Wystawa "Krajobrazy" jest częścią projektu SALT prezentującego artystki i artystów związanych z Cieszynem i cieszyńską Galerią SZARA. Krajobraz jest obok portretu najbardziej popularnym tematem w sztuce. Przez wieki krajobraz był eksploatowany na wszelkie możliwe sposoby, a wielcy mistrzowie znaleźli licznych pomniejszych naśladowców. Pejzaż w sztuce stał się czymś niezwykle powszednim, wręcz pospolitym. Niemieckie określenie "Landschaft" ma dziś zabarwienie pejoratywne i lekceważące - opisując obraz o błahym temacie.
W tym miejscu zaczyna się projekt trzech artystek: Agaty Agatowskiej, Aleki Polis i Joanny Wowrzeczki, które krajobraz traktują w sposób zaskakujący, przecząc przyjętemu stereotypowi. Artystki oprócz tematu krajobrazu łączą jeszcze inne jakości - utopię i idealizm.
Surrealny krajobraz w rzeźbie Agaty Agatowskiej:
W krajobrazach rzeźbiarskich Agatowskiej mamy do czynienia z połączeniem dwóch najbardziej popularnych tematów w sztuce: portretu i krajobrazu w sposób surrealny przy zachowaniu oszczędnej zredukowanej formy. Oba tematy równoważą się. Obrazy przenikają się i dopełniają w poetyckiej narracji.
Rzeźba „Krajobraz z tęczą“ nosi taki sam tytuł jak jeden z obrazów Rubensa. Zawiera dwie perspektywy: widzimy dom w chmurach otoczony tęczą i jednocześnie twarz z barwnymi kucykami. Rzeźba jest szara i kolorem odnosi się do zwykłego życia tylko czasem rozświetlonego kolorową tęczą.
Druga praca rzeźbiarska to „Wulkan“- autoportret artystki. Dziewczynka w czarno – białym stroju – wulkan, z burzą loków - dym. Autoportret artystki, jej eksplodujący krajobraz wewnętrzny ubrany w szkolny mundurek.
„Pełnia Księżyca”jest portretem przedstawiającym zdarzenie wieczorową porą.
„Krajobrazy” Agatowskiej to próba totalnego przedstawienia człowieka w kontekście przyrody jako zamkniętego obiegu, jednostkowego kosmosu.
W przedstawieniach figuratywnych artystka czerpie z estetyki animacji dla dzieci tym samym dystansuje się do tradycyjnego realizmu tworząc swój własny niepowtarzalny język form.
„Krajobraz porewolucyjny” Aleki Polis:
Aleka Polis tka krajobraz porewolucyjny z Kołem Gospodyń Wiejskich oraz dziećmi ze Świetlicy Środowiskowej w Staniszowie. Tworzy kilim przedstawiający panoramę Karkonoszy w czarno błękitnym kolorze, przez środek którego przebiega czerwona linia między niebem a ziemią, stanowiąca symbol rewolucji, pękniecie w pozornie idealnym krajobrazie. Temat odnosi się do losów 3000 tkaczek zwolnionych z pracy, gdy opadał prężny niegdyś w regionie przemysł tkacki.
Projekt nawiązuje do zmian następujących w okolicy. Pierwsza rewolucję stanowiło uprzemysłowienie i zmiana stylu życia okolicznej ludności. Drugą rewolucją był upadek przemysłu i załamanie dotychczasowego rytmu pracy .
Projekt, który powstaje i wspomnienia tkaczek przenika idea - Duch Gór, odbierający bogatym i dający biednym, działający poza dobrem i złem. Towarzyszy temu zapis wideo ukazujący tkające gobelin kobiety.
Warto podkreślić fakt, że pod względem formalnym gobelin przypomina pejzaże unistyczne Władysława Strzemińskiego, przywołując tym samym spuściznę polskiej awangardy.
Krajobraz społeczny Joanny Wowrzeczki:
Joanna Wowrzeczka zajmuje się malarstwem i działalnością społeczną na pograniczu polsko-czeskim w Cieszynie. W swoich pracach zajmuje się wielowarstwowym krajobrazem społecznym, pokazując realia życia ludzi pozbawionych niemal wszystkiego, zdominowanych w pejzażu ekonomicznym, kulturowym i społecznym. Próbuje uchwycić miejsca, przestrzenie, gdzie zarówno ciała z ich mapą gestów i czynności, jak i tła pozwalają dotrzeć do struktury ukrytej, do tego, co uniemożliwia zmianę na lepsze. W jej obrazach zawsze widać dwa plenery: ten, w którym spotyka swoich bohaterów dnia codziennego i ten, który ich więzi – biurokracja, bezduszny świat formularzy.
Docelowo ma powstać 25 prac, tyle ile w sumie stron składa się na formularze „Niebieskiej Karty”, efekt rozporządzenia Rady Ministrów, czyli odfajkowanie na poziomie Systemu problemu przemocy w rodzinie. Niebieska Karta właściwie nie działa, a o usypianiu sumienia tych, którzy mogliby ją uskutecznić będą mówić prace.
***
Tak podjęty temat krajobrazu prowokuje. Złamany zostaje schemat krajobrazu, jako ładnego widoku. Artystki biorące udział w wystawie stawiają pytania o społeczeństwo, jego role i przyszłość. Wnoszą postulat utopii- idealnego systemu politycznego działającego na zasadach sprawiedliwości, równości oraz solidarności poprzez ukazanie historii ludzi wykluczonych, pokrzywdzonych przez los (Aleka Polis i Joanna Wowrzeczka).
Pojawiają się także krajobrazy przekraczające granice rzeczywistości i problemów z nią związanych. Realność ustępuje pola fantazji i wkracza w sferę poezji. W tych krajobrazach następuje totalne zespolenie człowieka i otaczającego świata, ich współbrzmienie, równość, harmonia i wymienność (Agata Agatowska).
Artystki na różnych poziomach łączy idealizm.
Galeria SZARA zaprasza na wernisaż wystawy w ramach projektu SALT:
Krajobrazy / Agata Agatowska, Aleka Polis, Joanna Wowrzeczka
wernisaż: 18 października, godz. 18.00
wystawa 19.10 - 30.11.2014
Galeria Szara, ul. Srebrna 1
www.galeriaszara.pl
organizacja
Fundacja Kultury Audiowizualnej STREFA SZAREJ
współfinansowanie
Gmina Cieszyn
Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego
Dodaj komentarz