Pierwsi Niepodlegli ziemi CieszyńskiejDorota Kuszyńska (ur. 1 stycznia 1876 r. w Tarnowie - zm. 22 listopada 1952 r. w Warszawie) W okresie I wojny aktywnie walczyła o powrót Cieszyńskiego do Macierzy, m.in. jako działaczka Naczelnego Komitetu Narodowego. Była jednym z najaktywniejszych członków ponadpartyjnej Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego, od jej powstania w październiku 1918 r. do zakończenia działalności w roku 1920. W styczniu 1919 brała udział w obronie dworca w Boguminie przed atakiem wojsk czeskich. Stanowczo potępiała podział Śląska Cieszyńskiego przez Radę Ambasadorów w Paryżu. Po przyznaniu Bogumina Czechom, w 1921 r. razem z mężem wyprowadzili się do Łodzi, a potem w 1927 do Warszawy. Czołowa działaczka PPS – członkini Rady Naczelnej (1918-1939), a w l.1928-39 w CKW partii. Weszła w skład Zarządu Głównego (ZG) Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych i Robotniczego TPD, wchodziła w skład egzekutywy II Międzynarodówki, pracowała w Lidze Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W latach 1925 – 35 była senatorem z listy PPS i Centrolewu. W czasie II wojny światowej zaangażowana w tajne nauczanie, ukrywała się pod Grójcem. Od 1943 w kierownictwie PPS – WRN, a po wojnie jako członek RN PPS weszła w skład Krajowej Rady Narodowej. Została wybrana posłem do Sejmu Ustawodawczego. Brała udział w próbie powołania niezależnej od komunistów Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej. Od 1948 posłanka z ramienia PPS, a później PZPR, prezes ZG Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
|
reklama
|
Oczywiście ważne jak zaczyna, ale ważniejsze jak kończy.
Dodaj komentarz