Nie tylko przywileje

Do takich przywilejów należą między innymi karty parkingowe, odliczenia od podatku wydatków na leki, przewodnika czy auta, jeżeli osoba z orzeczeniem jest jego właścicielem lub współwłaścicielem. Ulgowe bilety, bądź darmowe przejazdy, możliwość udziału w różnego rodzaju projektach to tylko niektóre z nich jakie otwiera przed osobami z niepełnosprawnością posiadanie takiego orzeczenia.

Chętnych do korzystania z tego rodzaju ułatwień jest wielu, jednak trzeba pamiętać, że są również obowiązki, które każdy niezależnie od tego jaki stopień niepełnosprawności posiada powinien bezapelacyjnie przestrzegać. Każdy składający wniosek o dofinansowanie winien złożyć komplet wymaganych dokumentów. Narzekanie na wymogi w niczym nie pomoże, bowiem nie są to wymysły danego urzędnika, lecz obowiązujące przepisy. Oburzanie się na kierowców bądź kontrolerów o to iż wymagają pokazania legitymacji mija się z celem, bo jeżeli dana osoba chce skorzystać z ulgi na przejazd ma obowiązek nie tylko mieć przy sobie taką legitymację, ale zobowiązana jest do jej okazania.

Każdy niepełnosprawny, który pracuje bądź korzysta z odliczeń po złożeniu zeznania podatkowego, tak jak wszyscy, powinien przez pięć lat być przygotowany do okazania na wezwanie Urzędu Skarbowego niezbędnych dokumentów takich jak np. faktury upoważniające do odliczeń.

Śledzenie wciąż zmieniających się przepisów leży w gestii zainteresowanych i dlatego to oni sami powinni być w tym temacie na bieżąco.
Wymagając przystosowania przejść do potrzeb niewidomych nie zwalnia ich z obowiązku korzystania z białej laski, która jest wyraźnym sygnałem dla pozostałych uczestników ruchu o danej dysfunkcji. To niepełnosprawny powinien w pierwszej kolejności myśleć o bezpieczeństwie nie tylko własnym, ale i pozostałych uczestników ruchu.

Posiadanie orzeczenia nie zwalnia nikogo z odpowiedzialności za własne czyny. Przywileje ułatwiają życie, jednak nie upoważniają do lekceważenia powinności.