Prof. Daniel Kadłubiec gościem w Bibliotece Miejskiej w Cieszynie

fot.: FJD

fot.: FJD

fot.: FJD

Prof. Daniel Kadłubiec jako nieprzebrana skarbnica wiedzy o naszym regionie jak zwykle zaskoczył zebranych nowymi faktami o kulturze duchowej i o kulturze materialnej Ziemi Cieszyńskiej. Ten 40-sto letni interwał czasowy pomiędzy pierwszym a obecnym wydaniem tej książki pozwolił uzupełnić już znane fakty o dalsze szczegóły na temat kształtowania się naszego folkloru.Ta obecna edycja wzbogacona została o 6 nowych rozdziałów w porównaniu z pierwszym wydaniem. Nie sposób w krótkim felietonie odnieść się do wszystkich informacji profesora, ale jak sadzę każdy z zebranych poszerzył wiedzę o naszym regionie. Parę ciekawostek jednak można przytoczyć, bo na pewno nie wszyscy jednak zdążą z kupnem tej książki, z uwagi na jej bardzo ograniczony nakład, pomimo zachęty pani dyrektor biblioteki, aby każdy cieszynianin posiadał ją w swoim księgozbiorze. Największym bogactwem naszej ziemi jak podkreślił D. Kadłubiec jest różnorodność gwary, obrządków i zwyczajów prawie w każdej “dziedzinie” /wsi /. Na potwierdzenie powyższego przytoczył wiele przykładów wymowy poszczególnych słów gwarowych, a także treści piosenek, form tanecznych, orkiestrowych, przysłów, strojów ludowych itd. Można się też było dowiedzieć, że to zróżnicowanie ziemi cieszyńskiej szczególnie uwidacznia się w używaniu mówionej gwary, która wg. profesora dzieli się na co najmniej cztery części: jabłonkowską, środkowo cieszyńską, wiślańską/ która wg.profesora podobna jest do kaszubskiej/ i czwartą marklowicko-zebrzydowską.Przy okazji należy powiedzieć, że Śląsk Cieszyński nie był nigdy regionem zabitym deskami i zawsze przodował w przyswajaniu i tworzeniu dóbr kulturalnych i materialnych. Bo to przecież Śląsk zachował dla polskiej kultury najstarsze zdanie zapisane w księdze henrykowskiej, które brzmi: Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj.