyszką. — Jego śmierć mnie bardzo zaskoczyła, jeszcze we wtorek rozmawiałem z nim, a w niedzielę przyszła wiadomość o jego śmierci — mówi Branny.

Pyszko, pomimo ciężkiej choroby, do ostatnich chwil angażował się w polskie sprawy, pomagał – również finansowo – Macierzy w przygotowaniu projektu do Unii Europejskiej na wybudowanie ośrodka na Bagińcu. Budynek byłej polskiej szkoły, który doktor Pyszko kupił dla swoich rodziców, po ich śmierci od 1994 roku dzierżawił Macierzy, a w 2000 roku podarował go jej, wraz z przyległymi gruntami, na własność. — Doktor Pyszko był człowiekiem niezwykle ofiarnym, bardzo pomagał Zaolziu, był wielkim darczyńcą tej ziemi. Do wielu rzeczy podchodził krytycznie, lecz to jego krytyczne podejście pomagało w pozytywnym rozwoju spraw — wspomina zmarłego Jan Branny.