Rechtor zowziyntej notury

W historii Istebnej Rudolf Szotkowski był postacią wyjątkową. Był nie tylko kierownikiem szkoły. Zbierał i układał pieśni ludowe, założył zespół folklorystyczny znany dziś jako Zespół Regionalny Istebna, leczył ludzi, udzielał się w polskich organizacjach.

Urodził się w 1874 roku w Puńcowie, ale po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Cieszynie trafił do Istebnej i zakochał się w górach. Zakochał się też w góralce Zuzannie Kobieluszównie, z którą ożenił się w 1901 roku i miał sześcioro dzieci.

Młody nauczyciel nigdy nie ukrywał swojego przywiązania do polskości. W 1904 roku za to, że zarzucał kierownikowi szkoły renegactwo w kwestiach narodowych, został ukarany grzywną. Szotkowski swojego psa nazwał Bismarkiem i z tego powodu podobno doczekał się nawet procesu. Przed sądem sprytny nauczyciel wykazał, że słynny Żelazny Kanclerz był także wrogiem Austrii.

Mniej szczęścia miał w 1907 roku. Rada gminy Istebna miała zdecydować o przekształceniu miejscowej polskiej szkoły w polsko-niemiecką. Szotkowski był przeciwny germanizacji szkoły, chociaż jednocześnie popierał zwiększenie godzin języka niemieckiego jako osobnego przedmiotu. Kiedy 10 lipca 1907 roku przyszło do głosowania, wstrzymał się od głosu, obawiając się reakcji władz szkolnych. Później zebrał się na odwagę i 22 lipca wraz z czterema innymi samorządowcami zaprotestował przeciwko uchwale rady gminy. Reakcja władz szkolnych była wręcz błyskawiczna. Już 3 września został przeniesiony z Istebnej do Żywocic.

Jako, że dalej nie ukrywał się ze swoimi przekonaniami, władze nie pozwalały mu pracować dłużej w jednym miejscu. Później uczył jeszcze w Mnisztwie i Bukowcu aż w 1920 roku wrócił do ukochanej Istebnej. Jako ciekawostkę można odnotować fakt, że Rudolf Szotkowski, katolik, był organistą w miejscowym kościele ewangelickim, poświęconym w 1930 roku. Słynny nauczyciel, z racji niepokornego charakteru zwany rechtorem zowziyntej notury, zmarł 18 czerwca 1939 roku, przygotowując mowę pogrzebową dla swojego przyjaciela Michała Kawuloka.