Ryszard Barcik: Pozostaję neutralny

Dlaczego dwukrotnie startował Pan w wyborach z list SLD i SLD-UP, a w tegorocznych wyborach parlamentarnych już nie?

Może dlatego, że człowiek z wiekiem mądrzeje. Od razu sprostuję, że dotyczyło to wyłącznie wyborów w 2004 roku, kiedy startowałem w wyborach uzupełniających do Senatu. Z list SLD-UP nigdy nie startowałem. Nigdy nie należałem do SLD. W tamtych czasach myślałem, że warto skorzystać z doświadczeń zawodowych polityków i ich zaplecza w starcie w wyborach. Nigdy wcześniej nie kandydowałem do tego typu funkcji państwowych i warto było nauczyć się tego od kogoś, kto to już robił. Nie miało to jednak wpływu na moje poglądy oraz sumienie, którego słucham i którym się kieruję. W tych wyborach uznałem, że najlepszą formą startu będzie „kandydat niezależny”. Jako dwukrotny rektor Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej, apolityczny kandydat oraz społecznik mogę powiedzieć, że opowiadanie się za jedną czy drugą partią zawsze stawia część wartościowych dla społeczności lokalnej ludzi w opozycji. Na dłuższą metę nie służy to nikomu. Pozostaję neutralny i szanujący każde środowisko. To dobra pozycja, aby koncentrować się na ludziach.

Pochodzi Pan z Żywiecczyzny, a zawodowo jest Pan związany z miastem Bielsko-Biała. Startuje Pan jednak w wyborach do Senatu z okręgu nr 79 (powiat cieszyński i powiat żywiecki) - dlaczego? Na ile zna Pan powiat cieszyński i w jaki sposób wykazał się już Pan w działaniach na jego rzecz?

Przede wszystkim Żywiecczyzna to moje rodzinne korzenie i dom, a Śląsk Cieszyński to działania społeczne i współpraca z uczelniami i środowiskiem akademickim.

Nie wszyscy wiedzą, że ATH jest bardzo silnie związana z powiatem cieszyńskim: patronuje studiom podyplomowym w Cieszynie, a także szkołom średnim; utworzyła jedyny na terenie południowym Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości, w którym młodzi ludzie, studenci mają doskonałe warunki do rozwoju działalności gospodarczych, firm z pomysłem, otrzymując wsparcie księgowe, prawne, marketingowe i biurowe - bardzo wielu z nich pochodzi właśnie z terenów powiatu cieszyńskiego; utworzyła Centrum Innowacji i Transferu Technologii, które współpracuje z wieloma firmami, na terenie powiatu cieszyńskiego, udostępniając im laboratoria uczelni, wykonując ekspertyzy i próby techniczne oraz przeprowadzając cały proces uzgodnień aż do wdrożenia - istotnych wdrożeń na terenie powiatu mieliśmy już kilka; wspiera wszystkie inicjatywy związane z kształceniem ustawicznym, czyli Uniwersytetem III wieku, który w powiecie działa bardzo prężnie.

Ponadto część profesorów oraz kadry naukowej pracuje bądź pracowało na co dzień na Akademii w Bielsku, mieszkając w okolicach Cieszyna, np. prof. dr hab. inż. Józef Matuszek ze Skoczowa, albo do niedawna prof. dr hab. inż. Karol Węglarzy, mieszkający w Cieszynie - moi przyjaciele, z których jeden również startuje do Senatu.

Co powiat cieszyński zyska na Pana obecności w Senacie RP?

Rozwinę turystykę, w tym agroturystykę, poprzez zdobywanie dużych środków unijnych - w pozyskiwaniu pieniędzy na finansowanie programów transgranicznych mam duże doświadczenie. Stworzyliśmy kilka programów dotyczących konkurencyjności i przedsiębiorczości dla małych i średnich przedsiębiorstw w euroregionie Beskidy, a to głównie Śląsk Cieszyński.

Następny temat to rozwój przedsiębiorstw w powiecie cieszyńskim - to również zdobywanie środków na innowacje, rozwój parków technologicznych i szkolenia. Przedsiębiorcy na terenie Śląska Cieszyńskiego mają patos pracy we krwi. Chcę rozwinąć ten potencjał i zamienić go na nowe miejsca pracy i to pracy dobrze płatnej. Możemy być liderami w kilku dziedzinach biznesu na całą Polskę. Potencjał jest, potrzebujemy więcej pieniędzy na rozwój.

O rozwoju edukacji w regionie powiem tylko tyle, że ma być praktyczna, tak, aby kolejne roczniki absolwentów znajdowały dobrą pracę, a niektórzy rozwijali firmy i projekty, które przynoszą pracę innym. Mamy mądrych młodych ludzi studiujących na miejscu oraz wyjeżdżających na inne uczelnie. Chodzi o to, aby po nauce przeszli płynnie do pracy, najlepiej u nas na miejscu. Potrzebujemy ich wszyscy. Myślę, że wiem, jak to osiągnąć i będę motywował środowisko akademickie do takich praktycznych działań.