W obozie zagłady w Buchenwaldzie uczczono pamięć Karola Kulisza

Tablica w Buchenwaldzie.

Tablica na budynku „BETEZDA“ w Ligotce Kameralnej.

8 maja 2020 miała się odbyć uroczystość w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, w ramach której planowano odsłonięcie tablicy naszego rodaka. Niestety z powodu zamkniętych granic nie było to możliwe.

Dopiero w ubiegły piątek 11 września udały się do Buchenwaldu delegacje Diakonii Śląskiej, Diakonatu Eben Ezer z Dzięgielowa oraz zaprzyjaźnionej Diakonii w niemieckim mieście Lemgo. Odsłonięcia tablicy pastora Karola Kulisza dokonał biskup senior Śląskiego Kościoła Ewangelickiego A.W. Jan Wacławek w asyście ks. Emila Gajdacza i dr. Bartolta Haase z Eben-Ezer w Lemgo.
Przed budynkiem krematorium odbyła się podniosła uroczystość, zabrzmiały pieśni i został przedstawiony życiorys męczennika. W modlitwach wyrażono wdzięczność za jego pracę i wysiłki na rzecz kościoła, diakonii i społeczeństwa Śląska Cieszyńskiego.
Prowadzącym uroczystość oraz tłumaczem był pastor Mirosław Danyś, pomysłodawca umieszczenia tablicy w Buchenwaldzie.

ks. Karol Kulisz (1873-1940)

Kulisz Karol, ks. - działacz społeczny i narodowy na Śląsku Cieszyńskim, wydawca literatury religijnej.
Urodził się 12 czerwca 1873 r. w Dzięgielowie pod Cieszynem jako syn rolnika i robotnika huty w Trzyńcu. Ukończył państwowe gimnazjum niemieckie w Cieszynie w 1894 r., a następnie studiował teologię ewangelicką w Wiedniu i Erlangen. W 1899 r. został wikariuszem w Ligotce Kameralnej, a w 1908 r. proboszczem, którą to funkcję pełnił do 1918 r. Był bliskim współpracownikiem ks. Franciszka Michejdy, proboszcza w Nawsiu, ówczesnego przywódcy polskich ewangelików na Śląsku Cieszyńskim. Razem pracowali w Towarzystwie Ewangelickiej Oświaty Ludowej w Cieszynie oraz w Kole Polaków Teologów Ewangelickich. W 1913 r. założył w Ligotce dom dla starców i ludzi niedołężnych „Betezda”. Wydawał pismo religijne „Dla Wszystkich”. W l. 1910-19 był redaktorem ewangelickiego miesięcznika religijnego „Słowo Żywota”. W 1914 r., pomimo iż wybrano go na proboszcza parafii ewangelickiej w Cieszynie, Naczelna Rada Kościelna nie zatwierdziła tego wyboru aż do wybuchu I wojny światowej. Uczynił to dopiero Konsystorz Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego w Polsce w 1919 r. Jako proboszcz cieszyński pracował do września 1939 r. W przełomowych dla przyszłości Śląska Cieszyńskiego latach 1918-20 bardzo aktywnie występował w sprawie przynależności tego regionu do Polski. W grudniu 1918 r. podpisał wraz z innymi duchownymi ewangelickimi memoriał o przyłączenie tej części Śląska do Polski, który to memoriał został przedłożony przez ks. sup. Juliusza Burschego na Konferencji Pokojowej w Paryżu w marcu 1919 r. W lecie tegoż roku udał się do Paryża wraz z ks. J. Mamicą z ramienia Rady Narodowej Śląska Cieszyńskiego, by bronić tych postulatów. Ponownie interweniował w tej sprawie w Paryżu w 1920 r. jako członek polskiej delegacji. W 1921 r. został seniorem ewangelickiej diecezji cieszyńskiej i pełnił tę funkcję do 1936 r. W 1920 r. założył Zakłady Opiekuńczo-Wychowawcze „Ebenezer” w Dzięgielowie. W 1921 r. stworzył diakonat żeński dla opieki nad dziećmi i starcami w Dzięgielowie i Ligotce Kameralnej. Wydawał też w Cieszynie dwutygodnik „Słowo Kościelne”. Znany był jako utalentowany kaznodzieja, opublikował zbiór swych kazań. Aresztowany we wrześniu 1939 r. przez gestapo za działalność narodową, zginął w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie 8 maja 1940 r.

https://reformacja2017.slaskie.pl/content/ks-karol-kulisz