Powrót do PRL-owskiej szkoły. Mówimy zdecydowanie Nie!

Minister Anna Zalewska podkreśliła, że reforma jest przemyślana i rozłożona na wiele lat, a jej treść została "poparta badaniami i wielomiesięcznymi konsultacjami". Nie likwidacja, nie rewolucja, a "stopniowe wygaszanie" - tak PiS tłumaczy się z głośnego hasła "likwidacja gimnazjów". Bez względu na użytą terminologię nie da się jednak ukryć, że efektem zapowiadanych zmian ma być powrót do starego systemu szkolnictwa. Reforma oświaty oznacza wstrzymanie rekrutacji do gimnazjów już od roku szkolnego 2017/2018.

Przypomnijmy sobie jak i kiedy powstały.

Gimnazja powróciły do polskiego systemu oświaty 16 lat temu, 1 września 1999 roku. Stały się drugim, obowiązkowym etapem edukacji dla najmłodszych, po 6-letniej szkole podstawowej, a przed 3- lub 4-letnią szkołą ponadgimnazjalną. Wprowadzenie gimnazjów było elementem reformy edukacji, która była jedną z "czterech wielkich reform" przeprowadzonych przez rząd Jerzego Buzka.
Prawo i Sprawiedliwość zdaje się nie pamiętać, że gimnazja w 1999 r. wprowadził rząd AWS - czyli partia, której struktury ewoluowały właśnie w PiS. Utworzenie nowego ugrupowania nie byłoby przecież możliwe bez popularności, którą Lech Kaczyński zdobył jako minister sprawiedliwości i prokurator generalny w gabinecie Jerzego Buzka.To, że ówczesna prawica poparła utworzenie gimnazjów, nie jest dla nikogo tajemnicą. Dużo ciekawsze jest to, kto z obecnych polityków PiS w 1998 roku głosował "za": a byli to m.in. Jarosław Kaczyński, Antoni Macierewicz i Mariusz Kamiński - wynika z sejmowych protokołów.

Szefowa rządu wraz z minister edukacji Anną Zalewską 9. listopada wzięła udział w spotkaniu z wojewodami oraz kuratorami oświaty. -Inwestowanie w przyszłość Polski to inwestowanie w młodych ludzi - mówiła premier, podkreślając, że reforma edukacji to efekt rozmów z Polakami.

Podobna debata odbyła się w dniu wczorajszym(9 listopada) w Cieszynie. I podstawowym , pierwszym pytaniem jakie wszyscy zadali było: - Dlaczego rozmowy Pani Premier nie dotarły do Cieszyna? I dlaczego nikt naszego głosu nie bierze pod uwagę? Ale jak widać stało się to tradycją. Choć jedno rządzącej partii się udaje, dotrzymują obietnic przedwyborczych. Tylko czy te zmiany są dobre i jakie konsekwencje za sobą pociągają? Odnoszę wrażenie, że gimnazja są kozłem ofiarnym narodowej niechęci do szkoły. Likwidacja gimnazjów to takie rytualne palenie czarownic, które poza odreagowaniem i zemstą nic dobrego nie przynosi. Szkody społeczne będą wielkie a nie będzie żadnego zysku edukacyjnego. Dlatego likwidację gimnazjów spokojnie można wyjąć z zestawu „zemsty” politycznej i społecznego odreagowania. Możemy skupić się na argumentacji merytorycznej a nie na emocjonalnej.

Nagłe zmiany w systemie edukacji nie są dobre z kilku względów. Nauczyciele potrzebują wsparcia i pomocy a nie ciągłego podrzucania zmian (nauczyciele potrzebują spokoju a nie nieustannego chaosu). Postulat likwidacji gimnazjów nie wynika z jakichkolwiek przeprowadzonych badań edukacyjnych lecz z indywidualnych opinii, mocno subiektywnych i najczęściej dotyczących przeszłości. Jest wiele niedociągnięć w polskim systemie edukacyjnym, włącznie z gimnazjami i wiele problemów, którymi trzeba się pilnie zająć. Za sukcesy edukacyjne nastolatków, mierzone międzynarodowymi raportami PISA, odpowiedzialne jest także kształcenie ogólne, w tym realizowane w gimnazjach. Oczywiście, edukacja to problem złożony i wieloczynnikowy. Byłoby uproszczeniem cały sukces przypisywać gimnazjom, niemniej dotychczasowe dane wskazują, że to był dobry pomysł i warto go ulepszać a nie likwidować. Jak podaje raport, znacznie zmniejszył się odsetek uczniów mających bardzo niski poziom umiejętności, czyli zagrożonych wykluczeniem społecznym, a wzrosła grupa uczniów o najlepszych wynikach.

Słuchając głosów na wczorajszej debacie chciałam znaleźć rzeczowy argument na to, że szkoła PRL-owska będzie lepsza niż szkoła, którą stworzyliśmy w III RP, ale takiego uzasadnienia nie ma. Pozostają tylko pytania o zagospodarowanie budynków i kto znów za te zmiany zapłaci, o etaty nauczycielskie, o przyznane dotacje? O to jak poradzą sobie uczniowie z ogromnym chaosem, który na pewno pojawi się we wrześniu. Pytań jest wiele. Pojawia się uzasadniony żal dyrektorów szkół, nauczycieli i rodziców. Ogrom wykonanej pracy i osiągnięć po 17 latach nagle trzeba spakować w karton. Całkowity sprzeciw jest uzasadniony i wywołany niezrozumieniem i brakiem konkretnych odpowiedzi na zadawane pytania. Co tak naprawdę możemy zrobić? Jak zmierzyć się z tym problemem i jak zatrzymać reformę, która już 8 listopada została przyjęta? Nie wiem czy taka debata coś zmieni. Jesteśmy małym głosem, którego nikt nie brał pod uwagę i z pewnością teraz nie weźmie. Jedynie co możemy zrobić to zaprotestować na skalę ogólnokrajową. Choć to smutne, że nikt nie słucha głosu społeczeństwa a w Polsce przestaliśmy rozmawiać. Pojawiają się decyzje a my możemy tylko głośno przedstawić swój sprzeciw. Na cieszyńską debatę przybyli przedstawiciele samorządowi, przedstawiciele UŚ, dyrektorzy szkół, nauczyciele i rodzice. Niestety nie zostały rozwiane wątpliwości i nikt nie odpowiedział na postawione pytania. Na tym etapie nikt nie potrafi tego zrobić.