Sukcesy i niepowodzenia senatora

Tadeusz Kopeć do Senatu VII kadencji został wybrany w 2011 roku w okręgu, obejmującym powiaty cieszyński i żywiecki. Podobnie jak do posłów z naszego regionu, zwróciliśmy się do niego z prośbą o wskazanie największych sukcesów i niepowodzeń w pracy parlamentarnej. Poniżej znajdują się, szczegółowo wypunktowane odpowiedzi senatora Kopcia.

1. Poczytuję sobie za zaszczyt wiceprzewodniczenie Senackiemu Zespołowi Spółdzielczemu (w sprawy spółdzielczości jestem zaangażowany od szeregu lat), w którym, przy aktywnym moim udziale, trwają prace nad ustawami o spółdzielczości dla całego sektora spółdzielczości mieszkaniowej oraz - de facto - reaktywowaniem spółdzielni uczniowskich oraz nad umocnieniem w polskim krajobrazie bankowości banków spółdzielczych, co zbiega się ze 150-tą rocznicą urodzin Franciszka Stefczyka, inicjatora zakładania kas oszczędnościowo-pożyczkowych.

2. Będąc natomiast członkiem senackiej Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, na mój wniosek zwiększono o kwotę 1 mln zł. budżet Rzecznika Praw Obywatelskich, co niewątpliwie usprawni Jego działalność.

3. Odnoście problematyki lokalnej pragnę uwypuklić moje mocne zaangażowanie się w sprawy lecznictwa szpitalnego. Nie zapominając o potrzebach i nadal służąc wszelką możliwą pomocą Szpitalowi Śląskiemu w Cieszynie, ostatnio poświęciłem sporo czasu na praktyczną realizację zapisów ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, wspierając pionierską inicjatywę władz Żywiecczyzny i partnera prywatnego, mającą doprowadzić do wybudowania i prowadzenia nowoczesnego szpitala.

4. Z mojej inicjatywy pod koniec września w Cieszynie odbyła się wystawa Głos Wolnej Europy. Wystawa ukazuje najważniejsze wydarzenia z historii Głosu Wolnej Polski/Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Jej celem jest przede wszystkim zobrazowanie fenomenu RWE - rozgłośni, która odegrała znaczącą rolę w kształtowaniu i wspieraniu antytotalitarnego oporu w naszym kraju.
Bardzo cenię sobie kontakt osobisty z wyborcami, bez którego nie sposób byłoby poznać problemy mieszkańców powiatu cieszyńskiego i żywieckiego ani realnie je rozwiązywać. Mam kontakt z mieszkańcami po przez dyżury senatorskie w biurze w Cieszynie i spotkania.

Co do moich niepowodzeń (wskazując na siebie, siłą rzeczy dokonuję pewnego uproszczenia), mogę przedstawić jedynie dwa takie przypadki.

Wykonując wyrok Trybunału Konstytucyjnego dot. poprawienia przepisów Prawa prasowego, jako ówczesny członek senackiej Komisji Ustawodawczej poczytuję sobie za porażkę nieujęcie w przepisach tego prawa instytucji "sprostowania".

Za drugie moje niepowodzenie uznaję niezapobieżenie uszczupleniu środków budżetowych Senatu na realizację zadań związanych z Polonią.