Szpacyrujymy dalij po Cieszynie F.J.Dral, współpracownik portalu gazetacodzienna.pl, prowadzi kącik gwarowy "Co tydziyń po naszymu", fot. ARC
Jakosi fórt ludziska sie gańbjóm pisać o swojich dziedznach a jo nie wjym czymu. Tóż jo muszym dalij iś po tym naszym nejpiekniejszym mieście na świecie szpacyrować i co widzym tu łopisać. Tak se myślym, że jakby tak tyn panoczek z Kóńczyc Małych przeszpacyrowoł sie po swoji dziedzinie i nóm to tu napisoł to by to było przeca bardzo piekne. Tóż łodwagi Panie Tómaszu!
Bardzo pieknie i uczynie pisze Andrzej a nejbardziyj mi sie spodobało to co napisoł trzicatego ło pół siódmej i tu go zacytujymy: Andrzej 2011-09-30 07:50:54 To s tóm wielościóm znaczyń jednego słowa w sómsiednich dziedzinach je swiynto prowda. Naprzikłod łu nas sie nie rzóndziło ani wyrzóndzało, ale mówiło albo prawiło. Był taki idióm "wyrzóndź twoji mamie, że mo synka mamlasa", ale to znaczyło "przekaż wiadomość". W tym znaczyniu sie łu nas mógło powiedzieć aji "skozać". Szpacyrkym po Cieszynie "Moja ty słodko cieszyńsko mowo być zawsze do prawjynio gotowo a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł" Szyldu nimo Dzisio wylezymy zaś spadki na Głymbokóm bo za winklym eszcze je auslaga z tym nowym sklepym o kierym żech pisoł zeszły tydziyń. Jak zaś pokroczymy kapke dalij to byście nie uwierzili, bo uwidzicie zaś nowy kszeft z bótkami. Jako sie nazywo to Wóm nie powjym bo je tak nowy, że eszcze żodnego szyldu nimo. Widać jyno nad auslagóm fleki po czymsi co tam kiejsi wisiało. Jak podźwigniecie kapke łoczy do wyrchu to uwidzicie Dom Rzemiosła, kiery pumogo wykształcić sie wszeckim macheróm w naszym powiecie. Kejsi byli moc ważni bo bez sztympla od nich pod papiórym na kierym było napisane co sie umjy nie szło łodewrzić żodnego warsztatu. Ale muszym ich pochwolić za ty piekne kwiotki w łoknach i po kierysi roz posłać tam łojców miasta by se to łoglóndli i na ratuszu zrobili tak samo. Dwiyrze dalij mogymy cosi kupić dlo małych dziecek ale tyn co mo tyn kszeft dołożył też tam wieca do szykownych paniczek. Tak to uż je z tymi naszymi paniczkami, że jak przi kupowaniu potrzebnych wiecy dlo dziecek cosi dlo siebie uwidzi to musi se to kupić. A teraz zać fajny wic: "We szkole rechtór pyto sie dziecek: - Po czym idzie poznać czy kura je młodo czy staro? Stanył mały Karolek i prawi: - Po zymbach panie rechtór. - Jakóż to przeca kura nimo zymbów! - To je prowda ale ludzie majóm". Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popiątku. F.J. Dral czyta opowiadanie Józefa Ondrusza z książki "Proza ludowa górników karwińskich".
|
reklama
|
|||||||||||||||
|
Zuzka, skónd to mosz? Ty słowa (podły, niedziwny, smykać sie, zesmykany) żech wszystki słyszoł w dzieciństwie. Teraz już żodyn z mojich znómych, kierzi jeszcze umióm po naszymu, tak nie mówi. Bardzo piekne słowa. Przeczytać każdy Twój wpis, Zuzka, je jako by łodewrził starczynóm trówłe.
Z tymi rozmaitymi powiedzeniami to je rozmaicie. U nas, na dziedzinie, mowilo sie na takigo co urodom nie grzeszyl, ze je podly,( co jednak nic ni mialo do roboty z jego noturom).
I tak moglo sie uslyszec ze ” chocioz Jano byl taki podly, niedziwny, a jednak sie ozynil”.
Ale tez moglo byc tak (jak moja mama mowila sasiadce, jak sie ji zdalo ze nie slyszym) ” ja, nasz Zuzik tam nejpodlejszy ni ma , a jakosi sie wydac ni moze”. Mie sie tam do wydoja zas az tak nie scigalo, ale tez by zech nie chciala zeby mi kiedysi ksiadz na kozaniu powiedziol ( jak chowali starom dziywke - a starka to sama slyszala) – ”ja, mogla sie smykac , a nie smykala sie”.
Do Waltera z zeszłego tydnia: tak widzisz, co dziedzina (abo miasto) to insze znaczyni.
W tej naszej to było tak: wyrzóndź = powiydz, że ji skazujym a skozołech ji = niechoł żech ji wyrzóndzić.
Kaj ci sie chopie uroiło, że ślunsko godka to godka cieszyńsko?
tyn wic je łogrómnie srandowny..
Dodaj komentarz