Trzynieccy Stalownicy po raz 3. w ponad 90-letniej historii klubu zostali mistrzami Republiki Czeskiej. W finałowej rywalizacji nie pozostawili rywalowi z Liberca żadnych złudzeń, i po raz drugi z rzędu cieszą się z tytułu.
W poniedziałkowy wieczór wybrzmiał ostatni akord jednego z najdziwniejszych sezonów w całej historii ligi hokejowej. Rozgrywany w cieniu pandemii, bez kibiców na trybunach, z przekładanymi meczami, okazał się jednak szczęśliwy dla zawodników spod Jaworowego. Przed jego rozpoczęciem wielu ekspertów twierdziło, że sukcesem będzie jeśli uda się rozegrać sezon w całości. Tuż po inauguracji, gdy kilka drużyn musiało przechodzić kwarantannę wydawało się, że przed wszystkimi nie tylko trudne, ale być może niewykonalne zadanie. A jednak wraz z upływem kolejnych tygodni liga złapała właściwy rytm, a dla niektórych drużyn rozgrywki wyraźnie przyspieszyły. I tak np. Stalownicy przez kilkanaście tygodni rundy zasadniczej musieli nadrabiać zaległości z września i października, grając rekordowe ilości spotkań w miesiącu. Na finiszu sezonu zasadniczego okazało się, że lepsza od Stalowników po rozegraniu regulaminowych 52 meczów jest tylko praska Sparta. Jednak zajęcie drugiego miejsca gwarantowało zawodnikom śląskiego klubu nie tylko dobry układ gier w play-offach, ale także kwalifikację do kolejnej edycji Hokejowej Ligi Mistrzów. Pierwszą rundę play-offów przeszli jak burza, roznosząc w pył Kometę Brno, gdzie w rywalizacji do czterech wygranych meczów ani razu nie pozwolili drużynie z Moraw cieszyć się ze zwycięstwa. Zupełnie inny przebieg miały zmagania w półfinale, gdzie wyższość nad ekipą BK Mlada Boleslav udowodnili dopiero w siódmym, decydującym spotkaniu.
Przed rozpoczęciem wielkiego finału kibice wiedzieli, że czeka ich powtórka sprzed dwóch lat, gdy rywalem do mistrzowskiej korony była również drużyna Białych Tygrysów z Liberca. Ekipa z Sudetów w półfinale uporała się z praską Spartą, jednym z największych faworytów rozgrywek.
Stalownicy w finałowej rozgrywce od pierwszych spotkań sprawiali o wiele lepsze wrażenie niż ich rywale. Grali skuteczniej, szybciej, bardziej kombinacyjnie. Bezsilność rywali przejawiała się także w nadmiernej ostrości w grze, więc w kluczowych momentach spotkań decydowały niuanse, jak umiejętność wykorzystywania gry w przewadze. Losy tej rywalizacji rozstrzygnęły się w 5 meczach - decydujący o obronie mistrzowskiego tytułu odbył się w poniedziałek. Tego dnia 45. urodziny świętował trener Stalowników, Václav Varaďa. - To najpiękniejszy prezent, jaki mogłem sobie wymarzyć - mówił wzruszony po meczu. Jest to trzeci tytuł Varaďy z zespołem z Trzyńca. Pierwszy świętował w 2011 roku jeszcze jako zawodnik. Dwa kolejne – 2019 i 2021 wywalczył jako trener. Wzruszającym momentów było jednak więcej – jak choćby chwila, gdy okazały Puchar Masaryka jako pierwszy uniósł w górę Petr Vrána, kapitan HC Oceláři, który zimą przeżył osobisty dramat i tragiczną śmierć małżonki.
Teraz przed Stalownikami zasłużone urlopy. I pozostaje żyć nadzieją, że następny sezon rozpocznie się już w hal;ach wypełnionych kibicami. Pierwszy dobry znak pojawił się już w czasie finałów – poniedziałkowy mecz mogło zobaczyć w hali już 800 kibiców.
Dodaj komentarz