Niepewna przyszłość studentów!

O problemach łódzkiej uczelni, wobec której polskie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego wszczęło postępowanie likwidacyjne, pisaliśmy już na łamach „Głosu Ludu”. Ministerstwo zdecydowało się na ten krok ze względu na szereg wykrytych uchybień. Uczelnia prowadzi zajęcia edukacyjne w ośrodkach zamiejscowych, które nie mają do tego uprawnień.

Uczelnia stara się teraz uporządkować swoje sprawy. Od tego zależy, czy będzie mogła nadal działać. Studentów czekają jednak utrudnienia. „Gazeta Wyborcza”, która jako pierwsza poinformowała o problemach łódzkiej uczelni, napisała w czwartek, że studenci wydziałów zamiejscowych, m.in. z Wodzisławia Śląskiego i Bytomia, będą musieli na część zajęć dojeżdżać do Łodzi. Uczelnia będzie ich tam zawoziła autokarami. Dla studentów będzie to wiązało z poważnymi utrudnieniami.

„Głos Ludu” próbował dowiedzieć się, jak wygląda aktualna sytuacja placówki w Hawierzowie. Dwa tygodnie temu jej menedżer Hana Durčáková przekonywała, że nie dochodzi do żadnych zmian. Okazuje się jednak, że przyszłość hawierzowskiego punktu informacyjno-rekrutacyjnego (taki jest oficjalny status hawierzowskiej filii) jest niepewna. Nie wiadomo, czy nadal będzie się tam mogła odbywać nauka. – Wystąpiliśmy do ministra spraw wewnętrznych i administracji o zgodę na prowadzenie uczelni za granicą. Czekamy na odpowiedź ministerstwa. Od tej odpowiedzi uzależniamy naszą działalność na terenie Czech – napisała wczoraj w odpowiedzi na nasze pytania Ewelina Krupa z działu prasowego AHE w Łodzi. Dodała, że konkrety będą znane najprawdopodobniej na początku września. W hawierzowskiej placówce AHE studiuje zaocznie na sześciu kierunkach kilkaset osób.

Ivona Tarabová, która w tym roku skończyła w Hawierzowie studia na kierunku pedagogicznym i obroniła tytuł magisterski, powiedziała naszej gazecie, że egzaminy musiała zdawać w Polsce, w Wodzisławiu Śląskim. Miejsce egzaminów do końca nie było pewne, decyzje się zmieniały. Czescy studenci zdawali egzaminy po czesku – przed komisją egzaminacyjną złożoną z polskich i czeskich pedagogów. Tarabová twierdzi, że problemów językowych nie było. Poziom nauczania na uczelni ocenia jako dobry. – Studia licencjackie robiłam na Uniwersytecie Ostrawskim, więc mam porównanie. W Hawierzowie nie było gorzej. Wykładowców mieliśmy głównie czeskich, z Uniwersytetu Ostrawskiego i Śląskiego w Opawie. Uważam, że to oni gwarantowali dobry poziom. Na pewno nie jest tak, że za czesne można tam sobie „kupić” wykształcenie. Gorzej wyglądała strona organizacyjna. Panował chaos, często do końca nie było wiadomo, co i jak będzie. Decyzje podejmowane w Polsce często się zmieniały. Od początku wiedzieliśmy, że uczelnia nie ma czeskiej akredytacji, co nas trochę niepokoiło, ale studia przebiegały, jak powinny, więc nie było powodów do obaw.